11 ธันวาคม 2552 21:51 น.
แม่มดใจร้าย
บ่อยครั้งที่เหมือนยืนอยู่บนความว่างเปล่า
เหมือนโดดเดี่ยวอยู่บนโลกกว้าง
มองไปทางใดก็ล้วนแต่ผู้คนที่ไม่รู้จัก
หรือเป็นเพียงคนรู้จักแต่มิรู้ใจ..
แผ่นน้ำสะท้อนฟ้า..
เหมือนดั่งสะท้อนเงาคนให้วูบไหว
สะท้อนโลกสะท้อนโศกสะท้อนใจ
สะท้อนเรื่องหวิวไหวในดวงตา
สะท้อนจิตสะท้อนใจกระไรเศร้า
สะท้อนเงาแห่งเหงาดั่งเฝ้าหา
สะท้อนสุขสะท้อนทุกข์ท่วมอุรา
สะท้อนเรื่องผ่านมาน่าเศร้าใจ
โอ้ว่าอนิจจาหนามนุษย์
ทั้งสุขเศร้าสวมกอดพร่ำพรอดไว้
ปล่อยว่างลงคงกลัวจะเหงาใจ
เหมือนทิ้งไว้โดดเดี่ยวแลเดียวดาย
เถอะมนุษย์ผู้โดดเดี่ยว..
อาจเปล่าเปลี่ยวจนทำให้ขวัญหาย
ปล่อยวางลงหัวใจคงสบาย
มิเดียวดายแม้โดดเดี่ยวสักเสี้ยวเดียว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแม่มดใจร้าย
หน้าส่วนตัว
4270
