23 สิงหาคม 2551 21:51 น.
แม่มดใจร้าย
จะขับกล่อมเจ้านั้นให้คลายเศร้า
ใจเหงาเหงาที่เฝ้ารอเพียงความหวัง
วันและคืนที่เหน็ดเหนื่อยสิ้นพลัง
ต่อเติมฝันที่มืดมิดสิ้นอาดูร
ทิพยดุริยางค์สรรพเสียง
ถักร้อยเรียงท่วงทำนองเสนาะหู
ทั้งความรักความหลังพลันพรั่งพรู
กลับไปสู่ความฝันนิรันดร์กาล
จากบทกลอนสะท้อนใจให้คลายเศร้า
ด้วยตัวเจ้าส่งให้คลายความหลัง
ขอขอบใจน้ำจิตมิตรจีรัง
แม้ความหวังพังพินสิ้นเรี่ยวแรง
กี่วันคืนล่วงกาลมิอาจนับ
เจ้ายังกลับรับขวัญมิหน่ายแหนง
มิตรไมตรีมีให้มิเคลือบแคลง
ให้ระแวงสัมพันธ์วันผ่านมา
ทิพยดุริยางค์สรรพเสียง
ส่งสำเนียงขับกล่อมรับขวัญข้า
คลายความหลังแสนเหนื่อยทรมา
กลับสู่ฟ้าสู่ฝันนิรันดร์กาล
20 สิงหาคม 2551 23:59 น.
แม่มดใจร้าย
แสงจันทร์แจ่มกระจ่างกลางเวหา
สว่างจ้าส่องแสงทุกแห่งหน
แต่ไร้ใครเหลียวแลแม้สักคน
จันทร์จึ่งทนก้มหน้าล้าลำพัง
จึ่งวันนี้หันหนีให้มืดดับ
จันทร์ลาลับไร้แสงแห่งความหวัง
ลาลับแล้วโลกที่ไม่จีรัง
ทิ้งความหลังฝังลงตรงห้วงใจ
3 สิงหาคม 2551 20:23 น.
แม่มดใจร้าย
ด้วยหัวจิตหัวใจในตัวเจ้า
อะไรเล่าทำเขลาเจ้าน้องเอ๋ย
ฆ่าเขาแล้วเจ้าได้อะไรเลย
โลกทั้งใบดับเฉยในพริบตา
จะโกรธแค้นเคืองขุ่นกรุ่นอาฆาต
จนมิอาจดับได้หรือไรหนา
พบเจอกันต้องบั่นทอนกายา
ให้วอดวายแล้วอย่ามาเจอกัน
ฆ่าเขาแล้วเจ้าได้อะไรเล่า
ชีวิตเจ้าก็เหมือนสุดสิ้นหวัง
อนาคตวูบดับลับพินพัง
แม่พ่อนั่งโศกเศร้าเคล้าน้ำตา
หนึ่งชีวิตดับสิ้นจากอกแม่
จากรักแท้ที่มีมากล้นฟ้า
อิสระอีกชีวิตสิ้นราคา
มิอาจพ้นข้อหานำพาไป
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแม่มดใจร้าย
หน้าส่วนตัว
1389
