28 กรกฎาคม 2551 20:29 น.
แม่มดใจร้าย
ปั่นไปตามหัวใจในลิขิต
ด้วยนิมิตเคยเห็นเป็นความหมาย
เส้นทางเดินตรงหน้ามิเดียวดาย
ล้วนรอบกายมีใจให้ชื่นชม
เส้นทางโปร่งโล่งสบายคลายใจปอด
ฝันที่กอดเอาไว้ช่างสุขสม
ธรรมชาติตรงหน้าล้วนภิรมณ์
จึ่งชื่นชมให้สมความต้องการ
แล้วแอบเปรียบเทียบทางกับชีวิต
อาจบางใครลิขิตมิให้หวาน
ยามต้านลมเหมือนใจต้องซมซาน
ใจชื่นบานเมื่อลมพลิ้วพรมไป
ปั่นไปตามหัวใจเคยลิขิต
จนพิชิตเส้นทางกำหนดให้
ระยะทางข้างหน้าแม้นยาวไกล
จะปั่นไปด้วยใจมิหวั่นเกรง
22 กรกฎาคม 2551 22:45 น.
แม่มดใจร้าย
บทสรุปขอจบลบความหมาย
แม้นเดียวดายท่ามกลางหว่างสายฝน
จะลาลับมืดดับพร้อมใจตน
ดีกว่าทนเจ็บปวดรวดร้าวใจ
จากวันที่เริ่มต้นคนรู้จัก
เจ้าความรักทักมาหรือไฉน
มิอาจลืมเลือนเธอแม้นห่างไกล
พร้อมกับความสงสัยไยมิเลือน
จึ่งเป็นความเจ็บแสบแปลบใจยิ่ง
ยิ่งฉันนิ่งหัวใจเหมือนถูกเฉือน
ดั่งคำพูดการกระทำที่ย้ำเตือน
ทำเลอะเลือนหัวใจจนร้าวราน
ยังจำได้ทุกการกระทำบอก
เหมือนถูกหลอกให้ใจหนาวสะท้าน
หลงลมโง่งมงายนานแสนนาน
แม้นร้าวรานยอมโง่หลงงมงาย
บทสรุปฉันจึงปิดตำรับ
พร้อมน้อมรับหัวใจในความหมาย
แม้นเคยโง่รักเธออย่างงมงาย
ยอมเดียวดายรักเธอเสมอใจ
15 กรกฎาคม 2551 20:13 น.
แม่มดใจร้าย
เมื่อผ่านเรื่องเลวร้ายใครจะฉุด
จะยื้อยุดหัวใจมิให้หมอง
แล้วคอยบอกหัวใจให้ตรึกตรอง
ตามครรลองของใจได้ผ่านมา
เรื่องที่เคยประสบพานพบหนัก
หัวใจจักทนไหวหรือไม่หนา
หนาวหัวใจไยจมกับน้ำตา
รินหลั่งมาท่วมท้นล้นหัวใจ
เหลียวแลมองซ้ายขวาหามิเห็น
ผู้ใดเป็นคนรั้งหัวใจได้
ความเจ็บแสบแปลบทรวงหน่วงภายใน
รั้งหัวใจแสนเศร้าร้าววิญญา
กี่วันคืนล่วงผ่านความหนาวเหน็บ
หนาวจนเก็บไว้ซึ่งความอ่อนล้า
ปล่อยใจจมทุกข์เศร้าเข้าอุรา
ปล่อยน้ำตาอ่อนล้ามายาใจ
10 กรกฎาคม 2551 21:36 น.
แม่มดใจร้าย
เหนื่อยก็พัก
หนักก็วาง
หยุดซะบ้าง
หว่างทางเดิน
ยามเหนื่อยล้า
ถ้าเผชิญ
ทุกข์หนักเกิน
เชิญพักใจ
เตือนใจตน
ทุกข์หม่นไหม้
เรื่องราวใด
ใจต้องทน
เจอเรื่องร้อน
ใจผ่อนปรน
ยามสับสน
ทนผ่านไป
7 กรกฎาคม 2551 19:52 น.
แม่มดใจร้าย
จะฝนตกแดดออกบอกไม่ได้
คงปั่นไปตามฝันในวันหวาน
ระยะทางแม้นไกลและยาวนาน
แต่หว่างทางมากมีสิ่งยลยิน
หนึ่งน้ำใจมากล้นคนร่วมโลก
แม้นทุกข์โศกมากมีก็สุดสิ้น
หว่างทางปั่นรอยยิ้มชื่นชีวิน
มิตรทั้งสิ้นร่วมถิ่นแผ่นดินทอง
ธรรมชาติรอคนปั่นรถผ่าน
จะเบิกบาน ฤๅ แดดแผดเผาหมอง
ห้ากิโลแรกเริ่มประเดิมลอง
มาเถิดผองมวลมิตรสนิทเรา
หยุดปั่นรถปลูกป่าคราโลกร้อน
ชายเลนต้องเล่นโคลนมิอับเฉา
เรียนรู้เรื่องธรรมชาติที่บรรเทา
ช่วยเหลือเราจากภัยอันตราย
ระยะทางปั่นต่อคงพอไหว
อีกยี่สิบปั่นไปอย่าร้องหวาย
ธรรมชาติรอยลอีกมากมาย
ปั่น..ปั่นไปสู่ทะเลเฮเถอะเรา
เอาเถอะหนาหลับก่อนขอผ่อนพัก
พรุ่งนี้จักมีแรงแข่งกับเขา
ปั่น..ปั่นต่ออีกหนอมวลมิตรเรา
รีบปั่นเข้านิดหน่อยอย่าร้องโห