25 มีนาคม 2551 16:01 น.
แม่มดใจร้าย
เสียใจ..
คงกล่าวได้เพียงเท่านี้
ที่ฉันก้าวเข้าไปในชีวี
จนกลายเป็นวันนี้ที่ร้าวราน
เสียใจ..
มิใช่อยากจะเอ่ยขาน
และมิใช่ใจนี้มิร้าวราน
เพียงเอ่ยขานขอออกจากชีวี
เสียใจ..
คงเอ่ยได้เพียงเท่านี้
เธอมิทุกข์ฉันรู้ความจริงดี
แต่ฉันนี้ใครเล่าจะรู้ใจ
20 มีนาคม 2551 11:06 น.
แม่มดใจร้าย
ความหวังพรั่งเพียบพร้อมพังพิน
สุดสิ้นสิ่งยลยินพึงได้
เพียงพบเพื่อพลัดพรากจากไกล
จึ่งอย่าตั้งหวังใดในโลกา
(น้องเพียงพลิ้ว)
หอบความหวังกำลังใจในอกแน่น
มิคลอนแคลนต่ออุปสรรคหนักปัญหา
เพียงรอยคำกำลังใจให้มอบมา
ช่วยให้ฝ่ากำแพงแห่งความท้อ
(น้อง Salukphin)
หอบความหวังตั้งมั่นขีดฝันวาด
ทั้งหมายมาดเติมใจให้เกิดก่อ
ปรุงแต่งเสริมเพิ่มรักเกี่ยวถักทอ
อย่าตัดพ้อพังกำแพงเรี่ยวแรงใจ.
9 มีนาคม 2551 22:05 น.
แม่มดใจร้าย
ท่ามกลางสายลมหนาว..
ใจดวงร้าวคงหวั่นไหว
สายลมพัดโบยโบก ณ คราใด
สุดที่ใจดวงนี้จะทานทน
ท่ามกลางสายลมหนาว..
ใจดวงร้าวคงสับสน
รอลมรักพัดใจใครบางคน
จนสุดทนรอคอยพร้อมน้ำตา
ท่ามกลางสายลมหนาว..
ใจดวงร้าวเหม่อมองหา
คร่ำครวญโหยไห้ในอุรา
รินน้ำตาท่ามกลางความร้าวใจ