31 ตุลาคม 2549 16:34 น.
แม่มดใจร้าย
ฟ้าวันนี้สวยใสไร้ความเศร้า
ไร้ความเหงาเศร้าใจให้โศกศรี
ไร้ความร้าวเศร้าใจในชีวี
แม้ไม่มีความรักมาชักนำ
เพราะหัวใจของเรานั้นเป็นสุข
ไม่มีทุกข์มาคอยเฝ้าตอกย้ำ
ไม่มีเรื่องเศร้าใจมากระทำ
ให้ใจช้ำหมองเศร้าและทุกข์ตรม
31 ตุลาคม 2549 10:50 น.
แม่มดใจร้าย
ณ ดินแดนสายน้ำแหล่งชีวิต
พระศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองนั่น
คือหลวงพ่อโสธรน้อมนำกัน
นมัสการองค์ท่านเพื่อรุ่งเรือง
ยังพระยาศรีสุนทรท่านองค์ปราชญ์
ผู้ประศาสตร์ภาษาไทยให้ลือเรื่อง
เป็นดินแดนร่มเย็นที่รุ่งเรือง
นามที่เฟื่องแปดริ้วตำนานมี
เป็นเรื่องเล่ากล่าวขานแต่กาลก่อน
ว่าปลาช่อนถิ่นนี้ตัวใหญ่นี่
แล่ได้เนื้อแปดริ้วนั้นก็มี
นั่นคือที่ของชื่อแปดริ้วเรา
ทั้งมะม่วงชื่อดังนั้นกระฉ่อน
อีกมะพร้าวน้ำหอมที่มีเล่า
ขนมเปี๊ยะขนมจากของบ้านเรา
กระยาสารทนั้นเล่าล้วนมากมี
อยากนั่งเรือชมฝั่งสองฟากด้วย
จะได้ช่วยให้ใจนั้นสุขศรี
ทั้งวัดไทยวัดฝรั่งจีนก็มี
บ้านเรือนนี่สวยงามอร่ามตา
เสร็จจากชมสองฝั่งริมน้ำใส
อย่าลืมไปบางคล้านั้นด้วยหนา
ชมค้างคาวแม่ไก่แปลกอุรา
แล้วก็พาเที่ยวป่าให้สุขใจ
อ่างฤาไนยังคงสมบูรณ์แบบ
ในถิ่นแถบภาคนี้มีหรือไม่
ชื่อแปดริ้วผู้คนพาแปลกใจ
ฉะเชิงเทรานั้นไซร้คือบ้านเรา
30 ตุลาคม 2549 17:55 น.
แม่มดใจร้าย
ผ่านเรื่องราว ผ่านเศร้า ในชีวิต
ผ่านความคิด ถูกผิด จิตประสาน
ผ่านความทุกข์ ลำเค็ญ ไม่ยืนนาน
ผ่านร้าวราน จิตเศร้า ทุกประเด็น
เคยผ่านร้อน ผ่านหนาว เรื่องราวโศก
เคยผ่านโลก แสนเศร้า ร้าวทุกข์เข็น
เคยผ่านรัก ร้างลา น่าลำเค็ญ
เคยผ่านเช่น ทุกคน ที่ผ่านกัน
ได้รับรู้ เรื่องราว ของชีวิต
ได้เรียนรู้ ถูกผิด จิตผ่านฝัน
ได้พานพบ เรื่องราว ร้าวใจกัน
ได้พบวัน ที่ใจ ไร้ทุกข์ทน
หากเคยเป็น เรื่องราว ที่เคยเศร้า
หากใจเรา เรียนรู้ และฝึกฝน
หากใจเรา รู้จัก จะอดทน
หากใจพ้น ผ่านวัน ที่ร้าวใจ
30 ตุลาคม 2549 08:27 น.
แม่มดใจร้าย
ฉันมั่นใจ ในรัก ที่ล้นค่า
ในสายตา มั่นใจ ในทุกสิ่ง
รักมากล้น ของคน ที่รักจริง
รักเป็นสิ่ง สวยงาม ตามคำคน
แต่รักแล้ว ไยรัก ต้องลาร้าง
เหมือนหนทาง กำหนด ให้สับสน
รักกันแล้ว ไม่แคล้ว ในกมล
ต้องสับสน หากรัก นั้นร้างลา
เหมือนชีวิต ลิขิต ให้มีรัก
ให้ตระหนัก ถึงรัก ที่มีค่า
หากรักแล้ว หัวใจ ต้องร้างลา
เป็นเพราะว่า ใช่อยู่ เป็นคู่กัน
อาจเป็นเพราะ เราทำ ในชาติก่อน
ให้รักร้อน รอนใจ เหมือนได้ฝัน
คู่กันแล้ว ไม่แคล้ว ไม่คลาดกัน
ได้ร่วมฝัน เป็นคู่ อยู่สุขเอย
29 ตุลาคม 2549 08:33 น.
แม่มดใจร้าย
ณ วันนี้ ไม่มี เธออีกแล้ว
เหมือนดวงแก้ว แตกยับ ลงตรงหน้า
เธอลาร้าง ห่างไป ให้ไกลตา
ในอุรา หมองหม่น ทนเศร้าใจ
โอ้เธอจ๋า ลาแล้ว ไยลาลับ
ไยไม่กลับ มาหา พาสงสัย
เธอเคยบอก รักเรา อย่าเศร้าใจ
ก็แล้วไย เธอทำ ช้ำอุรา
หากวันนี้ เธอนั้น ยังจำได้
อย่าสงสัย ในใจ นะเธอจ๋า
ก็เพราะเธอ ทำฉัน ช้ำวิญญา
แล้วไยมา งอนง้อ ขอคืนดี
ณ วันนั้น ฉันโกรธ โทษเธอได้
เธอทำให้ ฉันจำ ย้ำวิถี
ว่าความรัก สองรัก ที่เคยมี
พอกันที สิ้นสุด หยุดลงพลัน
ณ วันนี้ หัวใจ ฉันไม่โกรธ
และไม่โทษ ตัวเธอ เพราะตัวฉัน
ได้เรียนรู้ สัจธรรม น้อมนำกัน
ว่ารักนั้น ไม่อยู่ อย่างยืนยง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแม่มดใจร้าย
หน้าส่วนตัว
844
