27 กันยายน 2549 07:56 น.
แม่มดใจร้าย
สายฝน หลั่งมา พาเศร้า
ใจเรา เพ้อเฝ้า ใจฝัน
สายฝน หล่นมา พากัน
โศกศัลย์ เศร้าใจ ไยมี
ฝนจ๋า พาเรา เศร้าโศก
วิโยค ในใจ นะนี่
ฝนเอ๋ย ช่วยพา ไปที
ใจที่ เศร้าโศก ทุกข์ตรม
ฝากฝน พาคน ใจเศร้า
พาใจ ดวงร้าว ขื่นขม
ฝากฟ้า ฝากฝน ฝากลม
ฝากคน ใจร้าย ไปที
26 กันยายน 2549 22:00 น.
แม่มดใจร้าย
ขอมีรักเพียงพอไม่ท้อถอย
ใจเฝ้าคอยให้รักมาทักถาม
หัวใจนี้ยังเฝ้าคอยทุกยาม
ให้รักตามถามใจที่เฝ้าคอย
25 กันยายน 2549 18:20 น.
แม่มดใจร้าย
คิดถึงใครในจิตที่คิดถึง
ห่วงใดจึงถึงห่วงให้ห่วงหา
ห่วงใยใดหนอใจที่นำพา
หรือห่วงว่าเขาเป็นเช่นไรกัน
เฝ้าคิดถึงหัวใจที่ได้ห่วง
เหมือนติดบ่วงความรักไม่คิดฝัน
ห่วงกังวลหัวใจใดใดกัน
ถ้าเขานั้นไม่ห่วงดวงใจเลย
24 กันยายน 2549 22:13 น.
แม่มดใจร้าย
โกรธกับใครใจโกรธโทษทุกสิ่ง
โทษรักยิ่งแพ้ใจในทุกอย่าง
ผ้าเช็ดหน้าผืนน้อยคอยซับพลาง
น้ำตานางหลั่งร่วงลงสู่ดิน
โอ้หัวใจใครกล้าฆ่าใจรัก
หยิ่งในศักดิ์ศรีไปจนหมดสิ้น
เสียใจที่ตัวเองมีราคิน
เขาดูหมิ่นสูญสิ้นในความดี
อารมณ์ร้อนในใจใครบังเกิด
ย่อมเตลิดพาใจให้หน่ายหนี
คำพูดที่เชือดเฉือนเตือนชีวี
พอกันทีหนทางระหว่างเรา
ไม่เคยยอมแพ้ใครใดใดหรอก
แต่ใจบอกที่ทำเพราะรักเขา
คิดว่าเป็นความหวังระหว่างเรา
ใจเลยเฝ้างอนง้อขอคืนดี
แต่ครั้นพอใจเจ็บเกินกำหนด
ให้รันทดในใจไม่สุขศรี
เขาไม่เคยมีเราในชีวี
อดทนที่เคยมีก็มลาย
อยู่ใกล้ฉันแต่ฝันถึงคนอื่น
ใจจึงฝืนพาใจให้ห่างหาย
ขอลาจากรักบ้าชีวาวาย
ถึงตัวตายก็ไม่ง้อขอคืนดี
เคยร้องไห้ในวันที่เคยโกรธ
ใจก็โทษในรักมีอยู่นี่
ใจโง่เง่าในรักที่เคยมี
ขอลาทีรักโง่โง่โอ้ดวงใจ
24 กันยายน 2549 21:10 น.
แม่มดใจร้าย
หัวใจใครกำหนด
ให้รันทดและหมดหวัง
ความรักที่พินพัง
หมดความหวังเลือนจากใจ
หัวใจที่แสนเศร้า
ด้วยรักร้าวหรือไฉน
วันคืนเคลื่อนคล้อยไป
พาหัวใจให้เศร้าตรม
หัวใจในรักข้า
ไยชีวาไม่สุขสม
ไยทำร้าวระบบ
หรือขืนขมตรมทุกวัน
หัวใจใครกำหนด
ให้ได้พบความสิ้นหวัง
ในรักที่จริงจัง
ต้องมานั่งเศร้าโศกตรม