5 พฤศจิกายน 2549 19:26 น.
แม่มดใจร้าย
มีชีวิต อยู่ได้ ในวันนี้
มีชีวี อยู่ได้ ใช่เหมือนฝัน
อยู่เพื่อใช้ ชีวิต ไปวันวัน
หรือเธอนั้น อยู่เพื่อ ทำความดี
ขอคิดเพียง แค่เรา ถูกกำหนด
ให้มาชด ใช้กรรม ที่ทำนี่
ชดใช้เขา หมดแล้ว คงจะดี
ก็แล้วนี่ จะเหงา เศร้าทำไม
ชีวิตเรา ดีแล้ว เพื่อนแก้วเอ๋ย
เคยเฉลย ไปแล้ว เธอรู้ไหม
รอบรอบข้าง ตัวเรา ที่เป็นไป
หลายคนไซร้ นั้นแย่ ยิ่งกว่าเรา
3 พฤศจิกายน 2549 19:56 น.
แม่มดใจร้าย
โอ้เธอจ๋าวันนี้จันทร์แสนเศร้า
แสงจันทร์เหงาเศร้าใจเพราะใครหนา
จันทร์ร้องไห้เพราะใจเศร้าอุรา
เป็นเพราะว่าดวงจันทร์นั้นเศร้าใจ
หากคืนนี้แสงจันทร์ไม่นวลผ่อง
จันทร์คงหมองรักตรมขมหม่นไหม้
จันทร์คงเหงาเศร้าใจใครร้างไป
โอ้จันทร์ใจเศร้าจังเพราะรักลา
ถ้าเธอนั้นยืนดูแสงจันทร์อยู่
เธอจะรู้ดวงใจบ้างไหมหนา
จันทร์แสนเศร้าเหงาใจกับน้ำตา
เพราะรักลาห่างจันทร์ไม่หันมอง
3 พฤศจิกายน 2549 10:29 น.
แม่มดใจร้าย
เธอเฝ้ารอ ใครหนอ สุดที่รัก
เธอเฝ้าภักดิ์ ถึงใคร ไยกันหนอ
เธอรักเขา ด้วยใจ จึงได้รอ
เธอไม่ท้อ แม้รัก จักห่างไกล
รักของเธอ ที่มี ยังคงมั่น
รักเธอนั้น ไม่เคย จะเฉไฉ
รักที่เธอ มีนั้น แม้ห่างไกล
รักของเธอ ใช้ไร้ ในสายตา
ด้วยว่าใจ ของเธอ บริสุทธิ์
ด้วยใจฉุด ให้เธอ ได้เพ้อหา
ด้วยใจเธอ รักคน ที่ไกลตา
ด้วยความว่า ห่างไกล เพียงกายกัน
ใจของเธอ นั้นยัง คงคอยเฝ้า
ใจไม่เฉา เพราะใจ ไม่ห่างนั่น
ใจยังรัก ดวงใจ ที่ไกลกัน
ใจยังมั่น เฝ้ารัก และภักดี
2 พฤศจิกายน 2549 20:29 น.
แม่มดใจร้าย
โอ้เจ้าดอก ไม้งาม นามแสนร้าว
ลั่นทมเศร้า ร้าวใจ เคยไห้หวน
หลากสีสัน กลีบบาง เจ้าเย้ายวน
หัวใจป่วน เศร้าใจ เมื่อได้ยล
ปลูกลั่นทม ต้นหนึ่ง ไว้หน้าบ้าน
ผลิดอกบาน หัวใจ ให้ฉงน
ลั่นทมเศร้า ร้าวใจ เหมือนใครตรม
คราได้ยล ไม้งาม นามเศร้าใจ
ลั่นทมเศร้า ร้าวใจ เหมือนไร้รัก
โอ้ใครจัก สงสาร เจ้าบ้างไหม
ลั่นทมเหงา เศร้ารัก สุดหักใจ
เหมือนเจ้าไร้ ดวงใจ ใครจะแล
2 พฤศจิกายน 2549 08:45 น.
แม่มดใจร้าย
ชีวิตคนหนึ่งคนได้กำเนิด
ได้ก่อเกิดมาบนโลกกว้างใหญ่
ได้พานพบโลกกว้างหนทางไกล
แล้วทำไมไยพบโลกโสมม
หากชีวิตคนหนึ่งคนถูกกำหนด
ให้พานพบโลกร้ายอันสับสน
พบชีวิตเลวร้ายกับตัวตน
แล้วจะทนอยู่ได้อย่างไรกัน
หากเรียนรู้โลกกว้างอันเวิ้งว้าง
แม้หนทางสับสนไม่เหมือนฝัน
ได้พบเห็นเรื่องราวทุกสิ่งอัน
ทุกวานวันผ่านไปไร้เรื่องราว
คนบางคนอยู่ได้แม้ไร้สุข
ไร้ผู้ปลุกปลอบใจให้คลายเหงา
คนบางคนอยู่ได้ไม่ยืนยาว
เพราะเรื่องราวที่ตนได้พบพาน
หากเราเห็นตัวเรานั้นมีทุกข์
ไม่มีสุขเช่นเดียวกับใครเขา
ลองมองดูรอบข้างของตัวเรา
จะเห็นเขาทุกข์เศร้ากว่าเราเอย