15 พฤศจิกายน 2549 19:58 น.
แม่มดใจร้าย
มีคนว่าฉันเป็นเช่นแม่มด
ไม่เคยปดว่าฉันนั้นน่ารัก
บอกตัวเองทุกครั้งยังประจักษ์
ไยร้ายนักนะเธอร้ายจริงจริง
ยิ่งอยากร้ายแต่ใครว่าน่ารัก
ฉันก็ชักกลุ้มใจอยู่ไม่นิ่ง
อยากจะเป็นแม่มดที่ร้ายจริง
แล้วไงวิ่งมาชมน่ารักจัง
ฉันนั้นเป็นแม่มดที่ร้ายอยู่
แม่โฉมตรูขอเธออย่ากักขัง
ความร้ายเหลือของฉันไม่จีรัง
ไยมานั่งขังให้ร้ายไม่มี
อยากมีฤทธิ์มีเดชเสกเธอด้วย
ให้มอดม้วยสิ้นชีพนะเธอนี่
เธอจะเห็นความร้ายฉันสักที
แม่มดนี้ใจร้ายร้ายจริงจริง
15 พฤศจิกายน 2549 11:40 น.
แม่มดใจร้าย
เกิดเป็นคน สักแต่พูด ตามใจคิด
ไยไม่คิด ว่าคำพูด จักทำให้
ความรู้สึก ที่ดีดี จักเสียไป
หรือคิดได้ แค่ตัวนั้น ได้เป็นคน
แค่คำพูด เพียงหนึ่งคำ ออกจากปาก
ออกไม่ยาก แต่ทำให้ ใจหมองหม่น
ความรู้สึก สูญเสียไป ในบันดล
เกิดเป็นคน ควรใคร่คิด พินิจกัน
14 พฤศจิกายน 2549 18:46 น.
แม่มดใจร้าย
รักคำนี้ที่ฉันได้ฝากไว้
รักดวงใจคนไกลไม่ได้เพ้อ
รักล้นทรวงห่วงหาคราได้เจอ
รักรักเธอเพ้อจนจะขาดใจ
เธอคนนี้คือคนที่ฉันรัก
เธอพร้อมพรักดวงใจจะมอบให้
เธอนะเธอรักเธอจะขาดใจ
เธอรักใครหนอใครนะใจเธอ
ด้วยว่าใจดวงนี้พร้อมมอบให้
ด้วยดวงใจใฝ่หาและพร่ำเพ้อ
ด้วยว่ารักรักรักแต่ตัวเธอ
ด้วยว่าเธอคือหนึ่งในดวงใจ
ใจดวงนี้ไม่เคยจะใหลหลง
ใจดวงนี้มั่นคงอย่าสงสัย
ใจดวงนี้รักเธอมากกว่าใคร
ใจดวงนี้มอบให้แด่ใจเธอ
13 พฤศจิกายน 2549 19:07 น.
แม่มดใจร้าย
มวลพฤกษาสรรมานานาชาติ
ดารดาษงามตาพาสุขสม
งามเพ่งพิศพินิจจิตชวนชม
ดูเหมาะสมงามตาน่ารักจริง
แบ่งสวนสวยจัดไว้เป็นโซนใหญ่
งามวิไลฉันมองแล้วเพลินยิ่ง
อันหอคำยิ่งเลิศและเพริศพริ้ง
สวยสมจินต์เหมือนถิ่นทิพย์วิมาน
ละลานตาไม้ดอกไม้ประดับ
ช่างจัดจับวางไว้ในสถาน
ผู้คนเลิศดอกไม้งามตามตำนาน
ถิ่นสถานเชียงใหม่ใครได้ยล
13 พฤศจิกายน 2549 07:34 น.
แม่มดใจร้าย
เห็นดอกไม้ ล่วงหล่น บนพื้นหญ้า
เหมือนระอา รักเจ้า ที่เฝ้าฝัน
ดอกไม้สวย กลีบบาง ร้างลากัน
ให้เจ้าหวั่น ไหวใจ ในรักจริง
เป็นดอกไม้ แสนสวย ด้วยความเศร้า
ในรักเจ้า ขื่นขม ตรมดวงจิต
เหมือนรักร้าง ลากัน ชั่วชีวิต
ให้ดวงจิต คิดตรม ขมดวงใจ
โอ้ดอกไม้ ร้าวราน สะท้านจิต
เจ้าจึงติด ถึงวัน รักหม่นไหม้
ดอกไม้สวย ร้างลา น่าหวั่นใจ
รักเจ้าไย พาใจ ให้ร้าวตรม