27 พฤศจิกายน 2549 11:37 น.
แม่มดใจร้าย
พูดคำหวานดีดีไม่มีเชื่อ
แม่ละเบื่อเหลือเกินคนใจหิน
หยิบน้ำกรดรดราดในชีวิน
หวังเพียงยินเธอพร่ำรำพันมา
ว่าเจ็บแสบเหลือเกินนะนวลน้อง
ไยแม่ต้องราดด้วยน้ำกรดหนา
พี่ทำผิดอะไรหรือแก้วตา
จึงได้พาน้ำกรดราดรดใจ
เพียงได้ยินคำพร่ำรำพันบอก
น้องไม่หลอกหนอพี่จะบอกให้
เพียงหวังแค่สาสมและสะใจ
และอยากให้รู้สึกสำนึกกัน
25 พฤศจิกายน 2549 08:20 น.
แม่มดใจร้าย
กรีดรอยแผลฝากไว้ในใจหน่อย
แล้วค่อยค่อยเอาทิงเจอร์นั้นมาราด
ค่อยค่อยหยดมันลงไปทีละหยาด
ค่อยค่อยราดแผลหัวใจในกายเธอ
มันแสบมั้ยในใจเธอฉันอยากรู้
ฉันอยากดูแผลในใจเธอเสมอ
อยากให้เธอรู้ถึงรสที่ฉันเจอ
อยากให้เธอเจอความแสบแปลบถึงทรวง
24 พฤศจิกายน 2549 20:42 น.
แม่มดใจร้าย
ขีดเส้นสายลายริ้วเป็นรอยร่อง
แล้วเที่ยวท่องชมฟ้าธาราใส
เตรียมข้าวเหนียวใส่กระติ๊บหยิบเอาไป
หยิบเสื่อไว้ไปปูนอนข้างนที
อ้ออย่าลืมยากันยุงวงกลมด้วย
เอาไว้ช่วยไล่ยุงลายที่ร้ายนี่
โดนกัดกินเลือดเมื่อไหร่เป็นรู้ดี
หวิดชีวีได้มอดม้วยเพราะโรคภัย
แล้วนี่ฉันเตรียมเพลงได้เหมาะเจาะ
เพลงเพราะเพราะฟังเพลินทุกสมัย
เพลงบรรเลงดนตรีของไทยไทย
กล่อมให้ใจมีสุขไม่ทุกข์เอย
23 พฤศจิกายน 2549 18:21 น.
แม่มดใจร้าย
อยากเอามีดกรีดหัวใจชายดูเล่น
ว่าเป็นเช่นสีเลือดนั้นหรือไม่
อยากจะเห็นใจชายเป็นเช่นไร
เขาถึงได้หว่านคำพร่ำวจี
บอกฝากรักให้หญิงนั้นไปทั่ว
หรือรักมั่วทั่วไปนะชายนี่
เที่ยวฝากรักฝากใจใครทั้งปี
แล้วคนที่ชีช้ำคือใครกัน
อยากเอามีดกรีดใจชายดูหน่อย
หรือค่อยค่อยแล่เนื้อให้เห็นนั่น
สีหัวใจของชายสีใดกัน
ที่เห็นนั้นสีดำดำสิ้นดี
22 พฤศจิกายน 2549 20:09 น.
แม่มดใจร้าย
ยามลมหนาว ร้าวใจ ใครอีกหน
ใครบางคน เริ่มค้น หาใจฉัน
ยามลมหนาว ฝากรัก มาทักกัน
ทำให้หวั่น หัวใจ กันอีกที
หากลมหนาว ทำเรา นั้นหวั่นไหว
แล้วหัวใจ ทำไง ดีละนี่
ลมหนาวครวญ หารัก แล้วละสิ
เพราะหนาวนี้ ไร้คน เคียงข้างกาย
แต่ตัวฉัน ขอบอก ฝากลมหนาว
ยังไม่ร้าว หัวใจ อย่ามาหมาย
ว่าตัวฉัน นั้นร้าว เพราะหนาวกาย
เพราะยอดชาย ยังอยู่ คู่ชีวี