22 กุมภาพันธ์ 2550 08:17 น.
แม่มดใจร้าย
มองทะเลคราใดใจคิดถึง
เธอคนหนึ่งที่ซึ่งในใจฉัน
มองทะเลครั้งใดใจรำพัน
คิดถึงวันเวลาที่ผ่านมา
เวลานี้ทะเลช่างโดดเดี่ยว
และเปล่าเปลี่ยวหัวใจเป็นนักหนา
ทะเลช้ำเพราะฉันตรมน้ำตา
ต้องก้มหน้ากลับมาหาทะเล
ขอทะเลช่วยซับน้ำตาฉัน
และรับขวัญอย่าหนีห่างหันเห
ขอก้มหน้าทรุดลงกับทะเล
ช่วยพัดเพน้ำตาพาจากไป
21 กุมภาพันธ์ 2550 11:38 น.
แม่มดใจร้าย
สิ้นความคิด หรือไร นะใจหนอ
สมองฝ่อ เกินไป หรือไรนั่น
เขียนกลอนไป เขียนลบ จบแล้วกัน
สงสัยฉัน นั้นต้อง เลิกเขียนเธอ
แต่เจ้าน้อง ตัวดี ยังอยากอ่าน
คอยมาขาน ถามหา อยู่เสมอ
เมื่อไหร่พี่ เขียนกลอน มานะเออ
น้องยังเพ้อ คอยอ่าน ทุกวี่วัน
น้องตัวดี คอยเพียร มาถามไถ่
ว่าเมื่อไหร่ พี่สาว คนนี้นั้น
เขียนกลอนให้ น้องอ่าน เมื่อไหร่กัน
เพราะน้องนั้น คอยอ่าน อยู่ละซี
20 กุมภาพันธ์ 2550 14:19 น.
แม่มดใจร้าย
บทเพลงนั้น จากวัน ที่สับสน
ฉันเวียนวน จมปลัก กับความหนาว
คงเป็นหนึ่ง เพลงรัก คอยบรรเทา
เพลงของเรา ยังจำ มิลืมเลือน
บทเพลงรัก บทนี้ พาหวั่นไหว
ฟังคราใด หัวใจ ย้ำเสมือน
ฟังเพลงรัก คราใด ใจย้ำเตือน
มิลืมเลือน บทเพลง รักสองเรา
19 กุมภาพันธ์ 2550 16:12 น.
แม่มดใจร้าย
รู้ทั้งรู้ ว่าเธอ นั้นไม่รัก
ยากจะหัก ห้ามใจ สุดทนฝืน
เปิดเพลงรัก นอนฟัง ทุกค่ำคืน
ยามเมื่อตื่น พบเพียง คราบน้ำตา
ผวาตื่น จากคืน ที่แสนเศร้า
คืนแสนหนาว หัวใจ นั้นนักหนา
คืนแสนร้าว หนาวรัก ทักอุรา
ตรมน้ำตา กับเพลง ทุกค่ำคืน
15 กุมภาพันธ์ 2550 20:15 น.
แม่มดใจร้าย
ผ่านผ่านพบพบสบเห็น
ยังไม่เป็นเช่นมนุษย์สุดหา
ฉันยังด้อยประสบการณ์ที่ผ่านมา
จึงเริ่มต้นค้นหาใจที่เป็น
ใจฉันนั้นหวังเพียงเพื่อจะพบ
ประสบการณ์ที่สบสงบเด่น
จึงเริ่มต้นค้นหาใจที่เป็น
เพียงได้เห็นใจมนุษย์ก็สุดพอ