3 พฤษภาคม 2550 08:08 น.
แม่มดใจร้าย
จับจารหมึก บันทึก เป็นอักษร
เป็นบทกลอน ไพเราะ เสนาะหู
ขีดเขียนไป แล้วต้อง เป็นหยุดดู
เอะนี่ตู เขียนได้ อย่างไรกัน
จับจารหมึก บันทึก ในเรื่องรัก
ต้องหยุดพัก เพราะใจ ไม่คิดฝัน
เขียนกลอนรัก เขียนได้ อย่างไรกัน
หรือเพราะฝัน มากไป ทำไงดี
จับจารหมึก บันทึก เรื่องราวโลก
เรื่องที่โศก หัวใจ ให้หมองศรี
บันทึกมาก เกินไป มันไม่ดี
เพราะจะมี แต่เศร้า เหงาใจจัง
จับจารหมึก บันทึก ต้องนึกพัก
หยุดชะงัก นั่งนึก ถึงความหลัง
จะเขียนต่อ แต่ต้อง นะจังงัง
ขอคิดตังค์ คนเข้า มาอ่านกลอน
1 พฤษภาคม 2550 19:13 น.
แม่มดใจร้าย
ร้อยเรียงคำ เป็นกวี มีความหมาย
คุณค่าได้ ด้วยใจ ที่ใหลหลง
ร้อยเรียงเรื่อง ราวสู่ อย่างบรรจง
ความหมายคง ตราตรึง ซึ้งดวงใจ
ร้อยเรียงคำ หวานหวาน ซ่านซึ้งจิต
คำถูกผิด ล้วนค่า ล้วนความหมาย
ร้อยเรียงเล่า เรื่องราว อีกมากมาย
จากดวงใจ สู่ใจ ให้ได้ยล
ร้อยเรียงคำ เป็นกวี มีความหมาย
เพื่อให้คลาย หัวใจ ยามสับสน
ร้อยเรียงรัก จากใจ สู่ผองชน
ร้อยเรียงตน ตามใจ ในกวี
22 เมษายน 2550 22:16 น.
แม่มดใจร้าย
เพราะวันนี้หัวใจแสนเหนื่อยหนัก
อยากหยุดพักให้ใจหายอ่อนไหว
ขอร่ำลาจนกว่าฟ้าอำไพ
ขอลาไปพักใจนะเพื่อนยา
ขอลาแล้วลาก่อนดวงแก้วเอ๋ย
ไม่ละเลยหัวใจเพื่อนดอกหนา
รู้ว่าเพื่อนห่วงใยอยู่ทุกครา
ทุกเวลารู้ว่าห่วงใยกัน
ขอร่ำลาจนกว่าฟ้าหายโศก
เมื่อใดโลกเปิดทางกว้างให้ฉัน
จะกลับมาพบมิตรสนิทกัน
จะพาฝันสวยสดมาพบเธอ
19 เมษายน 2550 19:09 น.
แม่มดใจร้าย
ความพอดี อยู่ไหน ใครรู้หนอ
จะช่วยขอ ให้บอก หน่อยได้ไหม
ความพอดี ตัวตน เป็นเช่นไร
จะมีใคร นั้นช่วย บอกฉันที
ความพอดี เรื่องรัก ไม่มีแน่
เห็นจะแย่ แน่ฉัน ในคราวนี้
มีคนรัก คนชอบ เกินพอดี
แต่ไม่มี ที่ฉัน รักสักคน
ความพอดี มีคำตอบ อยู่หรือไม่
แล้วอยู่ไหน อยากรู้ ดูสักหน
หาคำตอบ ของคำ ที่วกวน
ฉันสับสน กับคำ ความพอดี
17 เมษายน 2550 21:07 น.
แม่มดใจร้าย
ก้มกราบพระ ขอพร สิ่งศักดิ์สิทธิ์
ให้ดวงจิต หมดทุกข์ สุขหรรษา
เดินทางไกล ปลอดภัย ทั่วพารา
ทุกข์ผ่านมา ให้มลาย สลายไป
ให้เดินทาง ท่องเที่ยว อย่างปลอดจิต
ขอมิ่งมิตร ทั่วหล้า จงสดใส
น้ำที่สรง องค์พระ อย่างตั้งใจ
ขอช่วยให้ หัวใจ เย็นใสจริง