6 มิถุนายน 2546 14:45 น.
แม่มดน้อยค่ะ
เธอไม่ใช่เจ้าชาย
และฉันก็ไม่ได้เป็นเจ้าหญิง
ทุกสิ่งดูเหมือนธรรมดาในโลกของความจริง
แต่เมื่อหัวใจไม่เคยหยุดนิ่ง. . .
. . .ความรักจึงเป็นสิ่งที่ยิ่งกว่าธรรมดา
ฉันไม่เคยตั้งกฎเกณฑ์ให้ความรัก
ขอแค่มีที่พักใว้อิงอุ่นยามอ่อนล้า
มีใครสักคนคอยปลอบโยนซับน้ำตา
และเมื่อมีเธอเดินเข้ามา. . .
. . .ฉันจึงได้รู้ว่าหน้าตาของความรักช่างงดงาม
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
31 พฤษภาคม 2546 23:21 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ต้องคอยตามง้อ
ไม่งั้นเธอจะงอแงไม่เป็นท่า
ต้องคอยเอาใจใส่ตลอดวัน 24 เวลา
ไม่งั้นเธอจะตื่นเช้ามาพร้อมหน้างอ
เธอเป็นผู้ชายนี่นะ
งอนบ่อยๆ ระวังล่ะจะไม่หล่อ
งอนนิดๆ แค่เป็นพิธีน่าจะพอ
เร็วเข้า. . .เก็บหน้างอลอยทะเลไปไวๆ
ไหนลองยิ้มซิค่ะ
เห็นไหมล่ะแมนขึ้นขนาดไหน
ยิ้มแก้มบานเท่ห์กว่างอนแก้มป่องถมไป
แต่ไม่ว่าเธอจะเลือกเป็นแบบไหน
ตำแหน่งน่ารักกว่าใครๆ ยังเป็นเธอ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
30 พฤษภาคม 2546 13:57 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ฉันเป็นแค่เพียงเม็ดทราย
ที่ไม่มีความหมายสำหรับใครมากนัก
หลายคนที่ฉันได้รู้จัก
มักมองความรักมีค่าเหนือเม็ดทราย
คงมีเพียงแค่เธอ
ที่ค้นเจอเม็ดทรายมีความหมาย
ท้องทะเลผืนกว้างยังโอบล้อมเม็ดทราย
และเธอก็รักฉันมากมาย
ไม่ต่างจากเม็ดทรายที่ได้ใจท้องทะเล
ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆ
ที่ทำให้เม็ดทรายเม็ดนี้ไม่ว้าเหว่
หากเธอยันยันจะโอบกอดฉันไว้ดั่งทะเล
เม็ดทรายเม็ดเล็กก็จะไม่เกเรไปจากท้องทะเล. . .สัญญา
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
23 พฤษภาคม 2546 16:50 น.
แม่มดน้อยค่ะ
น อ น ก อ ด ตุ๊ ก ต า ห มี ตั ว อุ่ น
แต่มีคุณแอบนิ่งอยู่ในมุมของความฝัน
แ ห ง น ม อ ง ด ว ง ด า ว ใ ต้ แ ส ง จั น ท ร์
แต่พื้นที่ความคิดถึงของฉันเป็นของคุณ
นั่ ง ล ง ฟั ง เ พ ล ง รั ก ใ ส ๆ
แต่เผลอยิ้มออกไปเพราะคุณทำให้อบอุ่น
ไ ม่ ว่ า จ ะ ทำ อ ะ ไ ร ใ จ ไ ม่ เ ค ย ห่ า ง คุ ณ
หัวใจบางเบาคล้ายปุยนุ่นลอยไปหาคุณทุกเวลา
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
15 พฤษภาคม 2546 00:37 น.
แม่มดน้อยค่ะ
คำว่า รอ คงทรมาน
ถ้าทำได้แค่การหวั่นไหวไร้จุดหมาย
คำว่า รอ คงทุกข์ทนมากมาย
ถ้าข้างกายยังเดียวดายและขาดเธอ
คำว่า รอ คงอ้างว้าง
ถ้าหัวใจเบาบาง. . .น้ำตาเอ่อ
คำว่า รอ คงไม่ใช่เธอ
ถ้าวันนั้นฉันค้นเจอ คำว่า เธอไม่รักกัน
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *