3 มิถุนายน 2554 02:29 น.
แม่จิตร
เรายังรักกันอยู่มิใช่หรือ?
อะไรคือสิ่งที่ทำให้เหินห่าง
เจ็บนะเจ็บเมื่อรักเธอเริ่มจืดจาง
เหมือนน้ำค้างที่สวยงามแล้วจากไป
เธอทอดทิ้งความเจ็บปวดไว้กับฉัน
ทุกคืนวันกล้ำกลืนสะอื้นไห้
คิดยิ่งคิดเหตุใดเพราะเหตุใด
ว่าทำไมเธอถึงเริ่มทำเย็นชา
ที่ผ่านมาเราคบกันด้วยอะไร
ด้วยความรักหรือความใคร่นัยเสน่หา
ฤๅเพียงแค่ส่วนหนึ่งของมายา
แค่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
แค่ผ่านมาปลอบคนอารมณ์เหงา
เพื่อคลายเศร้าร้าวรอนตอนอ่อนไหว
ฤๅเพียงแค่เพราะเธอไม่มีใคร
ฉันคือคนที่ใช่สำหรับเธอ
อาจเพียงแค่อารมณ์ของคนเหงา
หยุดเถอะเราหยุดที่จะพร่ำเพ้อ
แม้หลับฝันก็อย่าไปละเมอ
แต่ยังหวังอาจจะเจอเธอพรุ่งนี้