5 สิงหาคม 2555 18:18 น.
แม่จิตร
จะขึ้นคานเฉียดคานประมาณไหน
หากลองไปเชียงคานประมาณนั้น
จะลืมคานที่มีอยู่สารพัน
และสุขสันต์กับเชียงคานบันดาลมี
26 มิถุนายน 2555 12:19 น.
แม่จิตร
หวานเอยหวานรสภาษาวรรณศิลป์
ปลอบประโลมรินจิตวิญญาณผ่านสมัย
สัมผัสคำสัมผัสความสัมผัสใจ
วิเวกไหวในห้วงสุนทรีย์ที่งามงด
แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน
10 เมษายน 2555 22:22 น.
แม่จิตร
ดอกเอยเจ้าดอกหญ้า
แม้ใครว่าเจ้าต่ำต้อย
มีสีสันเพียงเล็กน้อย
แต่เจ้าคอยให้แง่คิด
13 กุมภาพันธ์ 2555 22:21 น.
แม่จิตร
สายใยแห่งรักอดีตกาล
ยังหวานยังหอมอยู่ทุกเมื่อ
ความทรงจำละมุนยังจุนเจือ
เพื่อหล่อเลี้ยงใจดวงหนึ่งคิดถึงเธอ
5 กุมภาพันธ์ 2555 12:05 น.
แม่จิตร
เปรียบเธอคือดวงดาวที่พราวแสง
จ้าแจ่มแจ้งอุดมคติพรหมวิหาร
เปี่ยมพลังชีวิตจิตวิญญาณ
ต่อวงการประชาธิปไตย
เป็นเยี่ยงนักต่อสู้กู้สันติภาพ
เกิดมาปราบเผด็จการมารสาไถย
มุ่งเปลี่ยนแปลงพุกามท่ามทุกข์ภัย
โดยรับใช้ศรัทธาประชาชน
แม้ร่างเล็กแต่ใจเธอใหญ่ยิ่ง
สมเป็นหญิงกำจัดสัตว์หน้าขน
คือทหารมารชั่วทั่วมณฑล
ใช้ปืนกลครอบงำปวงประชา
ซึ่งอาจเปรียบจักรวาลขังดาวไว้
ฤๅขังได้ลำแสงแห่งคุณค่า
ฉันใดกายซูจีถูกขังมา
แต่ใจฉายเจิดจ้ายังมวลชน
ทำให้โลกตระหนักได้รับรู้
การต่อสู้สัตว์ทหารทำฉ้อฉล
เนื่องเกรงกลัวซูจีเพียงหนึ่งคน
จึ่งเคลื่อนพลเผด็จการอย่างชั่วช้า
ด้วยเพราะเธอคือดาวยังพราวแสง
ที่สำแดงศักดิ์ศรีสตรีกล้า
และยังฉายแจ่มชัดแรงศรัทธา
ต่อประชาเคลื่อนไหวไปนิรันดร์