7 กันยายน 2553 22:00 น.
แม่จิตร
ฝนตกอีกครั้งแล้วในดวงตา
เมื่อใจเหมือนกับฟ้าครึ้มฝน
เป็นฤดูงมงายทุรายทุรน
ด้วยคิดถึงคนที่รักร้างลาไป
ความคิดถึงยิ่งออกเดินทาง
ยิ่งพบแต่ความเวิ้งว้างหวั่นไหว
เหมือนเรืออับปางกลางทะเลไกล
มองทางไหนก็หดหู่อยู่ทุกครา
ความคิดถึงเกิดขึ้นเมื่อคิดถึง
ความเจ็บปวดยิ่งรัดรึงเมื่อปรารถนา
ฝนจึ่งตกเจิ่งนองเต็มสองตา
จะเจ็บไปจนชาติหน้าฤๅอย่างไร
ถึงจะสาสมกับคนที่ยังรัก
และมิยอมหักห้ามความอ่อนไหว
ตอนนี้ฝนเริ่มหยุดตกแล้วทันใด
แต่ฝนใจหยุดเมื่อไหร่ยังไม่รู้
26 สิงหาคม 2553 00:01 น.
แม่จิตร
งานศิลปะสร้างอย่าง........อลังการ
ขลังอยู่ในผลงาน...........ค่าล้ำ
ฝากแง่คิดไพศาล...........กับโลก
เหมือนดั่งหยาดฝนน้ำ...........จากฟ้าชะโลมดิน
งานศิลเปรอะสร้างอย่าง...........ดักดาน
ไป่ศึกษาผลงาน...............แก่นแท้
ไร้สาระมหาศาล.............ปรุงแต่ง
ดีแต่มีพวกแล้...................จึ่งกล้าหยิ่งผยอง
22 สิงหาคม 2553 00:17 น.
แม่จิตร
การรอคอยดั่งข้าว........คอยฝน
ใจจึ่งทุรายทุรน..........หม่นไหม้
ยิ่งรอยิ่งทุกข์ทน..........เจ็บปวด
ความรักยากตัดได้........ต่อผู้รอเสมอ
9 สิงหาคม 2553 01:08 น.
แม่จิตร
คือสองมือที่โอบอุ้มคอยคุ้มครอง
คือสองมือที่ตระกองมอบไออุ่น
คือสองมือที่ลูบไล้ละไมละมุน
คือสองมือที่เจือจุนความสุนทรีย์
คือสองมือซึ่งคอยมอบการปลอบขวัญ
คือสองมือเคียงกันไม่หน่ายหนี
คือสองมือเคยแกว่งไกวให้ฝันดี
คือสองมืออุทิศพลีเพื่อชีวา
คือสองมือที่หยาบกร้านทำงานหนัก
คือสองมือแห่งรักมากคุณค่า
คือสองมือสอนสั่งทางปัญญา
คือสองมือที่เมตตาพยาบาล
คือสองมือที่หยอกล้อให้หัวเราะ
คือสองมือพาเหินเหาะสนุกสนาน
คือสองมือหัดจูงเดินหลังเก่งคลาน
คือสองมือที่บันดาลการดูแล
คือศิลปะแห่งชีวิต
เป็นผลงานงามวิจิตรชีวิตแม่
ด้วยสองมือจากใจไม่ผันแปร
คือสองมือคือรักแท้ของแม่เอย
18 กรกฎาคม 2553 21:36 น.
แม่จิตร
สถานนีต่อไปสุขุมวิท
เธอคุร่นคิดจะลงดีหรือไม่
ขณะเธอยังรู้สึกระทึกใจ
กับการไปสั่งสอนชู้และสามี
ซึ่งเธอคิดก็ยิ่งแค้นเวลาคิด
ใช่ใจเป็นพระอิฐพระปูนเสียแล้วนี่
วันนี้แหละได้รู้กันก็วันนี้
ด้วยเธอมีทั้งน้ำกรดอาวุธปืน
เธอคิดไว้ว่าจะทำให้สาสม
เพื่อเปลื้องทุกข์อารมณ์สุดขมขื่น
แลกกับความไว้ใจทุกวันคืน
ที่เขากลายเป็นอื่นคนทรยศ
ขณะนั้นเธอบังเอิญได้เงยหน้า
จนสายตาพบหนังสือพิมพ์ข่าวสด
อ่านเหตุการณ์เรื่องชู้สาวคนใจคด
ฝ่ายหญิงถูกสาดน้ำกรดทุรนทุราย
จะโชคดีหรือไม่เธอได้เห็น
พาดหัวข่าวที่เน้นเพื่อจุดขาย
ส่วนเมียหลวงถูกจับฐานฆ่าคนตาย
เพราะฝ่ายชายถูกยิงอย่างไม่ยั้ง
เธออ่านจบยิ่งรู้สึกสำนึกผิด
ได้ฉุกคิดควบคุมความคลุ้มคลั่ง
จึ่งคิดแก้ปัญหาคาราคาซัง
โดยไม่หวังจะใช้ความรุนแรง
จนเธอลงจากสถานีสุขุมวิท
และเลิกคิดทำอะไรแบบแผลงแผลง
อีกทั้งเจอกับกลุ่มม๊อบเสื้อแดง
จึ่งเดินเลาะข้างกำแพงเข้าทางลัด
และแล้วเธอก็มาถึงที่หมาย
แต่มีคนมากมายแน่นขนัด
แว่วเสียงใครตะโกนดังมาชัด
พบกลิ่นแล้วแต่ต้องงัดประตูกลอน
ทันใดเธอก็ตกตะลึง
มีอาการถึงกับเข่าอ่อน
เห็นสามีตายสภาพเปือยล่อนจ้อน
อยู่กับกิ๊กบนที่นอนราวหลายวัน
จากอารมณ์ที่เคยโกรธแค้น
ก็เนืองแน่นไปด้วยความโศกศัลย์
ชาวบ้านว่าเขากิ๊กสาวของผู้พันฯ
ถูกลงทัณฑ์ตายอนาถพร้อมกับชู้
จะเป็นความโชคดีเธอหรือไม่
ที่ได้เคลียร์ปัญหาที่มีอยู่
เธอกลับเอ่ยอโหสิกรรมและมองดู
ขอให้เขาไปสู่สุคตินะ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแม่จิตร
หน้าส่วนตัว
1234
