20 มกราคม 2551 23:31 น.
แมวแต้ม
ตะวันลาเลือนลับดับสีแสง
นภาแต่งแต้มดาวพราวเต็มฟ้า
ยะยิบยิบวิบไหวในแววตา
คะนึงหาคนไกลใจเลื่อนลอย
ณ ใต้ต้นราตรีดอกสีขาว
เบ่งบานราวย้ำใจให้เหงาหงอย
กลิ่นหอมกรุ่นย้ำกมลคนรอคอย
แสนเศร้าสร้อยหนอรักยากจักเลือน
เจ้าราตรีรู้ไหมใครคนหนึ่ง
เขาเคยซึ้งอุราหาใดเหมือน
เคยชื่นชมทุกครารักมาเยือน
เจ้าคือเพื่อนแสนงามยามราตรี
มาบัดนี้เขาไปไกลสุดหล้า
ปวดหนักหนาร้าวใจกระไรนี่
กลิ่นหอมเจ้าโปรดเฝ้าบอกเขาที
ว่ายังมีใครคิดถึงอีกหนึ่งคน
แมวแต้มแต่งบทแรกบทเดียวค่ะที่เหลือลุง...ฉายเดี่ยวเลยค่ะ แหะๆ
19 มกราคม 2551 21:57 น.
แมวแต้ม
อาหารไทยขึ้นชื่อระบือนาม
คือส้มตำปลาร้าพาหอมหวน
จรุงจิตกลิ่นฟุ้งยิ่งเย้ายวน
ทุกคนล้วนน้ำลายไหลใครเคยลอง
มะละกอพองามสับเป็นเส้น
ปลาร้าเป็นตัวตัวไม่เสียของ
อีกพริกสดกระเทียมกลีบแกะเป็นกอง
ล้วนแต่ของดีๆมีวิตามิน
ส้มตำวางผัดสดแนมแจ่มเหลือหลาย
กลืนน้ำลายตำปลาร้าพาส่งกลิ่น
ฉีกเนื้อปลาคว้าเป็นตัวลองได้กิน
อร่อยลิ้นกินเพลินเกินห้ามใจ
อีกข้าวเหนียวปั้นจิ้มลิ้มรสเสิศ
สุดประเสริฐกินแกล้มกับย่างไก่
กินส้มตำวันนี้แสนสุขใจ
เอะนั่นใครกลืนน้ำลายอายจังเลย
โอ้ฝีมือผู้ใดตำได้แหล่ม(แจ่ม)
ทั้งแมวแต้มทั้งครูพิมไม่อยากเอ่ย
ซดกันเกลี้ยงน้ำแห้งจานผักหมดเลย
มีเฉลยพิมญดาพาชวนชิม
8 มกราคม 2551 21:54 น.
แมวแต้ม
ใจมันช้ำเจ็บซ้ำรักคราวก่อน
ช่างยอกย้อนหลอนหลอกกลับกลอกหลาย
เจ็บจนช้ำย่ำย้ำแทบวางวาย
ใจสลายกลายเป็นเสี้ยวไม่เหลียวมอง
ปล่อยเศษใจให้ปริดปลิวละลิ่วลอย
น้ำตาปรอยปล่อยรินไหลใจหม่นหมอง
คำว่ารักเลือนลางไปไม่ใฝ่ปอง
ไม่อยากร้องครวญคร่ำช้ำเหลือทน
ลืมให้สิ้นคำว่า "รัก" ไร้ความหมาย
เหลือแต่กายใจแหลกเหลวรักไม่สน
ออกไปซะเจ้าความรักฉันไม่ทน
อยากหลุดพ้นไม่อยากพบจบเรื่องราว
อย่าครวญคร่ำคำว่าฉันรักคนยาก
คงลำบากแผลรักร้ายกลายใจกร้าว
ลืมหัวใจลืมความรักลืมรวดร้าว
คงถึงคราวถอนใจจากภาพลวงตา