10 ธันวาคม 2551 03:08 น.
แมวเหลือง
ฟัง.... ความตามแต่ข้าง ทางเดียว จริงเฮย
ไม่.... ใคร่ครวญแลเหลียว ครุ่นข้อง
ได้.....มาแค่เศษเสี้ยว แห่งเรื่อง นานา
ศัพท์..ไม่ครบถูกต้อง ห่อนได้ใจความ
จับ......สำเนียงเหวี่ยงขว้าง รวมไป เลยนา
ไป......สู่หูของใคร ไป่รู้
กระ.....จายส่งเสียงไกล สุดกู่ ดังจริง
เดียด...ยิ่งคนใดผู้ บ่ถ้วนทวนความ
7 ธันวาคม 2551 22:16 น.
แมวเหลือง
กลอนเรื่องนี้เลอะเลือนและเลื่อนเปื้อน
ขอชื่อเพื่อนเรือนกลอนมานอนเขียน
ไม่ได้มีอะไรใคร่เยี่ยมเยียน
เรื่องเพี้ยนเพี้ยนเบาเบาอย่าเอาความ
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวราชดำริ
วิทย์ ศิริคนเก่งเจ๋งทุกหน
เคยลงแรงแข่งสู้"ผู้นอนทน"
รางวัลล้นเงินฟ่อนจึงนอนมา
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวดอยแม้ว
พี่ดอกแก้วแจ๋วเยี่ยมเหลี่ยมภาษา
แต่วันนี้ปวดลิ้นกินพาราฯ
เจรจาไม่ไหวไปนอนก่อน
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวจรัญฯ
คุณฝากฝันวิ่งว่อนตะลอนสอน
แต่งกาพย์ฉันท์โคลงฝันจรรโลงกลอน
ดึกค่อยนอนตอนตื่นฝืนตาปรือ
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวด่านซ้าย
เรียกผมสมชายลอยฟ่องร้องอื้อหือ
กินเพียงแค่สองกระป๋องในสองมือ
ทำไมหวือหวาได้ไม่เคยเป็น
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวแปดริ้ว
คุณเพียงพลิ้วลายกลอนป้อนให้เห็น
สงบรำงับกระชับจับประเด็น
ออกมาเป็นพลิ้วกลอนอักษรงาม
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวพิษณุโลก
คุณกิ่งโศกงามผ่องไม่ต้องถาม
เธอคือผู้ผาดพิศวิจิตรงาม
อีกทั้งยามตื่นหลับยังขับกลอน
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวพะสิม
คุณครูพิมเทวีศรีอักษร
เป็นแม่พิมพ์แนวหน้ามหานคร
ห่วงอาวรณ์สอนเด็กทั้งเล็กโต
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวยานนาวา
ฝนพราวฟ้าอึดอัดใจให้โมโห
วันนี้ออกเช้าแท้แต่ไก่โห่
ลืมนำโรลม้วนเกล้าเอาออกไป
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวมัฆวาน
นาคะพรรณแต่งกลอนสุดอ่อนไหว
เป็นผู้มีฝีมือและฝีไม้
ส่วนฝีพายไม่รู้ต้องดูเชิง
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวหลังสวน
คุณอินสวนคนดีไม่มีเหลิง
แต่งโคลงกลอนเลิศล้ำสุดดำเกิง
คอยเฝ้าเบิ่งตาแลแม่โฉมงาม
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวละลายทรัพย์
ไร้อันดับน่าทึ่งหนึ่งสองสาม
เลือกอันดับใดดีที่เรืองนาม
หรือเอาตามพอใจไม่ใฝ่ปอง
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวบางยี่ขัน
นิลวรรณมางอนตอนที่สอง
บอกไม่มีแมวใดไปนั่งมอง
เถอะนวลน้องลงให้แล้วแววตาวาว
7 ธันวาคม 2551 21:22 น.
แมวเหลือง
กลอนเรื่องนี้เลอะเลือนและเลื่อนเปื้อน
ขอชื่อเพื่อนเรือนกลอนมานอนเขียน
ไม่ได้มีอะไรใคร่เยี่ยมเยียน
เรื่องเพี้ยนเพี้ยนเบาเบาอย่าเอาความ
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวข้าวสาร
คุณเฌอมาลย์คนหวานปานขนม
แต่งกลอนงามลึกล้ำด้วยคำคม
กลอนอกตรมสุดข่มชื่นชมจริง
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวบางกะปิ
นรศิรินิรมลคนไม่หยิ่ง
บรรเลงกลอนเสนาะไพเราะยิ่ง
เหมือนทุกสิ่งเตรียมไหลจากปลายมือ
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวเกษมราษฎร์
การัณยภาสประกาศฉันน่ะหรือ
คือคนที่เกรียงไกรใฝ่ระบือ
ฉันนั้นคือคนกลอนดอนเจดีย์
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวบางซ่อน
คุณโคลอนงอนใครไฉนหนี
ไปอยู่ซะถึงโน่นนนทบุรี
กลับมานี่มาแต่งกลอนอย่าร้อนใจ
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวสวนมะลิ
คุณกีรติน่านิยมสมสมัย
มีสำนวนทายท้าแปลกกว่าใคร
จึงแต่งได้หลายแนวแอ๊บแบ๊วนิด
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวบางจะเกร็ง
คุณแจ้นเองตะละเลงเตร่งติ๊ด
รอสักหน่อยปีนี้คงมีสิทธิ์
เป็นอาร์ติสท์"แกรมม่า"ไม่อาวรณ์
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวท่าวาสุกรี
ชื่อพอดีมาซ้ำกับคำก่อน
เป็นอีกผู้คนหนึ่งซึ่งโคลงกลอน
เป็นต่อนต่อนแซ่บหลายน้ำลายฟู
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวบันไดเลื่อน
สายลมเดือนตุลามาอย่างหรู
มากับสายลมหนาวอันกราวกรู
เย็นจนหูไม่ได้ยินสิ้นสำเนียง
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวบางเขน
ตะวันยามเย็นสุดเค้นเสียง
กรี๊ดกรี๊ดกรี๊ดอะไรอยู่ใต้เตียง
โธ่..แค่เขียงสับหมูดูเป็นคน
7 ธันวาคม 2551 21:04 น.
แมวเหลือง
กลอนเรื่องนี้เลอะเลือนและเลื่อนเปื้อน
ขอชื่อเพื่อนเรือนกลอนมานอนเขียน
ไม่ได้มีอะไรใคร่เยี่ยมเยียน
เรื่องเพี้ยนเพี้ยนเบาเบาอย่าเอาความ
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวบางขวาง
นางสาวฉาง..น้อยเจ็บลิ้น..กินยาขม
ซื้อผิดผิดถูกถูกพวกลูกอม
สมสมสมฉางน้อยห้อยลิ้นยาว
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวลาดหญ้า
พิมญดาซื้อยาทาหน้าขาว
เฉิดฉายพรายพริ้งเพริศเลิศแพรวพราว
สุกสกาวดาวใจของใครกัน
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวเกษตรฯ
กิตติเวทย์ปฏิเสธลูกเกด , ขวัญ
ไม่ได้มีอะไรให้เชื่อมั่น
ผมยืนยันไม่สนคนวงการ
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวแคราย
ครูกระดาษทรายทุ่มใจเฝ้าใฝ่สาน
ให้เด็กน้อยเรียนเล่นด้วยเป็นงาน
ที่ครูท่านรักแท้แน่แก่ใจ
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวบางบอน
แก้วประภัสสรงามใช่เล่นเห็นไหวไหว
หรือว่าคนที่เห็นจะเป็นใคร
แก้ข่าวใหม่ถ้าไม่ใช่แก้วลายงาม
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวบางแค
ลมแปรแขมร์เลอพร่ำเพ้อถาม
อยากมีสาวใกล้ชิดคอยติดตาม
ให้ได้วาบได้หวามนามใดดี
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวคลองสาน
กิตติกานต์งานกลอนอักษรศรี
ใบหน้ายิ้มละไมด้วยไมตรี
สิ้นปีนี้กวาดรวดประกวดนางงาม
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวสุขุมวิท
คุณลิลิตตะเลงพ่ายหน่ายคำถาม
เรื่องที่มีสาวน้อยคอยติดตาม
คอยป้อนน้ำป้อนข้าวเฝ้าดูแล
ปิดกันให้แซ่ดแล้วแถวเพชรบุรี
กันนาเทวีชื่อนี้สิของแท้
เขียนกลอนกานท์นานเนามาเก่าแก่
ถ้าไม่แน่อย่าแหย่เดี๋ยวแพ้ทาง
28 พฤศจิกายน 2551 00:12 น.
แมวเหลือง
ใช่ว่าอยากหาเรื่องให้เปลืองตัว
จึงเอาหัวพวกฉันนั้นขึ้นเขียง
อยากให้เธอสดับตรับสำเนียง
พวกฉันเลี่ยงไม่ได้..ด้วยใจจริง
ให้ทนอยู่ดูคนมาปล้นบ้าน
เหิมเกริมกว้านกวาดไปในทุกสิ่ง
ที่พำนักรักอยู่อู่พักพิง
ให้นั่งนิ่งดูมันอย่างนั้นฤา
พวกฉันพาคนมามหาศาล
ใช่ไหว้วานขานขับให้นับถือ
พวกเขามีสมองและสองมือ
เขากระตือรือร้นด้วยตนเอง
พวกฉันเห็นแต่รัฐปัดปกป้อง
คอยคุ้มครองโพยภัยใครข่มเหง
กลับพบรัฐอัปลักษณ์เป็นนักเลง
บรรเลงเพลงเข่นฆ่าประชาตน
เธอว่าหน้า..เหลี่ยมแบน..มีแสนล้าน
สามารถหว่านใดใดไม่หวังผล
เป็นคนดีรากหญ้าประชาชน
หรือเป็นคน..จันไร..แต่ไหนมา
พวกฉันต้องกดดันเพื่อบรรลุ
แม้ลหุ..ครุ..ทุโทษา
จะต้องตัวโดนกายในภายหน้า
เมื่อเป็นข้าแผ่นดินก็ยินยอม
ต้องกระทบทั้งนั้นพวกฉันทำ
แม้ตอกย้ำเกื้อกูลละมุนละม่อม
คงไม่มีสิ่งใดที่ไหนพร้อม
เพราะเราย่อม..เลือกไม่ได้..ในบางที
พวกฉันครองที่ใดไว้สักพัก
ก็เพื่อจักคืนไทยให้น้องพี่
เธอก่นด่าพวกฉันนั้นอัปรีย์
เธอก็มี..หน้าที่..นี้ต้องทำ
เสนอให้ถดถอยคอยสักก้าว
ถึงโน้มน้าว..ไร้ผล..กับคนต่ำ
บทนี้คือเรื่องราวขาวกับดำ
อย่ามาอำ..พรางเห็น..เป็นการเมือง
ไม่แม้คิดระอุพระยุคลบาท
แต่ไม่อาจปล่อยไว้ให้มันเขื่อง
หากมันดึงรั้งไว้ให้ต่อเนื่อง
ไทยจะเฟื่องฟูได้อย่างไรกัน
แม้ว่าเธอเป็นใครในใต้ฟ้า
ไม่ได้มาผนวกเป็นพวกฉัน
เพียงอยากฝากบางคำที่สำคัญ
ก่อนย่ำฝัน..ของใคร..ให้ไตร่ตรอง