24 พฤษภาคม 2545 12:13 น.
แมวยิ้ม
ใครว่าเมื่อเริ่มจะรัก
ก็กลัวจะอกหัก
หากฉันกลัวแต่ไม่ได้รัก
เรื่องที่ว่าอกหักยังไม่กลัว
กลัวอีกเรื่องรักนี้อาจล่อลวง
มาทำบ่วงไว้ให้เราหลงติด
หรือตัวเองไม่รู้ใจตัวเองซักนิด
คิดผิดผิดว่านี่แหละคือรัก
แค่ทำให้เรารู้สึกดี
ในวันที่อืมครึมบ้างล่ะ
หรือแค่คิดเอาชนะ
ใครบางคนแค่นั้นเอง
อย่างนี้ฉันจะไม่เรียกว่ารัก
ไม่อยากจะเป็นแบบนี้
เพราะถ้าแค่รู้สึกดีดี
แบบนี้ก็มีด้วยน้ำใจ
แต่รักแท้บริสุทธิ์ค่ายิ่งกว่า
ยากจะหาคำใดเปรียบได้
ขอสักครั้งเถิดนะให้มีใคร
มาทำให้ใจรู้จักรักแท้....สักที
23 พฤษภาคม 2545 11:55 น.
แมวยิ้ม
ฟ้าสีเทาเทา
เราจะมองเห็นอะไรได้
ทึมเทาทึมเทาเอายังไง
พอแดดออกฟ้าก็ใสกระจ่างเหมือนเดิม
ก็จริงฟ้าจะต้องสีฟ้า
เมฆลมโชยมาได้จะส่งเสริม
ให้ฟ้าดูดีกว่าเดิมเดิม
ไม่ขัดเขินเหมือนตอนสีเทาเทา
23 พฤษภาคม 2545 11:45 น.
แมวยิ้ม
เหนื่อยล้าและอ่อนแรง
ฉันอาจจะแกร่งต่อไปไม่ไหว
ขอมีเสี้ยวของหัวใจ
อ่อนล้าบ้างได้ไหมคนดี
ถึงแม้เธอไม่ได้คงอยู่
แต่ฉันจะยังดูเป็นคนเดิมอยู่อย่างนี้
เพียงแต่บางครั้งบางที
ฉันก็มีวันอ่อนแรง
เหนื่อยแล้วที่รัก
ขอหยุดพักได้ไหม
อย่าว่าฉันอ่อนเกินไป
เพราะนั่นไม่ใช่ความจริง
ทุกครั้งถึงจะเป็นอย่างนี้
ก็ดีกว่าจะผิดต่อไปอีก
หยุดให้ใจตั้งรับกับความจริง
แล้วฉันจะยอมรับทุกสิ่งที่ผิดไป
16 พฤษภาคม 2545 11:07 น.
แมวยิ้ม
หวาน ว๊านหวาน
คำหวานหวานพาใจสุขล้น
มันส์ มันปลุกระดม
หลากผู้คนวิญญาณเดียว
รัก รักบทกวี
ถ้อยคำวจี
พาใจสุดเสียว
น้อม รับเป็นเสียงเดียว
ความกลมเกลียว
น้อมออกมาจากใจ
กลั่น กรองเป็นอารมณ์
ประทับใจคน
รับรู้กันได้
ลึก สะกดกับใจ
ติดลึกอยู่ใน
ฤทัย ... อีกนาน
15 พฤษภาคม 2545 11:43 น.
แมวยิ้ม
น่ายินดีเพื่อนฝูงได้งานใหม่
ดูไฉไลโลดแล่นรุ่งเรืองหรา
มีตำแหน่งโก้เก๋ขึ้นอัตรา
มันปัญญาดีเลิศประเสริฐไป
ไม่เหมือนเราหางานใหม่ไปแรมปี
จนวันนี้ก็ผ่านมันมาได้
อยู่ที่เก่าเล่าต่ออ้อล้อไป
ทำอย่างไรเปลี่ยนงานใหม่แบบเพื่อนเรา
อีกไม่นานเพื่อนเขาฤาจะครบ
ไม่ได้งกแต่เงินต่างกันหลายเท่า
ไม่อยากทายเพื่อนจะห่างไปจากเรา
อาจเป็นเพราะงานเขาทำยุ่งเอง
อ้าวแล้วกันคิดไปไกลทำไมโน่น
ไม่มีโจทย์รีบเฉลยเปรยให้เห็น
ไม่มีทุกข์หาใส่ตัวให้ชั่วเป็น
ใครจะเห็นอย่างไรไม่สำคัญ
แม้ยากดีมีจนคนให้คิด
ก็ชีวิตวาสนามีโผผัน
อันแข่งเรือพายได้อย่างไรกัน
ยังต้องบั่นบากเอาด้วยตัวตนเอง
อย่ามัวเทียบเปรียบไปกับคนอื่นเขา
โลกของเรามันก็เป็นอย่างที่เห็น
พอพึ่งตัวตนได้ไม่ลำเค็ญ
จะให้เด่นแค่ไหนไม่เท่ากัน
ยิ่งถ้าโลภจะพาใจให้หมดสุข
ใจไม่ละก็จะทุกข์กว่าใครนั่น
ทำใจใสใจสบายให้เท่ากัน
อย่าสำคัญคนต่างแค่นอกกาย
ดูให้ดีพิศให้ลึกถึงข้างใน
ดูจิตดูใจใครใครเขา
จะให้ดีดูให้ลึกถึงตัวเรา
อย่าอับเฉาเอาวัตถุมาบังตา