6 เมษายน 2545 12:43 น.
แมวมาเลศ
มีหัวใจอยู่กับตัวกลับกลัวหาย
กลัวละลายหายไปกับสายฝน
แม้เรียกร้องกู่ก้องวิ่งวุ่นวน
แต่ยังย่นอยู่ใกล้มิกล้าเดิน
มองเห็นเส้นฝั่งข้ามอยู่ตรงหน้า
หากก็ล้าขาแข็งเกินเดินเหิน
ตาสองตาช้ำชอกบอกให้เมิน
แต่เหมือนเกินกำลังรั้นหัวใจ
เกรงอะไรไยเล่าเจ้าดวงจิต
ก็เพียงพิศเพียงอย่าเพลินจะหม่นไหม้
บอกหัวใจสั่งขาก้าวข้ามไป
กลัวอะไรเกรงอะไรก็แค่กลัว
6 เมษายน 2545 11:16 น.
แมวมาเลศ
จันทร์เคลื่อนจะละแล้ว
ตะวันแพร้วค่อยเยือนสรวง
เมฆเทาแปรเงินยวง
ราวจะหวงแสงแก่ตน
ดาวอิดจะเอื้อนออด
สะท้อนทอดสะอื้นหล่น
ดับแสงระยิบยล
ละนภนต์แด่ดวงวัน
เงียบมืด...ค่อยๆเรือง
อาทิตย์เยื้องแปรแสงผัน
แสดส้มเหลืองทองปัน
สว่างวันดับกลางคืน
ตราบจนสุรีย์สูง
ทองเรืองรุ่งมิอาจฝืน
กรายต่ำคล้อยเป็นอื่น
ส้มแสดคืนแด่ม่วงฟ้า
เคลื่อนลงจะลับแล้ว
ตะวันแคล้วจากห้วงมา
ละแสงแด่จันทรา
อยากจะท้ามิอาจทาน
ฤาใช่ใครจะอยู่
ยืนยงคู่ตราบชั่วนาน
ตะวันเปลี่ยนเวียนจันทร์วาร
ก็คือกาล...บนโลกา...
1 เมษายน 2545 10:04 น.
แมวมาเลศ
ถ้าฉันอยากนอนกลิ้งบนพรมหญ้า
เธอจะห้ามหรือจะกล้าบ้ากับฉัน
ถ้าฉันเผลอเหม่อฝันพล่ามทั้งวัน
เธอจะปันเสียงฝันกับฉันไหม
ถ้าฉันอยากนั่งเงียบๆดูยอดหญ้า
เธอจะล้าเธอจะเบื่อหนีฉันไหม
ถ้าฉันแค่หลับตาฟังเสียงหัวใจ
จะมีเสียงเธอไหมใกล้ๆกัน
ถ้าฉันบอกว่าฉันเหงาและอ่อนล้า
เธอจะว่าหรือจะกอดปลอบขวัญฉัน
บอกฉันว่าจะอย่างไรก็มีกัน
มือเธอมั่นกุมมือฉันไม่ปล่อยวาง
ถ้าเธอฉันต้องห่างกันครึ่งฟ้า
เธอจะลาจากฉันเธอจะหมาง
หรือจะบอกฉันว่ารักไม่จืดจาง
ฟ้ามาขวางแต่มิอาจพรากหัวใจ
ถ้าฉันบอกเธอว่าฉันคิดถึง
เธอจะซึ้งถึงครึ่งคำของฉันไหม
ถ้าฉันบอกว่าฉันให้ทั้งหัวใจ
เธอจะเก็บมันไว้ไหมใจอีกดวง
หน้าส่วนตัว
965
