23 มีนาคม 2545 14:24 น.
แมวมาเลศ
เขียวเงาทาบอยู่รู้แสง
จางแจ้งแต้มลายเส้นขวาง
แดดอ่อนสอดทอดจางจาง
เงาตัดหักบ้างพอดี
อยากแหงนเงยร้องฟ้องฟ้า
แดดจ้าแผดกล้าแรงสี
แค่อยากพิศไม้ลายมี
หากสีส่องขาวเกินมอง
หลับตาหน้ามืดต้องพัก
วิบวับปรับตาหม่นหมอง
ท้องฟ้าแม้ไร้คนจอง
หากครองไปแล้วตาวัน
22 มีนาคม 2545 14:09 น.
แมวมาเลศ
เมฆาระบายฟ้า
ม่านนภาหน้าต่างหมอก
สายฝนหล่นช้ำชอก
คลื่นระลอกหลอกภาพแปร
เพียงนิดก็ผิดแพร้ว
เพียงวับแววก็เปลี่ยนแปร
แสงใสช่างหลอกแท้
สะท้อนแด่หัวใจลวง
22 มีนาคม 2545 07:12 น.
แมวมาเลศ
แค่เธอส่งใจให้ฉัน
คืนวันหม่นก็ส่องใส
แค่เธอบอกว่าห่วงใย
เทียนกลางใจก็ส่องแรง
เหมือนเป็นสายเส้นรักสื่อ
ที่เชื่อมถือยามอ่อนแสง
เหมือนเป็นเทียนส่งใจแรง
สื่อรักแฝงในแสงใจ
17 มีนาคม 2545 14:24 น.
แมวมาเลศ
บางครั้ง...เจ็บหัวใจ
น้ำตาไหลในบางหน
เงียบเหงาในตัวตน
ย้อนลึกวน...ลึกสุดใจ
บางครั้ง...คล้ายว่างเปล่า
คล้ายเพียงเงาที่อยู่ไกล
ตาตื่นใจหลับใหล
รอเพียงใคร...ใครสักคน
ไม่หรอก...แค่เหน็บหนาว
ก็แค่ร้าวใต้เงาฝน
น้ำหยดใช่จากคน
ก็แค่ฝน...หล่นจากตา
1 มีนาคม 2545 15:07 น.
แมวมาเลศ
เธอเกิดเพื่อก่อกู้ความรู้สึก
เธอผนึกช่องว่างความเหว่ว้า
เธอยื้อดึงม่านคืนกาลเวลา
เธอให้หล้าเรืองแสงจากตัวเธอ
เขาเหว่ว้าคว้างอยู่บนผืนโลก
เขาเศร้าโศกช้ำชอกมาเสมอ
เขาพากเพียรเหลียวหามิพบเจอ
เขาและเธอเดินอยู่ต่างเส้นทาง
เส้นทางเรายังขนานอยู่ใช่ไหม
เธอ...หัวใจจึงอยู่ไกลดั่งฟ้าขวาง
เอื้อมมือคว้าหากภาพเงากลับเลือนลาง
ราวเธอหมางเมินข้า...คนดายเดียว
ลมรำเพยพัดแว่วผ่านทิวไม้
กระซิบไห้หวนร่ำมิเฉลียว
ใครเล่าใครทิ้งเธอให้ดายเดียว
เพียงเธอเหลียวมองไหม...ใครอีกคน
หากเป็นเพียงเสียงกระซิบเธอความรัก
เขาไม่เห็นไม่รู้จัก...ไม่เคยสน
เขาครองแล้วความรักจาก...ใครอีกคน
หากเขาหม่นหมองอยู่...ด้วยปิดตา
ลมหายใจถอนสะอื้นกล้ำกลืนคำ
โลกมืดดำด้วยเธอเหม่อเมินบุปผา
คอยไขว่คว้าสีแห่งรุ้งช่างไกลตา
คงได้มา...เธอคือเงาที่ไร้ตน
หน้าส่วนตัว
1001
