29 พฤศจิกายน 2548 15:21 น.
แมวมอง
แอบเขียนไว้ตรงนี้เพราะที่ว่าง
แอบระบายบางอย่างให้เธออ่าน
แอบเก็บไว้ในใจมาแสนนาน
แอบบอกผ่านบทกลอนบทนี้มา
รักของเราเป็นรักระหว่างเพื่อน
รักของฉันมันเหมือนจะมากกว่า
รักของเธอแค่เท่านี้ที่ให้มา
รักของฉันก็ไม่กล้าจะมากเกิน
เธอคงมีทางไปตามใจฝัน
เธอกับฉันต่อไปนี้คง*งเหิน
เธอคงมีทางที่เธอได้เลือกเดิน
เธอคงเมินคนบางคนไม่สนใจ
29 พฤศจิกายน 2548 15:18 น.
แมวมอง
รักอาจเป็นไปได้หลายสถาน
เป็นรสหวานอร่อยลิ้นกินไม่เบื่อ
เป็นน้ำขมขื่นสนิทดั่งพิษเจือ
หรือเป็นเกลือกัดกร่อนบ่อนทำลาย
รักอาจเป็นฟ้างามยามรุ่งสาง
หรืออาจเป็นน้ำค้างรอเหือดหาย
รักอาจเป็นแดดอ่อนให้อุ่นกาย
หรืออาจเป็นเดือนเดียวดายไร้คนมอง
ยามรักมักยิ้มรื่นสดชื่นเหลือ
ยามเบื่อก็นั่งบ่นจนใจหมอง
พิษแห่งรักคนมักน้ำตานอง
แต่ไม่ลองรักดูไม่รู้เลย
เช่นดั่งเรารักกันในวันนี้
คงเพราะมีบางสิ่งไม่นิ่งเฉย
คงลิขิตกำหนดไว้กระไรเลย
จะลงเอยอย่างไรอย่าไปกลัว
หากฟ้าใสใจสว่างจะต่างเห็น
สิ่งที่เป็นตัวตนปนอยู่ทั่ว
หากดวงจิตคิดตั้งมั่นอย่าหวั่นกลัว
ฟ้าจะมัวหรือกระจ่างก็ช่างมัน
29 พฤศจิกายน 2548 14:58 น.
แมวมอง
ถ้าเธอต้องการ
ฉันจะเดินทางไปทั่วโลก
เพื่อเก็บความฝันของชาวโลก
มาสร้างให้เป็นจริง
แล้วฉันจะนำมากำนัลแด่เธอ
ถ้าเธอต้องการ
ฉันจะร้องไห้คร่ำครวญ
เพื่อใช้น้ำตาของฉัน
ชะล้างรอยเปื้อนบนเท้าเธอ
และถ้าเธอต้องการ
ฉันจะควักดวงใจที่เปี่ยมล้น
ไปด้วยรักของฉัน....
นำออกมาแบ่งเป็นสองซีก
เพื่อทำรองเท้าให้เธอสวม
เธอยังต้องการอะไรอีกหรือเปล่า
หน้าส่วนตัว
885
