เป็นแค่เพียงภาพดีๆในวันเก่า เป็นแค่คำเล่าหวานๆของเธอและฉัน เป็นแค่ความจริงใจในวันนั้น เป็นเเค่เพียงวันวานที่ไม่อาจลืม แม้ฉันจะเป็นคนบอกลา น่าระอาตัวเองที่ดันมาร้องไห้ พูดเองทำเองกลับมานั่งเสียใจ ไม่รู้เพราะอะไรไม่เข้าใจเสียที คงอีกไม่นานน้ำตาคงจางหาย สิ่งที่คอยทำร้ายทั้งเธอและฉัน มองตะวันที่ตกไปตรงขอบฟ้านั้น เสมือนภาพวันๆนี้ของฉันกับเธอ ฉันทำอะไรไม่ได้สักอย่าง คงได้แต่มองเราสองห่างกันไปแบบนี้ ครั้งสุดท้ายอยากจะบอกคำของฉันที่มี ขอให้เธอเจอคนดีๆที่รักเธอตลอดไป