12 ธันวาคม 2546 10:32 น.
แมวน้อย
ไม่รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอมันคืออะไร
แต่พอเห็นความอ่อนไหวของเธอจนหัวใจต้องเหน็บหนาว
เมื่อเห็นเธอนั่งร้องไห้ใจฉันนั้นแสนจะปวดร้าว
เธอเจ็บแค่ไหนฉันยิ่งร้อนผ่าวร้าวรานมากกว่าเธอ
อยากให้เธอรู้ไว้จะอยู่ข้างเธอเสมอ
จะไม่มีคำว่าคอยเก้อสำหรับใจที่ให้เธอไป
อาจจะดูไร้ค่าแต่ฉันก็ให้ด้วยความเต็มใจ
ไม่ว่าเธอจะอยู่ไหนขอให้เธอรู้ไว้ว่าฉันรักเธอ
จะอยู่เป็นกำลังใจให้เธอไปตลอด
จะคอยโอบกอดยามเธอท้อแท้
จะนั่งอยู่เป็นเพื่อนหากเธอไม่มีใครดูแล
ขอแค่วันนี้เธอไม่ยอมแพ้ฉันจะคอยสู้เป็นเพื่อนเธอ
11 ธันวาคม 2546 21:19 น.
แมวน้อย
อุปสรรคที่ขวางกั้นชีวิตเธอ
ความโหดร้ายที่เจอกับเธอเสมอ
น้ำตาที่รินไหลอาบแก้มจนล้นเอ่อ
อยากขอให้เธอช่วยเข้มแข็งสู้ต่อไป
ฉันอาจจะช่วยอะไรเธอไม่ได้
มีแต่ไหล่สองข้างไว้ให้เธอเช็ดน้ำตา
จะอยู่เป็นกำลังใจยามเธอมีเรื่องหนักหนา
แค่เพียงเธอเอ่ยออกมาไม่ว่าจะไรก้อให้เธอ
ชีวิตนี้มีอะไรมีมากมาย
อย่าละลายความเข้มแข็งกับอุปสรรคเพียงเท่านี้
ขอเพียงมีใจสู้ทุกสิ่งต้องผ่านไปได้ด้วยดี
อย่าปล่อยให้ชีวิตนี้จมอยู่กับความอ่อนเเอเลยเธอ
ไม่รู้จะปลอบยังไงดี
เลยได้แต่นั่งแต่งกลอนตามความรู้สึกที่มีส่งมาให้
อาจจะไม่เพราะไม่เลิศเลอเหมือนใครๆ
แต่จงรู้ไว้ว่าแต่งมาจากใจให้เธอคนเดียว