28 เมษายน 2550 22:15 น.
แมวน้อยตัวกลม
๏โอ้ว่าความในเกินเอื้อนเอ่ย
กี่วันเลย..ไม่เคยจะได้ไข
ล็อกรัก..กักแน่นไว้ในใจ
เก็บเอาไว้ข้างใน..จนเต็มดวง
ในอุราแสนหนัก..ยากหักห้าม
แต่ต้องปรามหัวใจ..ไม่ให้หวง
ศรรักแน่นสลัก..ปักในทรวง
ต้องเล่ห์ลวงจนรั่ว..ถึงขั้วใจ
อุดรอยรั่วรอยร้าว..ยากจะอุด
ไหลเอ่อล้นสุดสุด..อุดไม่ไหว
มันอัดอั้นทะลัก..กระอักใจ
ต้านไม่ได้ทานไม่ไหวเพราะรักเธอ
27 เมษายน 2550 22:51 น.
แมวน้อยตัวกลม
อันว่าแม้นเมืองแมนอยู่แสนไกล
จะปืนป่ายเวียนว่ายไปให้ถึง
เป็นกระต่ายหมายจันทร์ต้องคำนึง
ความรู้แค่หางอึ่งจากความจริง
มองพระจันทร์สูงสุดจุดฝันใฝ่
ดีกว่ากระโดดเดียวดายวายเกลือกกลิ้ง
ได้แลมองเหมือนได้เรือนพักพิง
แค่ขอแสงนวลนิ่งมิ่งจันทร์ไว้
เป็นกระต่ายไม่นอนคอยรอความฝัน
หวังว่าเพียงสักวันจะทำได้
จะย่ำเหยียบดวงจันทร์ให้ช่ำใจ
สัมผัสได้ถึงผิวเนียนของเรียมจันทร์...