9 มิถุนายน 2546 23:52 น.
แมงเม่า
คำที่เธอพร่ำบอกหลอกให้ฉัน
คำหนึ่งนั้นที่ทำช้ำหนักหนา
คำว่ารักที่พูดหลุดออกมา
คำที่ว่าให้หลงเชื่อว่ารักกัน
คำว่ารักของเธอที่เผลอเล่า
มันน้ำเน่าเหลือคิดเธอสร้างสรรค์
ปั้นจนเหมือนหลอกใครไว้ทั่วนั้น
หรือว่านั่นคำของเธอฉันเพ้อเอง ?
6 มิถุนายน 2546 23:59 น.
แมงเม่า
เก็บความรักกักเก็บเป็นความลับ
ยิ่งนานนับยิ่งอยากเอ่ยเผยออกไข
เก็บความรักล้นความลับนับไม่ได้
ยากเก็บไว้อดไม่ไหวใจมันคัน
มองเธอไปมองทีไรใจมันกลัว
เต้นระรัวสั่นระริกยุกยิกสั่น
ความลับซ่อนร้อนรนจนอดกลั้น
สุดอัดอั้นเอาอายระบายเธอ
ยิ่งเข้าใกล้ยิ่งเขินไกลใจไม่กล้า
ยากหนักหนาอยากเผยเลยเสนอ
แล้วความลับความในใจเจ้าเจอ
ฉันละเมอเมามัวมั่วกระมัง
ขอช่วยบอกช่วยใบ้มาให้บ้าง
แค่พอรู้พอสร้างพอสู้หวัง
โปรดบอกความในใจอย่าบดบัง
แต่งเติมรังความลับให้รักเต็ม