23 กันยายน 2554 16:00 น.
แมงกุ๊ดจี่
เครดิตภาพจาก : http://greenmindbook.com
ภพชาตินี้คงเคียงแต่เพียงฝัน
แอบผูกพันข้างเดียวทนเปลี่ยวเหงา
เขามองผ่านเลยไปไม่เห็นเงา
ทุกข์ทนเศร้า...เจ็บปวดร้าวรวดใจ...
มีสิทธิ์เพียงวาดภาพจนตราบสิ้น
เฝ้าถวิล...หนึ่งนั้นข่มหวั่นไหว
ขอได้มองห่วงหวงและห่วงใย
อยู่ไกลไกลตรงนี้ที่โค้งฟ้า...
คอยหวังดีมอบให้ด้วยใจภักดิ์
ด้วยประจักษ์สองเราเกินเข้าหา
อยู่ห่างเกินฟ้าปลายไกลสายตา
หวังเพียงว่าแอบฝันถึงวันเคียง...
ปรารถนาดีแด่พี่...ตรงที่เก่า
จักคอยเฝ้าห่วงใยอย่างไร้เสียง
ในปางพ์นี้บุญน้อยเกินร้อยเรียง
อยู่ร่วมเตียงเคียงเขนยลงเอยกัน...อิอิ
20 กันยายน 2554 10:20 น.
แมงกุ๊ดจี่
อาจเป็นเพียงภาพฝันทำหวั่นไหว
อาจเพ้อไปกับเงาเพราะเหงาหงอย
อาจพลั้งเผลอคาดหวังตั้งตาคอย
อาจหลงปล่อย....ใจวาดปรารถนา...
แค่เพียงหวังคนเดียวมาเกี่ยวก้อย
แค่เพียงคอย...รักบรรจบเพื่อคบหา
แค่เพียงรอ "เพียงเขา" ผ่านเข้ามา
แค่ตั้งตา คอยอยู่ ไม่รู้ใคร? อิอิ
หากบุพเพวาสนานำพาส่ง
สมประสงค์ชีวิธรรมน้อมนำใจ
เคียงกันก้าวสู่ครรลองอันผ่องใส
ดำเนินไป...งดงามด้วยความดี...
ยังรอคอย ตรงนี้ ตรงที่เก่า
ยังรอเฝ้า พานพบ ประสพพี่
ยังรออยู่ ด้วยภักดิ์ ปักทรวงนี้
ยังรอที่ ความฝัน นิรันดร์กาล...อิอิ
9 กันยายน 2554 22:00 น.
แมงกุ๊ดจี่
พานพบคนคุ้นเคยมาเผยคำ
มีแต่พร่ำพูดเพ้ออยากเจอใคร?
มันเบื่อหน่าย หดหู่ รับรู้ไว้
พอได้ไหม? เบื่อฟัง คำทั้งปวง...
คิดถึงเขา...บอกเขา ให้เขารู้
ฉันฟังอยู่เคืองขัดอึดอัดหน่วง
ทนรับรู้เรื่องราวปวดร้าวทรวง
ไม่อยากท้วงคำพ้อขอร้องเธอ...
ฝากบอกไว้...อย่าประสงค์ลงที่ฉัน
เตรียมบอกเขาคำนั้นฉันเสนอ
หยุดซะทีไม่อยากฟังคำพร่ำเพ้อ
ไปเพ้อเจ้อ...สองคนเบื่อทนฟัง...