26 มิถุนายน 2554 22:35 น.
แมงกุ๊ดจี่
ถูกซักถาม 'ประวัติ' อย่างชัดเจน
เพื่อหาเกณฑ์คุณนายเป้าหมายแม่
เงื่อนไขเพียบคู่ครอง 'ทองเนื้อแท้'
สู่ขอแน่...เพียงตอบทดสอบผ่าน...ตายคัก ๆ
ซักประวัติครอบครัวถึงหัวนอน
ถามงามงอนลูกใครไหนถิ่นฐาน ?
ตัวหนูเป็นลูกสาวของชาวบ้าน
มีกิจการ 'ผลิตข้าว' เลี้ยงชาวไทย...ดูดีม๊ะ คริ ๆ
ซักประวัติล้วงลึกการศึกษา
เคยได้รับปริญญามาจากไหน?
หนูจบจากศูนย์นอกฯ รีบบอกไป
มีพร้อมใบประกาศศาสตร์จบมา...อิอิ
ซักประวัติประสบการณ์งานที่ทำ
เรื่องประจำ อย่างไร? ที่ไหนหนา ?
ที่ทำงานของหนูกว้างสุดสายตา
มีเถียงนา...เป็นออฟฟิศใช้ติดต่อ...ฮ่า ๆ
ว่าที่แม่สามีร้องหยี๋ออก
แสนกระจอกลูกสะใภ้จะไปขอ
ชาติตระกูลต่ำต้อยด้อยทุกข้อ
ไม่สมหน่อเจ๊กเก่า...เราไฮโช...หุหุ
จงเจียมเนื้อเจียมตัวเงาหัวไว้
หยุดฝันใฝ่...มีผัวแต่งตัวโก้
หยุดคิดฝันขับเล่นนั่งเบนซ์โชว์
อพิโถ...อย่างเธออย่าเพ้อไกล...งุงิ
แมงกุ๊ดจี่รูปไม่สวยไม่รวยทรัพย์
ต้องยอมรับ...ค่าน้อยใช่พลอยใส
แค่เม็ดกรวดเม็ดทรายจะขายใคร
ยอมรับในสายบ่วงนั้นพ่วงกรรม...ชิมิ
2 มิถุนายน 2554 14:13 น.
แมงกุ๊ดจี่
พอสบตาหวั่นไหวพาใจเผลอ
อยากเสนอตัวให้ซบไออุ่น
เบียดอยู่ในวงแขนแสนละมุน
ขอเป็นคุณ...คนหล่อไม่พ้อเลย...
พาควงแขนเกี่ยวเอวบางเที่ยวห้างหรู
ช่วยพาหนูช้อปแบรนด์แมนเปิดเผย
ซื้อเสื้อผ้ายี่ห้อดังเหมือนดั่งเคย
แล้วลงเอยที่...ร้านข้าวเจ้าประจำ...อิอิ
กราบขอบคุณที่ช่วยนะคะป๋า
ทั้งทุนการศึกษา ม.รามของงามขำ
อีกวิทยานิพนธ์เรื่องใหญ่ยังไม่ทำ
วอนป๋านำเงินฝากมากกว่าเดิม...คริ ๆ
2 มิถุนายน 2554 11:45 น.
แมงกุ๊ดจี่
ทุกถ้อยกล่าวราวกล่อมสู่อ้อมกอด
น้ำคำพรอด...อ่อนหวานผสานเสียง
เชื่อถือมั่น...นัยคำสื่อสำเนียง
พร้อมจักเคียงมอบหวังพลังใจ...
ศรัทธาในชาติภพประสพพักตร์
ตรึงจำหลักคล้องขวัญคงมั่นไว้
ยอมมีรัก...ทุกข์ทนแม้หม่นไหม้
แม้นร้างไร้อนาคตกำหนดวาง...
เกิดรักซ้อนซ่อนเงื่อนมาเคลื่อนคล้อง
ถูกจำจอง...ไร้สุข-ทุกข์มิสร่าง
หมายคือ "รัก" สุดท้ายที่ปลายทาง
แต่เปล่าว่าง...ทางตันสุดครรลอง
เป็นโทษทัณฑ์ทำไว้แต่ใดหนอ ?
หรือร่วมก่อกรรมเก่าเราทั้งสอง
ผูกปมเงื่อนบ่วงกรรมแล้วจำจอง
ผลสนองรักขมทุกข์ตรมทรวง...
หลบซ่อนช้ำข่มเศร้าในเงาหม่น
น้ำตาหล่นเกินกลั้นยามขวัญหวง
รักร่วมสร้างร้างลา...สิ้นค่าปวง
เหลือรอยบ่วงพ่วงทัณฑ์สุดบรรเทา...
มาให้รักแล้วลิดรอนอาวรณ์นัก
สุดจะหักสุดจะห้ามข่มความเหงา
หรือสิ้นแล้วหนทางระหว่างเรา
เหลือเพียงเงาเคล้าร่างตราบวางวาย...