29 มิถุนายน 2552 21:57 น.
แมงกุ๊ดจี่
เธอให้ลืมถ้อยหวานเคยจารจด
รอยคำเคยสวยสดหมดความหมาย
เหมือนทุกอย่างไม่ซึ้งถึงใจชาย
ปล่อยเลือนหายพ้นผ่านเพรงกาลไป...
คือเรื่องจริงรู้สึกส่วนลึกนี้
หว่างวิถีค้นฝันมิหวั่นไหว
คล้ายได้เจอแล้วฝันเธอนั่นไง
ร่วมหทัยเก็บรักหอมก้าวพร้อมกัน...
ขอเพียงแค่หนึ่งเดียวมาเกี่ยวก้อย
เก็บสายสร้อย...แห่งรักมาถักฝัน
สื่อสายใย ผ่านเวลา มาผูกพัน
เพียงหนึ่งนั้น ปองอยู่ เธอรู้ดี...
โปรดอย่าปล่อยไว้หลังกับหวังแล้ง
คนอ่อนแรง...ฤาข้ามผ่านด่านวิถี
เจ็บปวดร้าว ขมพร่า วอนปราณี
อย่าหลบลี้ ทิ้งร้างเหินห่างไกล...
"หากว่าเธอปล่อยฉันไว้.. เพียงลำพัง
คนสิ้นหวัง จะไปได้ซักแค่ไหน
คนที่ปวดรวดร้าว กับการไม่เหลือใคร
ไม่นานก็คงสิ้นใจ..ไปโดยลำพัง"
27 มิถุนายน 2552 17:37 น.
แมงกุ๊ดจี่
เสียงฟ้าฝนกระหน่ำยิ่งย้ำเหงา
คิดถึงเขา...ใครหนึ่ง...ซึ่งห่วงหา
อุปสรรคหนักเพียงใดใจอย่าล้า
หากเมื่อใด...ฝนซา...ฟ้าสดใส...
ค่ำคืนนี้เสียงฝนพร่ำกระหน่ำหนัก
เจ็บปวดนักคอยเศร้าเหงาหวั่นไหว
ทอดอารมณ์ อาวรณ์ พาลอ่อนใจ
เพ้อห่วงไป...ยามท้อ...กลัวพ้อกัน...
หว่างวิถีคงตรากตรำแสนลำบาก
จึงคอยฝาก...แรงใจอย่าไหวหวั่น
หัวใจเดิม รู้สึกเดิม เพิ่มคงมั่น
หวังกำนัล...มอบเสนอ...เธอคนดี...
หากก้าวไปเกิดท้อวอนขอไว้
อย่าหวั่นใด...อาจมีบ้างหว่างวิถี
โปรดอดทนเข้มแข็งแรงใจมี
บางใครที่ห่วงหาโปรดอย่าเหงา...
หากวันใดอ่อนล้าจนพร่าขม
หว่างทางล้มทุกข์โหมมาโรมเร้า
อยากขอเพียงสักนิดคิดถึงเรา
ยามใดเหงา...ผ่อนคลายระบายมา...
อยากบอกว่า ยังคิดถึง ตราตรึงจิต
หว่างชีวิต ที่เป็นไป ใจห่วงหา
อยากรับรู้ ความเป็นไป ในทุกครา
วันเจ็บเศร้าโปรดรู้หนาว่า"ห่วงใย"
ค่ำคืนนี้เสียงฝนพร่ำกระหน่ำหนัก
เจ็บปวดนักคอยเศร้าเหงาหวั่นไหว
ทอดอารมณ์ อาวรณ์ พาลอ่อนใจ
วอนคนไกล...หากท้อ...อย่าพ้อกัน...
ปล.
เหงาก็โทรมาระบายให้ฟังได้ทุกเรื่องราว....
หรือมีทุกข์อยู่ก็ให้ส่งข่าว
เผื่อจะคลายเหงาในยามที่ไกล
อดทนหน่อยนะขอให้ทำงานด้วยความตั้งใจ....
จะส่งความคิดถึงไปให้คืนนี้จะได้หลับนอนฝันดี....
25 มิถุนายน 2552 20:09 น.
แมงกุ๊ดจี่
เสียงจากหาดทรายแก้วแว่วตามสาย
ส่งทักทาย...น้องสาวลาวสกล
เสียงเจี้ยวจ้าวสับสนอลวน
ใจฉงน...มีเสียงทุ้มหนุ่มที่ไหน? คริ ๆ
ฟังจากเสียงโทรชัดไม่ขัดเขิน
ฟังแล้วเพลินสนุกสุขสดใส
ริมหาดทรายทะเลเห่กล่อมไกล
น้องอดใจ...ไม่ไหว...ไม่อิจฉา...ฮ่า ๆ
เคยนัดหมายกันไว้แสนไกลลิบ
จะทัวร์ทริปหาดทรายขาวแสนพราวตา
ถึงกำหนดกลับคลาดหมดวาสนา
ร่วมเฮฮา...ร่วมทริปหยิบไมตรี...
เสียดายนักหาดทรายแก้วที่แวววาว
อาจสักคราวกรรมมาหนุนบุญคงมี
ร่วมสังสรรค์ยกขึ้นลงแก้วก๊งรี
รอหายดี...ก่อนเด้อ...แล้วเจอกัน....อิอิ
23 มิถุนายน 2552 19:34 น.
แมงกุ๊ดจี่
วันผันผ่านนานเนิ่นยากเกินหวน
ใจคิดครวญ...เมื่อคราเวลาผ่าน
ทุกถ้อยคำ...ละมุนอุ่นดวงมาน
มาวันนี้กลับร้าวรานปานขาดใจ...
ความคิดถึง...ราญใจ..อาลัยเพ้อ
คอยละเมอ.คอยหวง.คอยห่วงใย
ทุกรอยความคำนึง...ถึงบางใคร
ณ แห่งใด.ยังคิดถึง.ยังตรึงตรา...
ฝากสายลม...พรมพัดไปปัดเป่า
ให้คลายเศร้าเหงาหงอยใจคอยหา
ฝากลมบอก *รอเธอ* เสมอมา
โปรดรู้หนา...ว่าใคร...คนไหนรอ...
ทั้งหมดคือความคิดถึงส่งถึงใจ
คือห่วงใย คือคิดถึง คือคำพ้อ
ปล่อยล่องไปฝากลมพรมเคล้าคลอ
ใครคนหนึ่งอยากพนอขอเคียงคุณ...ฮิ้ววววววว...
คือความคิดถึง...จึงคิดถึง...
เอ่อคือว่า...ตามเขามาค่ะ อิอิ
16 มิถุนายน 2552 09:01 น.
แมงกุ๊ดจี่
ผ่านกี่ร้อนกี่หนาวกี่คราวฝน
ผ่านทุกข์ทนกี่กาลเนิ่นนานไหว
ผ่านวันคืนภาระหนักประจักษ์ใจ
ผ่านทางไกลในเพรงกาลด่านวิถี...
"โลกช่างมืดมนทุกข์ทนเรื่อยมา
มีแต่น้ำตาหาคนจริงใจไม่มี
เมื่อไหร่หนอมันจะเช้าเสียที
หรือว่าชาตินี้ไม่มีแม้ดวงตะวัน"
*เนื้อเพลงประกอบละครหาบของแม่...
ฟังสำเนียงเสียงเพลงบรรเลงผ่าน
เกินต้านทานอารมณ์ขมขื่นขวัญ
เขื่อนน้ำตามาทลายใจหายพลัน
ยากจะหยุดหวาดหวั่นที่พรั่นพรึง
มองอนาคตต่อไปในวันหน้า
เกินหยิบคว้าตามฝันบากปั่นถึง
ทอดมองทางข้างหน้าเกินคว้าดึง
คล้ายถูกตึงติดบ่วงกรรมกระทำไป...
เหมือนสิ้นแรงอ่อนล้าจะคว้าฝัน
เส้นทางนั้นมืดมิดจิตหวาดไหว
หว่างทางคงเหน็บหนาวอีกยาวไกล
อีกเมื่อใด...สิ้นภพ...โปรดจบที...
ฤา เกิดมาชาตินี้ต้องมีกรรม
ดวงตกต่ำถูกตามทวงถามหนี้(กรรม)
ชาติก่อนโน้นคงไม่เคยเลยทำดี
มาชาตินี้....ต้องชดใช้ให้เขาคืน....
ผ่านกี่ร้อนกี่หนาวกี่คราวฝน
ต้องทุกข์ทนหมองไหม้ใจสะอื้น
ต้องใช้กรรมเคยก่อเขาขอคืน
ชาตินี้คงกล้ำกลืน...ต้องฝืนทน....
Calendar
Lovers
42 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
หน้าส่วนตัว
1369
