31 กรกฎาคม 2549 16:17 น.
แมงกุ๊ดจี่
ต้นสารภี : Mammea siamensis Kosterm.
สัมผัสกลิ่นหอมหวนแสนชวนฝัน
ทนไหวหวั่น...ล่องลอยใจคอยเพ้อ
กลิ่น*ดอกสารภี*พาใจให้ละเมอ
คิดถึงเธอ...คนไกลในทุกครา....
สารภีออกดอกต้อนรับวันปีใหม่
คนของใจ...อยู่ไหน? ไม่มาหา
รู้หรือเปล่าดอกสารภีใกล้โรยรา
ใยไม่มา...ให้พบหนอขอทวงคำ...
กลิ่นหอมกรุ่นสารภีที่ชวนฝัน
หลงเมามัน...ดูแล้วหนาช่างน่าขำ
คนร่วมปลูกต้นสารภีมาลืมคำ
ผู้เจ็บช้ำ...คือเราทนเศร้าใจ...
ดอกสารภีจะร่วงหล่นจนหมดต้น
คิดถึงคนชื่อ *สารภี* พี่อยู่ไหน?
โปรดรับรู้คอยส่งให้ความห่วงใย
คนของใจ....อยู่ที่ไหน?โปรดกลับคืน...
26 กรกฎาคม 2549 18:10 น.
แมงกุ๊ดจี่
นั่งเดียวดายกลางสายลมหนาว
ใจปวดร้าวอ่อนแอและอ่อนล้า
เหม่อมองหิมะโปรยหล่นบนฟ้า
ใยน้ำตาจึงรินไหลไร้เหตุผล...
อยากจะปัดเป่าความเศร้าโศก
อุปโลกห์...ว่าสุขใจไม่สับสน
แม้ทุกข์เพียงใดยิ้มรื่นชื่นกมล
เพื่อให้คนรอบข้างได้วางใจ...
พบปัญหาน้อยนิดจิตกังวล
ต้องอดทนเมื่อปัญหาพาหวั่นไหว
แม้อ่อนแอ อ่อนล้า กล้าก้าวไป
สู่เส้นชัย...ของชีวิตลิขิตมัน...
นั่งมองเหม่อหิมะขาวที่พราวหล่น
ดั่งต้องมนต์...ล่องลอยปล่อยใจฝัน
คิดถึงพระอาทิตย์คิดถึงพระจันทร์
คิดถึงวัน...น่ายินดีมีมาถึง....
24 กรกฎาคม 2549 16:16 น.
แมงกุ๊ดจี่
เหมือนเขานั้นดังหงส์สูงค่า
เรานั้นหนากาดำดูต่ำต้อย
เกิดมาบุญญาวาสนาน้อย
ช่างดูด้อย...คุณค่า*บ่คู่ควร*...
สองเรานั้นห่างต่างศักดิ์ศรี
เขามั่งมี...ลาภยศฐานันดร
ฉันหรือก็แค่คนไร้หัวนอน
ไร้แม้คอน...ให้พำนักพักพิง...
คงได้เคียงกันเพียงในฝัน
ไม่มีวัน...เคียงใกล้ได้แอบอิง
เราทั้งสองคงฝันไปในทุกสิ่ง
ในความจริง.เราต่าง.บนทางเดิน...
ฉันรู้ตัวตนคนต้อยต่ำ
เป็นกาดำ...จำต้องร้างห่างเหิน
หากจะเคียงหงส์คงยากเกิน
แยกทางเดิน..อยู่ป่าอย่างกาดำ...
21 กรกฎาคม 2549 18:06 น.
แมงกุ๊ดจี่
มองท้องฟ้ายามเย็นเห็นแล้วเศร้า
หัวใจเหงา...นึกถึงเขาเฝ้าห่วงหา
เพียงอยากรู้เป็นไงคนไกลตา
รู้ไหมหนา...ใครคนหนึ่งซึ่ง*รอคอย*...
อยู่ไหน? อยู่ที่ไหน?ให้ช่วยบอก
เพียงเพื่อหลอก...หัวใจไม่ท้อถอย
โปรดอย่าเงียบหายไปไร้ร่องรอย
ใจน้องกลอย...*รอคอย*พี่กลับคืน...
แม้เนินนานเพียงใดใจยังห่วง
ในทุกห้วง...หทัยนุชสุดกล่ำกลืน
คอยห่วงหวงคนไกลตาว่าเป็นอื่น
กลั่นสะอื้น...รัญจวนปั่นป่วนใจ...
เมื่อตะวันจะลาลับดับแสง
คล้ายสิ้นแรง...สิ้นหวัง...นั่งหวั่นไหว
ปล่อยความคิดนึกถึงซึ่งคนไกล
อยู่แห่งไหน?...*รักมั่นคง*ตรงนี้รอ...
19 กรกฎาคม 2549 11:48 น.
แมงกุ๊ดจี่
หยิบสมุดบันทึกมาอ่านหาความหลัง
คิดถึงครั้ง...ก่อนเก่าเราสองปองรักมั่น
สัญญาระหว่างกันมั่นคงตรงสัมพันธ์
เธอกับฉัน...จะมีกันเสมอไม่เผลอใจ...
กลายเป็นอดีตความรักขมตรมหนัก
เมื่อความรัก...*แตกต่าง* ต้องห่างไป
หลงเหลือเพียงภาพอดีตคอยกรีดใจ
ยากแก้ไข...เรื่องราว...คราวเคียงเงา...
แม้นานเนินใจหวนยังครวญหา
ในทุกครา...ลมพัดผ่านใจพานเหงา
ยังคิดถึงเสมอเพ้อพร่ำคำว่าเรา
ฉันยังเฝ้า...คอยรักมั่นนั้นหวนคืน...
ปิดบันทึกสีฟ้าเล่มเก่าลงตรงนี้
ลืมเสียที...อดีตรักล่มที่ขมขืน
จากนี้หัวใจมั่นคงจงหยัดยืน
ยิ้มระรื่น...รับวันใหม่สดใสเอย....
Calendar
Lovers
42 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
หน้าส่วนตัว
4717
