16 กุมภาพันธ์ 2549 08:53 น.
แมงกุ๊ดจี่
ณ วันแรก
สองเราแตกต่างกันทางความคิด
ทำสิ่งใดไม่คำนึงถึงถูกผิด
ทำตามจิตปรารถนาตามอารมณ์...
ณ วันนั้น
เธอและฉันต่างทนจนขืนขม
ไม่ยอมลดละต่อกันนั้นคือปม
ประคารมไม่ยอมประนอมความ...
ณ วันนี้
ขอคนดีมีเหตุผลทนฟังตาม
ต่างคนต่างรับฟังนั่งไต่ถาม
อย่าวู่วามช่วยคิดอย่างมิตรแท้...
ณ วันใด
เพียงมีใครยอมใครใช่จะแพ้
มีปัญหาร่วมด้วยช่วยกันแก้
จะดีแน่*เพียงเข้าใจ*ในกัน....
9 กุมภาพันธ์ 2549 08:45 น.
แมงกุ๊ดจี่
ฟังแค่เสียง...ไม่คลาย...หายคิดถึง
ทำทะลึ่ง...เรื่องมาก...อยากเจอหน้า
เดินทางไกล...พาใจ...พร้อมกายา
เพื่อไปหา ...พร้อมฤดี...ที่มั่นคง
นำหทัย...เปี่ยมรัก...ความภักดิ์ล้น
มุ่งดั้นด้น...ทำตาม...ความประสงค์
นำความรัก...ภักดี...ที่ซื่อตรง
หมายมาส่ง...ให้ถึง...ซึ่งคนไกล
เพียรอดทน...หอบรัก...และภักดี
มาถึงที่...เพื่อช้ำ...น้ำตาไหล
ภาพที่เห็น...พี่ชาย...กอดก่ายใคร
ชายที่ไหน...สูงใหญ่...กายกำยำ...
.
6 กุมภาพันธ์ 2549 15:15 น.
แมงกุ๊ดจี่
อย่ากลับมาทวงถามความหลัง
ทุกอย่างพัง...สิ้นวันนั้นที่เราห่าง
ความสัมพันธ์เธอฉันมันจืดจาง
ฉันลบล้าง...เรื่องเก่าลงจงลืมเลือน...
เรารักกันเมื่อไรบอกออกมา
เคยสัญญา...กันตอนไหนให้ช่วยเตือน
วันเวลาผ่านพ้นไปในวันเดือน
มันดูเหมือน...ไม่มีเธอเลยเคยผ่าน...
ไม่มีเธอเหลือในความรู้สึก
ในส่วนลึก...เป็นเรื่องเศร้าที่เล่าขาน
จบไปเถอะให้เป็นเช่นตำนาน
เป็นนิทาน...ของความรักที่หักพัง....
เคยรักเธอหรือเปล่ามัน*จำไม่ได้*
รักเมื่อไร...ช่วยรื้อฟื้นคืนความหลัง
เคยบอกรักฉันเมื่อไหร่อยากรู้จัง
เคยคาดหวัง...เมื่อไหร่ใคร่บอกที...
อย่ากลับมาเลย ไม่มีผลคนอย่างฉัน...
จะกลับมาทำไม? เจ็บแล้วจำ อย่ามาช้ำให้เจ็บหนักกว่าเดิม....อีกเลย...
3 กุมภาพันธ์ 2549 13:26 น.
แมงกุ๊ดจี่
ไม่เคยคิดจะแทนที่แฟนเธอ
แค่เสนอ...เป็นที่พักรักชั่วคราว
ขอเป็นคนดูแลแผลรักร้าว
กลัวเธอหนาว...โดดเดี่ยวและเดียวดาย...
ก็รู้ดีมีสิทธิ์คิดแค่ไหน?
มิคิดไป...เกินมากจากความหมาย
ไม่หวังให้สัมพันธ์มันกลับกลาย
ยังละอาย...คนนั้นของเธอ...
จะดูแลเธออย่างดีจะมีให้
มอบด้วยใจ...ห่วงใยใคร่เสนอ
ให้ด้วยใจมอบปลอบแด่เกลอ
จะไม่เผลอ...ถล้ำจนช้ำใจ...
หายอ่อนล้าหทัยจงไปเถิด
ไม่อยากเกิด...ความเจ็บช้ำน้ำตาไหล
มันถึงเวลาแล้วสินะจะต้องไป
อวยพรให้...เธอทั้งสองครองรักมั่น...