19 กรกฎาคม 2548 14:43 น.
แมงกุ๊ดจี่
ขอลาจากความรักตามประสงค์
จะขอปลงความใคร่ในเสน่ห์หา
ขอหลีกห่างพร้อมใจนี้ที่ร้างลา
หมดศรัทธาความรักลงตรงที่เธอ...
จะมิขอหวนกลับลาลับแล้ว
ประกาศแจ้วตรงนี้พอขอเสนอ
หัวใจสะดุดหยุดพักรักละเมอ
จะไม่เพ้อถึงมันวันรักลวง...
พ่อทูนหัวจงไปดีให้สุขี
ขอลาทีกับรักที่หนักหน่วง
มันคงไม่ทรมานนานในทรวง
ไม่ต้องห่วงคนคนนี้จะทำใจ...
พอแล้วความรักขอพักยก
ไม่มีรกหัวใจอีกขอหลีกไกล
จากวันนี้ขอปิดช่องห้องหทัย
มิมองใครอีกต่อไปพอกันที.......
7 กรกฎาคม 2548 16:49 น.
แมงกุ๊ดจี่
หากแม้โลกนี้ไม่มีพระจันทร์
หากตะวันลาลับด้วยอับแสง
ดอกไม้ใบไม้เหงาเฉาเหี่ยวแห้ง
ก้อนน้ำแข็งร้อนรนระคนดั่งไฟ
หากทะเลสิ้นไร้ไม่มีฝูงปลา
พสุธาสิ้นป่าลึกในพฤกไพร
หรือทุกสิ่งสะดุดหยุดเคลื่อนไหว
แต่ดวงใจยังมั่นคงรักเธอ
แม้ดวงดาวจะดับทั้งเวิ้งฟ้า
ขอสัญญามอบใจภักรักอยู่เสมอ
จักมอบใจไว้ เป็นทาสข้าบาทเธอ
จะพร่ำเพ้อ มิวาย กลับกลายไป
จะมิขาดการต่อเติมเพิ่มความรัก
จะขอปักฤทัยมั่นมิปันใจ
มิสอดส่องมองหาเพื่อเจอใคร
ในหทัยมีเธอคู่เพียงผู้เดียว
ดำพุดดำว่ายตามเคย... เหตุด้วยมิได้ฝึกฝนเสียนาน