28 ตุลาคม 2548 14:56 น.
แมงกุ๊ดจี่
เมื่อเข้าสู่ฤดูหนาวถึงคราวเศร้า
นึกเห็นเงาความรักเราครั้งเก่าก่อน
ในเรื่องราวบทบาทรักทุกขั้นตอน
ที่เคยสอนให้ใจเจ็บเก็บรอยช้ำ...
แม้เวลาผ่านมานานยังคิดถึง
คนเคยซึ้งในใจเหงาคอยเฝ้าจำ
ในทุก-ทุกอย่าง.ทุกการกระทำ
เขาตอกย้ำให้เจ็บไม่เข็ดเลย...
ฤดูหนาวผ่านทุกคราพาท้อ
ใจยังรอ...ไออุ่นคนคุ้นเคย
เจ็บปวดเพียงไหนไม่เฉลย
จะมิเผยความจริงสิ่งที่เป็น...
เจ็บก็คงเจ็บแค่เพียงเราเท่านั้น
ไม่มีวันที่เขาจะมามองเห็น
แค่ตัดใจจากไม่ยากเย็น
ถึงลำเค็ญเพียงใดใจหัดทน...
อยากให้หน้าหนาวก้าวผ่านไวไว
เพราะหัวใจคิดมาพาสับสน
เขาคนนั้นมีส่วนกวนใจให้กังวล
อยากก้าวพ้นหนาวคราวเศร้าใจ...
ลมหนาวมาเมื่อใด...กลัว ฉันกลัวขาดใจ....
25 ตุลาคม 2548 19:05 น.
แมงกุ๊ดจี่
คงเป็นเพราะเราอย่าเฝ้าโทษใคร
ที่ไม่สั้งใจจนลามปามเกินค้าน
บอกกี่ครั้งสั่งกี่หนจนเกินทาน
จะวายปรานเพราะไปรักใครง่ายดาย...
สั่งหัวใจจนเมื่อยทั้งเหนื่อยอ่อน
บอกแกมสอนให้เห็นเป็นเรื่องร้าย
ทุ่มเทใจไปอาจพลาดจนวอดวาย
ทั้งใจกายอาจไม่เหลือเพื่อหยัดยืน...
แล้วเป็นไงมาวันนี้ที่ทนช้ำ
เขาตอกย้ำจนร่ำไห้ทนกล่ำกลืน
ยากจะตามถามใจให้กลับคืน
คงทนฝืนทนเจ็บเก็บกับกาล...
เพียงพอแล้วกับหัวใจใครเหยียบย้ำ
มิขอจำเรื่องร้าวคราวเคยผ่าน
ลบความทรงจำและประสบการณ์
ปิดตำนานความรัก...พักนิรันดร์...*พักใจจ้า*
25 ตุลาคม 2548 15:55 น.
แมงกุ๊ดจี่
เพียงเหนื่อยล้าขอท้อสักครั้ง
มีเรื่องพลั้งเผอเลอเกินแก้ไข
ทุกอย่างที่เกิดเตลิดเกินยั้งใจ
หมดทางไปต่อขอปลดวาง...
ขอหลับตาลงปิดสนิทมิรับรู้
มิกล้าสู้ความจริงสิ่งต่าง-ต่าง
เหลียวมองขอบเขตรอบข้าง
คนถากถางประณามเยีบบหยามให้หมอง...
หมดสิ้นแล้วเรี่ยวแรงแสร้งเก่งกล้า
มิอยากคว้าสิ่งใดใดมาสนอง
สิ้นแล้วฝันนั้นที่ใจเคยใฝ่ปอง
มิอยากครองของใครที่ใครหวง...
มันพลาดเพราะเหตุใจไม่หยุดคิด
ทำตามจิตปรารถนาพาติดบ่วง
จนต้องเจ็บปวดรวดร้าวทรวง
สิ่งทั้งปวงเกิดเพราะใจใช่เพราะใคร...
มิตั้งใจจะมายื้อแย่งเพื่อแข่งขัน
หรืออยากปันขอแบ่งสิ่งอื่นใด
เพราะอยากได้ไออุ่นุคุ้นละไม
ให้อุ่นใจ...เพียงแค่มีเขาเฝ้ามองตา...
พลาดไปแล้ว.พลั้งไปแล้ว.เกินย้อนกลับ
ขอยอมรับอย่างหน้าด้านร่านตัณหา
อยากบอกเมียหลวงไว้ไม่เจตนา
ความเป็นมา...แค่เพียงเหงาเท่านั้นเอง...
20 ตุลาคม 2548 12:25 น.
แมงกุ๊ดจี่
เมื่อยามห่างไกลหัวใจสุดเหงา
ไม่มีเงาใครคนนั้นมาเคียงข้าง
มองดวงจันทร์จ้องดาราแสนอ้างว้าง
มองฟ้ากว้างยิ่งเหงาเราผู้เดียวดาย...
ส่งความคิดถึงแสนซึ่งไปหา
คอยสบตาดาราสื่อความหมาย
รอคนนั้นมาเคียงเพียงข้างกาย
มาเชื่อมสายสัมพันธ์ฉันกับเธอ...
มานั่งพินิจจิตใยคิดคอยห่วงหา
พิจารณาจิตภายในใยจึงเพ้อ
เหตุอันกันนะหัวใจใยละเมอ
คิดเพ้อเจ้อถึงเขาอยู่ร่ำไร...
บอกหัวใจว่าเลิกคบคือเลิกคบ
ควรจะจบเรื่องราวรักร้าวไป
เหตุผลมีตัวเองรู้ดีมีข้างใน
เพราะอะไรหทัยใยอาวรณ์...
จะขอปลิดรักร้าวคราวก่อนนั้น
ละทิ้งมันให้ห่างทางอย่ามาหลอน
จะตัดสิ้นไปเรื่องสุขในทุกตอน
และจะสอนหัวใจใหัหยัดยืน....
17 ตุลาคม 2548 11:09 น.
แมงกุ๊ดจี่
*ต้นรัก*นี้จะขอพิทักษ์รักษาไว้
ชื่นชูใจให้มีสุขทุกข์จางหาย
มีรักไว้ความเหงาเศร้ามลาย
สูญสลายไปสิ้นสิ่งหม่องใจ...
มั่นรดน้ำพรวนดินมิสิ้นหวัง
เปรียบพลังด้วยรักภักดิ์มอบให้
ให้ต้นดอกรักเบ่งบานกิ่งก้านใบ
อยู่ข้างในหทัยใครทั่วหล้า....
มีความรักมาจำแนกและแจกจ่าย
ให้สหายทุกผู้ที่อยู่ร่วมฟ้า
ขอทุกท่านมีความรักอยู่ทุกครา
ในอุราเป็นสุขนิจนิรันดร์...
เราอาจต่างความคิดและจิตใจ
แต่รู้ไว้ความสุขนี้ยินดีจะแบ่งปัน
ในวันนี้ยินดีมาสร้างสัมพันธ์
คอยรังสรรค์สิ่งดีที่ควรเป็น...