11 ธันวาคม 2547 22:06 น.
แมงกุ๊ดจี่
มันเป็นฝัน...ของวัน...อันอ่อนไหว
เมื่อมีใคร...ผ่านมา...พาใจเหงา
จะมีหรือ...จริงใจ...มอบให้เรา
ก็รู้เขา...แค่หยอก...เพียงหลอกกัน
วันเวลา...ล่วงเลย...คนเคยคุ้น
ทำใจอุ่น...คู่เคียง...ฤ เพียงฝัน
วันนี้หรือ...วันไหน...คงไกลกัน
ก็ฉันมัน...หวังลำพัง...อยู่ร่ำไป
คงเป็นเพียง...ได้พบ...ประสบกัน
อาจแค่ฝัน...ถึงวัน...อันสดใส
อาจผ่านมา...ให้สับสน...กังวลใจ
อาจเป็นใคร...เพียงแค่...แลผ่านมา
ไม่โทษใคร...ความผิด...ที่คิดชอบ
รู้เขตขอบ...ความรัก...หักห่วงหา
ถึงอย่างไร...ห่วงใยส่ง...ให้ทุกเวลา
ขอพี่ยา...มีสุข...ทุกคืนวัน...............
-:ครูขา...ติดการบ้านไว้ก่อนแร่ะกันนะคะ ....ู^___ูู^
แบบว่า...เดินตลาดหลายรอบแล้วยังไม่ได้วัตถุดิบในการทำเลยค่ะ
เสร็จเมื่อไหร่จัดเสิร์ฟทันที.....ฮี่...ฮี่ๆๆ.........
3 ธันวาคม 2547 16:57 น.
แมงกุ๊ดจี่
ทุกข์โศก...คุกคาม...ตามวิถี
ทางเดินมี...ไปถึง...ซึ่งจุดหมาย
ท้อแท้หรือ...อ่อนแอ...แค่เพียงกาย
ยังสบาย...สู้ไป...ในวังวน
บนทางเดิน...ต่อไป...ในวันหน้า
ยากยิ่งกว่า...สิ่งใด...ใจสับสน
ทำอย่างไร...จึงรู้ซึ่ง...ค่าของตน
เกิดเป็นคน...ช่างยาก...ลำบากจัง
-: แดดร่มลมตก วันสุข(ศุกร์) ที่ 3 ธันวาคม 2547
การบ้านไม่ส่ง...โดยไม้มะยมแน่ๆ
ครูขากำลังหาข้อมูลอยู่ ทำกับข้าวไม่เก่งด้วยดิค่ะ ^__^