26 มกราคม 2549 08:56 น.
แมงกุ๊ดจี่
ยังคิดถึงเสมอเมื่อเธอไกลฉัน
แม้ห่างกัน...แต่หัวใจไปอยู่ใกล้
ขอบฟ้าที่กว้างขวางเราไว้
ข้างในใจ...สองเรายังเฝ้าส่งถึง...
เธออยู่ทางโน้น ณ โพ้นฟ้า
โปรดรู้ว่า...ความรักยังติดตรึง
รับรู้ไว้เพื่อนเป็นเช่นที่หนึ่ง
ที่จะซึ้ง...ในใจไปชั่วกาล...
มีความรักพร้อมคิดถึงส่งตรงให้
ได้รับไหม...ส่งตรงไปเพื่อสื่อสาร
แม้ว่าการพบกันนั้นยังอีกนาน
ขอปฏิญาณ...จะรอการกับมาของเธอ...
To...กระติ๊บข้าว
เราคิดถึงติ๊บมาก เป็นอย่างไรบ้าง
เป็นห่วงด้วยกลัวจะเป็นหืดหอบ และแพ้อากาศ
เราอยู่ในเวปนี้แระ เราจะส่งความคิดถึงให้เสมอ และรอวันที่ติ๊บจะกลับมา
เรารักติ๊บนะ และดอกคูณ ก็เช่นกัน ยังบ่นคิดถึงติ๊บอยู่เลย แต่ไม่เป็นไรนะ ติ๊บต้องเข้มแข็ง
เราและดอกคูณ จะรอการกลับมาของกระติ๊บข้าว...มีที่อยู่ไหม? ที่สามารถเขียน การ์ดไปหาได้ (ไปรษณีย์บัตร)
เรากลัวติ๊บเหงาด้วยแระ เรากะดอกคูณจะได้ส่งความคิดถึง และกำลังใจไปให้ไง ถ้ายังไงส่งที่อยู่ของติ๊บ
ให้เราทางเมลล์ นะจ๊ะ รักเพื่อนนะจ๊ะ....
17 มกราคม 2549 12:34 น.
แมงกุ๊ดจี่
หวั่นไหวครา*พานพบสบรัก*
ใจทึกทัก...คล้ายว่ามาปลอบขวัญ
ให้คนเหงาหนึ่งคนซึ้งใจพลัน
หลงคิดฝัน...คือเขาที่เฝ้าคอย....
วันเวลาผ่านไปนานจนขวบปี
เขาคนดี...เงียบไปไร้ร่องรอย
ทิ้งให้เรานั้นท้อรอละห้อย
เขานั้นปล่อย...เคว้งคว้างอ้างว้างใจ...
จนเมื่อความเหงาเข้ารุมเร้า
ทั้งความเศร้าเข้ามาพาหวั่นไหว
มีมือคนคุ้นมาปลอบมอบอุ่นไอ
สุดซึ้งใน...เยื่อใยและไมตรี...
หากยืนยันคำเดิมจะเสริมบอก
ขออย่าหลอก...ให้ช้ำหรือย่ำยี
หากมั่นคงซื่อตรงพร้อมยอมพลี
ดวงฤดี...นี้มอบตอบแด่เธอ...
16 มกราคม 2549 10:16 น.
แมงกุ๊ดจี่
จากวันแรกครั้งก่อนตอนเราพบ
ตกลงคบกันมั่นในสัญญา
จะมีกันเสมอตราบสิ้นดินฟ้า
ร่วมกันฝ่า...เพลิงกรรมนำทางใจ...
คล้ายหัวใจมีแรงกล้าแกร่งพร้อมก้าว
หนึ่งใจร้าว...ไม่อ่อนล้าพาสดใส
เขาโอบอุ้มมาปลอบมอบอุ่นไอ
ให้แรงใจ...เชื่อมั่นพลันก้าวเดิน...
ขอเพียงคุณเคียงข้างมิห่างหาย
ทั้งใจกาย...มอบไว้ไม่ขัดเขิน
มีรักจริงจากหัวใจใช่หมางเมิน
อย่าผิวเผิน...ในรักของสองเรา......
มิ อ า จ ล่ ว ง รู้ เ รื่ อ ง เ ว ล า อ น า ค ต
ห า ก คุ ณ ป ด ...ใ ค ร ค น นี้ ที่ ต้ อ ง เ ศ ร้ า
ไ ม่ อ ย า ก คิ ด ย า ก เ ห ลื อ ห า ก ค า ด เ ด า
เ พี ย ง ไ ม่ อ ย า ก เ ห ง า...ค ร า หั ว ใ จ ไ ม่ มี ใ ค ร...
10 มกราคม 2549 17:43 น.
แมงกุ๊ดจี่
นั่งจับเจ่าเหงาหดหู่อยู่ทั้งวัน
อยู่อย่างนั้น...ไม่อยากไปไหนเลย
ตัวคนเดียวโดดเดี่ยวยังไม่เคย
อยากเมินเฉย...ทุกอย่างอยู่รอบกาย...
เปิดรายการทีวีให้เสียงดัง-ดัง
และนั่งฟังเพลงบรรเลงยังไม่หาย
ทำอะไรหลายอย่างตั้งมากมาย
ยังไม่คลาย...คิดถึงรักที่หักลา...
ทำอย่างไร? หนอท้อใจเหลือ
ทำจนเบื่อ...จนใจมันอ่อนล้า
อยากลืมเขาเฝ้าทนข่มตา
ภาพมายา...ตอนสุขคอยรุกใจ...
ฉันอยากจะลบจบความช้ำ
ที่เขาทำ...ขืนขมตรมหมองไหม้
เพียงอยากลืมเรื่องราวคราวเศร้าไป
ทำเท่าใด...ความทรงจำย้ำชัดเจน.....
..ฉัน รู้ ว่ารัก ของเรา จบลงและคง ไม่มี หน-ทาง
ที่ จะคว้า เธอ กลับมาฉัน รู้ ว่าฉัน ต้องทน อ่อน-ล้า
เหนื่อย ต่อการ ห้าม-ใจไม่ให้รัก เธอ อีกเลย...
28 ธันวาคม 2548 11:37 น.
แมงกุ๊ดจี่
*นางมาร*ดูวุ่นวายซ้ำร้ายกาจ
จ้องพิฆาต...ให้เจ็บให้ขืนขม
เมื่อมีรักครั้งใดอย่าได้ชม
ให้สาสม...กับใครใจเลี้ยวลด
อารมณ์ร้ายหมายเกี้ยวกราดฟาดฟัน
เพื่อลงทัณฑ์...ชายเจ้าชู้ผู้ทรยศ
ให้เห็นโทษใครคนใดชอบปด
ขอกำหนด...โทษทัณฑ์ของฉันเอง...
มิได้หมายมาประหารระรานดอก
แค่อยากบอก...เอาไว้ให้ยำเกรง
คิดทำเรื่องใดขอว่าอย่าข่มเหง
ใช่อยากเบ่ง...ทำท่าให้น่ากลัว...
*นางมารร้าย*ที่ร้ายกาจอาจพ่ายแพ้
เพียงรักแท้...จากหัวใจไม่ขุ่นมัว
ขอแค่เธอเป็นคนดีมิได้ชั่ว
จะทูลหัว...ให้ทุกอย่างหากเธอ*ดี*
.
Calendar
Lovers
42 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
หน้าส่วนตัว
1973
