6 ธันวาคม 2549 08:24 น.
แมงกุ๊ดจี่
มิตรภาพข้ามฟ้าไกลจากใจหนึ่ง
แสนซาบซึ้ง...ไมตรีที่พี่มอบ
ยามอ่อนล้าท้อถอยพี่คอยปลอบ
เป็นคำตอบ...พิสูจน์คำพูดใด...
เมื่อเจ็บร้าวดวงจิตคิดท้อถอย
พี่ - พี่คอย...ปลอบว่าอย่าหวั่นไหว
ให้น้องน้อยเชื่อมั่นบากบั่นไป
ถึงหลักชัย...ชีวิตลิขิตเดิน...
มี"พี่สาวคนสวย"ช่วยบรรเทา
ยามทุกข์เศร้า...เคียงข้างมิห่างเหิน
เพียงกริ๊งเดียวโทรมาพาเพลิดเพลิน
หยอกหัวเอิน...แบ่งปันสุขทุกข์เจือจาง...
พบ"พี่สาวคนดี"มีน้ำใจ
อบอุ่นใน...ถ้อยคำจำนรรจ์วาง
เห็นอักษรเหมือนเงาที่เบาบาง
คอยห่มอยู่รอบข้างอย่างห่วงใย...
เมื่อพานพบ"พี่สาวจ๋า"ที่น่ารัก
เหมือนเป็นหลักยึดมั่นมิหวั่นไหว
พบปัญหาพ่ายแพ้ยากแก้ไข
พี่คนไกล...ส่งแรงใจให้ทุกครา...
แล้วเปิดใจเพื่อคบพบมิตรใหม่
คนเสียงใส...พี่สาวที่ห่วงหา
พบพี่สาวมากเสน่ห์แสนเฮฮา
หลงเข้าตา..."น้องสาวจ๋า" เข้าแล้วไง... คริ ๆๆ
เหมือนได้รับของฝากจากเวลา
น้องสาวจ๋า...ขอบคุณ...จากหัวใจ
จะรักษาความพันผูกที่ปลูกไว้
ด้วยหัวใจ....คงมั่นขอสัญญา...
10 พฤศจิกายน 2549 12:33 น.
แมงกุ๊ดจี่
กลับกลายเป็นความหลังที่ฝังลึก
ความรู้สึก...คิดถึงยังตรึงตรา
ผ่านเนิ่นนานเพียงใดใจห่วงหา
เสมอมา...คอยหวงแลห่วงใย...
อยากขอเพียงสักนิดแค่คิดถึง
เธอนั้นคือหนึ่ง...มิตรเคยชิดใกล้
แม้วันนี้สองเราร้างห่างไกล
ทุกห้วงใจ...นี้ยังคอยหวังดี...
รู้สำนึกรักชื่นไม่คืนกลับ
ต้องยอมรับ...เราห่างต่างวิถี
สิ้นเยื่อใยแยกทางร้างชีวี
ดั่งนที...ไหลไปมิหวนคืน..
ทำได้เพียงคอยคิดถึงคนึงหา
รินน้ำตา...ทนช้ำทนกล้ำกลืน
รักมั่นคงมาสลายทลายครืน
ก่อนหวานชื่น...เมื่อคิดถึงซึ้งทุกครา...
8 พฤศจิกายน 2549 15:10 น.
แมงกุ๊ดจี่
ร่วมสร้างความผูกพันวันก่อน
เคย ออดอ้อนเอ่ยพร่ำคำหวาน
สองหัวใจยอมรับร่วมขับขาน
รักเบิ่งบาน...ไสวอยู่ในทรวง...
เพราะไม่เคยรักใครไหนเลย
จึงมิเผย...เอ่ยพร่ำคำลวง
กลั่นคำ"รัก"ข้างในใจทั้งดวง
สิ่งทั้งปวงรู้สึกส่วนลึกใจ....
เมื่อคำว่า"รัก"จากใจไม่มีค่า
หยดน้ำตาไหลพรากยากเก็บไว้
เกิดริ้วรอยแผลเป็นเซ่นบางใคร
เจ็บทรวงในระทมตรมน้ำตา...
ฝังรอยรักให้ลึกไม่นึกถึง
หัวใจหนึ่ง...มิถวิลสิ้นเสน่หา
จบเรื่องราวความรักหักใจลา
หมดศัทธา..."รักจริงหญิงหนึ่งใจ"
7 พฤศจิกายน 2549 07:54 น.
แมงกุ๊ดจี่
ฉันอยากไถ่บาปด้วยปรารถนา
ขอคนดีมอบเมตตาอย่าเคืองขุ่น
ตราบชีพนี้ขอเคียงเพียงแค่คุณ
โปรดการุณ...หัวใจได้พักพิง...
ก่อนเคยคิดทะนงแลจองหอง
ทำผยองถือดีศักดิ์ศรีหญิง
หากหมดรักตัดเยื่อใยไม่ประวิง
ทำทุกสิ่งหยิ่งผยองลำพองตน...
ขอวางหัวใจลงตรงแทบบาท
แม้คิดคาดโทษทัณฑ์ฉันจะทน
เพื่อลบรอยแผลนี้ที่หมองหม่น
ที่เจ็บจนร้าวระทมซมซาน...
"ยอดรัก"อภัยโทษอย่าโกรธฉัน
จิตไหวหวั่นทดท้อทรมาน
ขอคนดีอย่าหมางเมินเนิ่นนาน
อย่า"ประหาร"ใจให้สิ้นลม...
4 พฤศจิกายน 2549 14:00 น.
แมงกุ๊ดจี่
บุญอันใดดลให้เจอเมื่อสาย
น้องหัวใจสลายอ้ายบ่โสด
สวรรค์เสแสร้งแกล้งทำโทษ
เป็นคนโฉดพบเขามีเจ้าของ...
ลูกไร้เดียงสาภรรยาช่างน่ารัก
จำต้องหักใจตนแม้หม่นหมอง
ดูไร้ศีลธรรมหากคิดอยากครอง
หยดน้ำตาไหลนองสองแก้มนาง...
ในชาตินี้รู้แค่ชู้ทางใจ
จำต้องหลบหลีกไปให้พ้นทาง
หากคิดสานต่ออาจบาดหมาง
ไม่อยากสร้างบาปเพื่อสาปตน...
ขอหยุดเพียงเท่านี้เถอะที่รัก
จงแน่นหนักในรักอย่าสับสน
เมื่ออ้ายมีภรรยาเคียงคู่อยู่ทั้งคน
อย่ากังวล...น้องขอห่างบนทางใจ...
Calendar
Lovers
42 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
หน้าส่วนตัว
23204
