25 พฤษภาคม 2550 09:31 น.
แมงกุ๊ดจี่
ฤ หัวใจไร้รักสลักลึก
ไร้รู้สึก...ห่วงใยอาลัยหา
ไม่เคยคิดถึงอย่างตรึงตรา
ใยเย็นชาไม่สนคนของใจ...
เหมือนด้านชาใจไร้ความรู้สึก
ไม่เคยนึกร่วมเรียงหวังเคียงใกล้
เป็นเพียงเพื่อนคนหนึ่งซึ่งห่างไกล
มิหวั่นไหว...หวาบหวามคือความจริง...
หรือตายด้านเพราะรักเคยหักเห
ก่อนทุ่มเท...ปลอบโยนกลับโดนทิ้ง
มอบความรักห่วงใยจากใจจริง
แต่ทุกสิ่ง...ไร้ค่า...สายตาเธอ...
เพราะวันเวลาผันผ่านจนนานเนิ่น
รักผิวเผิน...เพียงหัวใจคิดไฝ่เพ้อ
ความรู้สึก...นั้นเธอเห็นเป็นละเมอ
เหมือนรักของเธอ...เห็นฉันคั้นเวลา....
16 พฤษภาคม 2550 17:15 น.
แมงกุ๊ดจี่
เมื่อยินคำรักหวานล้ำชื่นฉ่ำจิต
คือชีวิต...พร้อมมอบ หวังตอบแทน
ความรู้สึก...ลึกล่วงก่อนหวงแหน
สู่อ้อมแขน...ของใคร...ดวงใจคอย...
ใช่ลุ่มหลงคำพูดพิสูจน์รัก
หรือดวงจิตจมปลักคำหลักลอย
เพียงเชื่อมั่น"คนรัก"จักรอคอย
จึงขอปล่อย...การกระทำชี้นำทาง...
พร้อมเรียนรู้เรื่องใหม่ในชีวิต
ถูกหรือผิดมีพลาดอย่าบาดหมาง
อุปสรรคเพียงหมอกควันอันเบาบาง
แม้นอย่างไรน้องนางร่วมทางเดิน...
นับจากนี้ขอเคียงข้างร่วมสร้างฝัน
ร่วมบุกบั่น...ปัญหา...มาเผชิญ
กระชับมั่นสัมผัสยามขัดเขิน
มิหมางเมิน...ร่วมฝ่าฟันคว้าฝันใส.....
26 เมษายน 2550 17:01 น.
แมงกุ๊ดจี่
ค่อยค่อยเติม...เพิ่มรัก...ต่างถักทอ
ร่วมกันก่อ...ต่อเติม...เสริมรักมั่น
ร่วมสุขทุกข์...ร่วมแรง...ร่วมแบ่งปัน
ร่วมฝ่าฟัน...อุปสรรค...หนักในทาง...
เลือกเส้นทาง...เดินเคียง...เสี่ยงเรื่องร้าย
เพื่อจุดหมาย "ครอบครัวใหม่" ฝันใฝ่สร้าง
แม้นทุกข์ยาก...แสนสาหัส...มาขัดขวาง
พร้อมเคียงข้าง...บากบั่น...หวังฝันใส...
จากวันนี้...สองเรา...เปรียบเงารัก
มอบความภักดิ์...คงมั่น...มิหวั่นไหว
ร่วมชีวิต...ร่วมสุข...ร่วมทุกข์ภัย
ร่วมก้าวไป...ร่วมสร้าง...ทางชีวี...
จะรักษา...วันเวลา...ที่ว่าเหลือ
หวังจุนเจือ...ความรัก...ความภักดี
เดิมพันไว้...ด้วยชีวิต...ปิดเสรี
นับจากนี้...จะมีเรา....ดั่งเงาเคียง
20 เมษายน 2550 15:08 น.
แมงกุ๊ดจี่
อยากจะลืมมืออุ่นคุณยื่นให้
ปล่อยลบเลือนไปไม่ห่วงหา
คลายสัมผัสเพื่อเอ่ยคำร่ำลา
หวังรักษา...ช่องว่างระหว่างเรา...
เราบังเอิญเดินผ่านห้วงกาลมา
หลงมารยารักลวงในช่วงเหงา
ต่างละเมอเผลอไผลใฝ่เคียงเงา
ทั้งที่เขา...คนนั้นหมายหมั้นครอง...
อย่าเคืองขุ่นด้วยหมายคลายสัมผัส
เพียงอยากตัดหนทางเรื่องหมางหมอง
ก่อนปล่อยมือ "คนไกล" คิดไตร่ตรอง
คนหมายปอง...มีมาก...ไม่อยากชิง...
เพราะบางครั้งใจเมื่อยและเหนื่อยอ่อน
ต้องเก็บซ่อน...ขื่นขมอารมณ์หญิง
เมื่อความรักสะดุด...ขอหยุดนิ่ง
แม้เรื่องจริง...ความรู้สึกส่วนลึกตรม...
19 เมษายน 2550 12:27 น.
แมงกุ๊ดจี่
ก่อนนั้นเคยถักทอก่อประสาน
ร่วมขับขานบรรเลงบทเพลงเหงา
สองหัวใจ...ร่วมเรียงดั่งเคียงเงา
ต่างปลุกปลอบบรรเทาเศร้าในทรวง...
เหมือนหัวใจแอบอิงได้พิงพัก
พร้อมสมัครมอบไว้...ใจทั้งดวง
คือความรัก...จริงใจส่งไปห่วง
มิคิดลวง...คือรู้สึกส่วนลึกใจ...
แต่วันนี้ "คนไกล" ไร้วาสนา
น้อยบุญญา ไร้สิทธิ์คิดเคียงใกล้
เป็นได้แค่คนหนึ่ง...ซึ่งผ่านไป
เป็นเพียงใครคนหนึ่งซึ่งผ่านเลย...
จำต้องแกล้งลืมเลือนไม่เหมือนก่อน
เคยออดอ้อน...ต้องห่างเหินทำเมินเฉย
ปล่อยเรื่องราวจบไปเหมือนไม่เคย
ปล่อยลงเอย...ด้วยจากพรากกันไกล...
Calendar
Lovers
42 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
หน้าส่วนตัว
1202
