12 มิถุนายน 2550 19:05 น.

อย่า

มาหลอกล่อพอเพ้อแล้วเธอจาก
ที่พร่ำฝากเพียงล้อเล่นเป็นเรื่องขำ
แกล้งหว่านล้อมเผลอไผลใจถลำ
เหมือนมาย้ำ...แผลเป็น...เซ่นรักลวง...

เพียงสนุกสุขสันต์เรื่องหรรษา
คงเห็นว่าด้านชาใจใบกลวง
ไร้รู้สึก รู้สา ไร้ค่าห่วง
ใจหนึ่งดวง...หรือวัตถุ...บรรจุวาง...

โปรดรับรู้หัวใจใช่ของเล่น
จะคอยเซ่นอารมณ์ระทมคว้าง
เพื่อคลายความเหงาเศร้าไปพลาง
คราเหงาจาง...กลับกรอกบอกขอลา

โปรด"อย่า"ย้ำแผลเป็นเพื่อเซ่นรัก
คนอกหัก...เข็ดขยาด...หวาดผวา
หากถูกทิ้งเจ็บแปลบจนแทบบ้า
โปรดเมตา...อย่าหมายทำร้ายเลย...

1265

love

comment

10 มิถุนายน 2550 16:14 น.

ที่ตรงนี้

แมงกุ๊ดจี่

ลมพัดพลิ้วหวาบหวิวระริ้วไหว
อุ่นละไม...ลึกล้ำกำซาบทรวง
มากมายรายล้อมพร้อมด้วยห่วง
สิ่งทั้งปวง...คือรู้สึกส่วนลึกใจ...

ที่ตรงนี้...มีมากหลากสำแดง
มิเคยแฝงแกล้งฝืนหยิบยื่นให้
ด้วยถ้อยคำล้ำค่ามากกว่าใด
เรืองไสว...ด้วยจิตมิตรไมตรี...

ที่ตรงนี้...มากพร้อมรายล้อมรัก
พึงประจักษ์...ร่วมทางหว่างวิถี
มีมากหลายเพื่อนผองและน้องพี่
เหล่ากวี...รังสรรค์...ประพันธ์กลอน...

ที่ตรงนี้...มีความรักสมัครสมาน
ร่วมสืบสาน...อนุรักษ์ในอักษร
มอบความรัก ห่วงใย ใจอาทร
นำบทกลอน...เป็นสื่อ...ยื้อไมตรี...

1730

love

comment

8 มิถุนายน 2550 16:56 น.

โปรด

แมงกุ๊ดจี่

ม่านสายหมอกหลอกตาอย่างบางเบา
คล้ายเลือนเงา...ความรัก...ถักสานฝัน
สัญญาณเหมือนเลือนร้างห่างสัมพันธ์
กาลแปรผัน...หมุนเวียนแปรเปลี่ยนไป...

เปรียบเหมือนมีกำแพงดั่งแกล้งขวาง
หรือใครวาง...เว้นช่อง...ต้องละไว้
ฝันได้เคียงเพียงภาพ...ตราบสิ้นไขย
มิอาจใกล้...ร่วมฝัน...ดั่งสัญญา....

หมอกคลีคลายบางเบาพบเงารัก
เห็นประจักษ์...ความจริง...สิ่งค้นหา
เหมือนซ่อนเร้นเป็นภาพที่ฉาบทา
กาลผ่านมา...กระจ่างใสในห้วงจินต์...

ได้โปรดเถิด!บรรเจิดเกิดรักหวาน
ขอก้าวผ่านเข้าใกล้...ใจถวิล
อยากพบรักสดใส ในดวงวิญญ์
ก่อนจักสิ้น...ลมปราณ...วิญญาณดับ...

1117

love

comment

3 มิถุนายน 2550 15:51 น.

แมงขี้ควาย & ชายชีกอ

แมงกุ๊ดจี่

รูปนี้มอบแด่พี่ฤกษ์ คริ ๆ

นิทราฝันฟุ้งเฟื่อง ณ เมืองแมน
เปรียบดั่งแดนโชติช่วงสรวงสวรรค์
เหมือนดั่งวิมานสราญรื่นชื่นชีวัน
แสนสุขสันต์...บ้านกองโตมโหฬาร... นี่คือวิมานของแมงกุ๊ดจี่ ฮี่ ๆๆ

ด้วยรายล้อมพร้อมพรั่งดั่งญาติมิตร
แนบสนิท...ด้วยรัก...สมัครสมาน
คอยเกื้อกูลยามตรมดั่งลมปราณ
มิหักหาญ...ช้ำเติม...เพิ่มทุกข์ตรม... พี่ ๆ เค้าไม่เหมือนตะเองหร๊อก

หลงรักแมงขี้ควายหรือชายชีกอ
งามลออ..จนเอ่ยบอกออกปากชม
เหมือนอุตพิดกลิ่นหอมอยากดอมดม
กลิ่นอาจม...ลอยคลุ้ง...จรุงใจ.... เอิ๊ก ๆ คงชอบกลิ่นละสิถึงตามมา

ชื่นชอบกลิ่นเหม็นแล้วใยแจวหนี
วางท่าที...แกล้งพร่ำ...ทำสาไถย
บอกน้ำท่วมล้นหลากจึงจากไป
หลุดเร็วไว...จากบ่อ...พ่อลีลา... กะว่าจะจับทำปลาร้าซะหน่อย...

ดอกอุตพิด

ลักษณะพืช พืชล้มลุกที่มีหัวใต้ดิน
เจริญงอกงามและออกดอกในฤดูฝน
ใบกลมโตปลายแหลม แต่มีส่วนเว้าลึกทำให้คล้ายกับ
แบ่งใบออกเป็นสามส่วน ก้านใบยาว ดอกออกจากโคน
เป็นสีม่วงแกมน้ำตาลกลิ่นเหม็นคล้ายอาจม เวลาบานยามเย็น

ส่วนที่เป็นพิษ ลำต้น
สารพิษและสารเคมีอื่นๆ calcium oxalate
การเกิดพิษ ถ้ารับประทานเข้าไปจะเกิดอาการไหม้
ที่เพดานปาก ลิ้นและคอ กล่องเสียงจะบวมการเปล่งเสียงจะผิดปกติ
อาเจียน ท้องเสีย

ข้อมูลประกอบ : http://www.thairath.co.th/news.php?section=agriculture03&content=47371