15 ตุลาคม 2550 14:08 น.
แมงกุ๊ดจี่
อย่ามาสร้างรอยหมางระหว่างเรา
พอไม่เอา...คอยพาลชวนป่วนปั่น
คิดได้ไง? อยากให้ตบเมื่อพบกัน
ขอยืนยัน...สามใบเถาเราปองดอง
มิตรภาพกลมเกลียวรักเหนียวแน่น
เป็นปึกแผ่น รวมใจ...ใคร่ปกป้อง
สามใบเถา สามัคคี ฉันท์พี่น้อง
โปรดอย่าจ้องคอยเสียดสีมีปัญหา...
"ความจริงใจมีไหม?" ใยจึงถาม
ลองทวนความ ถามตนแล้วค้นหา
อยู่ตรงไหน? ความจริงใจให้บอกมา
ก่อนจักกล้าคิดถาม "ความจริงใจ"
อยากเทครัวมองตัวก่อนให้ย้อนคิด
อยากหลงผิด...ก็ลองดู...ให้รู้ไป
โดนรุมตบ...แล้วอย่า...มาร่ำไห้
ขอบอกไว้...เดี๋ยวจะหา...ว่าไม่เตือน
12 ตุลาคม 2550 16:19 น.
แมงกุ๊ดจี่
รู้สึกเจ็บ...ลึกร้าว...กราวน้ำตา
เจ็บปวดพร่าหัวใจแปลบไหวหวั่น
แหลกสิ้นแล้วอุรา...ร้าวจาบัลย์
เขาคนนั้น...มองเห็นค่าว่าไม่มี...
รู้สึกเจ็บ...ลึกเร้น...อกเป็นแผล
เหมือนคนแพ้แก่รัก...สิ้นศักดิ์ศรี
เทิดทูลมอบความรัก...ความภักดี
กลับขยี้...มิเหลือ...แม้นเยื่อใย...
รู้สึกเจ็บ ...ลึกสุด...เกินหยุดโศก
เหมือนทั้งโลกแหลกยับแตกดับไป
สิ้นแล้วสุขทุกข์หมองครองหัวใจ
หมดอาลัย...มิสดชื่น...ขื่นชีวา...
รู้สึกเจ็บ...ลึกลึก...รู้สึกนี้
เหลือศักดิ์ศรีอะไร? ให้รักษา
รักภักดี...บางใครเห็นไร้ค่า
ต้องก้มหน้า...ยอมแพ้รักแค่ศูนย์...
รู้สึกเจ็บ...ลึกใจ...หวาดไหวหวั่น
ทุกสิ่งนั้น...ประจักษ์...รักแค่ศูนย์
นับจากนี้.....พยายามอย่าอาดูร
ปล่อยเยื่อใยให้สูญหมดสิ้นไป...
เธอหนอเธอขยี้รัก และภักดีของฉัน...หวัง
กลายมลายเหมือนฝัน ฝันลวง ใจหนอใจภักดีฉัน
พลีให้เธอทั้งดวง โดนรักลวงทั้งทรวงแหลกแล้วเอย
9 ตุลาคม 2550 17:27 น.
แมงกุ๊ดจี่
ยอมรับความทุกข์ยาก "เริ่มจากศูนย์"
แม้นอาดูร...พร้อมจักรอ...มิท้อถอย
ผ่านเนิ่นนานสักเท่าใดดวงใจคอย
ถึงทรัพย์น้อยมีรักเสริม...เติมเป็นทุน...
อุปสรรคหนักหนา...อาจมาขวาง
จักร่วมทางโอบเอื้อคอยเกื้อหนุน
พร้อมอาทร...ห่วงหา...มอบการุญ
เปรียบคู่บุญ...ปางก่อน...นำย้อนมา...
อาจทุกข์บ้าง สุขบ้าง ทางชีวิต
ร่วมลิขิต...บากบั่น...แก้ปัญหา
ใจเดียวกัน "คงมั่น" มุ่งฟันฝ่า
เดินเคียงบ่าถึงวัน...คว้าฝันใส...
นับจากศูนย์พูนเพิ่มหมั่นเติมรัก
เป็นเหมือนหลักปลุกหวังกำลังใจ
มุ่งสร้างตัวพร้อมสร้างรักทักทอไป
อีกไม่ไกล...คงสมปองรักสองเรา...
8 ตุลาคม 2550 15:21 น.
แมงกุ๊ดจี่
คงเกินงามหากพร่ำเอ่ยคำรัก
เมื่อตระหนัก...รู้แน่...แค่ขำขำ
จะคิดมากทำไม? ...ให้เจ็บช้ำ
การกระทำแท้จริง...คือสิ่งลวง...
ภาพแตกต่างของหญิงคือสิ่งไหน?
โปรดช่วยไขอยากฟังความทั้งปวง
หรือว่าเขลามากพอจึงล่อลวง
ไม่เคยห่วง...ความรู้สึกส่วนลึกเรา...
รักเลหลัง...มิหวังซื้อ...คือคำตอบ
หากรักชอบมอบรักใส...ใส่ใจเขา
มัวแต่พร่ำหว่านทั่วไป...ใครจะเอา
คงแก่เฒ่าเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย...
การลงทุนผิดคลาด...คือขาดทุน
หนุ่มอย่างคุณไม่จริงเรื่องทิ้งลาย
ภาพติดลบ...เสียแล้วละนะพี่ชาย
ผิดเป้าหมาย...เลหลัง...ยังไม่เอา...
4 ตุลาคม 2550 14:01 น.
แมงกุ๊ดจี่
"เริ่มสร้างตัวจากศูนย์" อาดูรนัก
เมื่อไหร่รัก...เราทั้งสองครองสุขสม
วันเดือนปี....เลื่อนไป...ไหวระทม
คล้ายรักขมยอกแสลงแกล้งปั้นปึง...
จึงเขียนกลอนปลดอารมณ์คนขมขื่น
น้ำตารื้น...เพราะดวงจิต...คอยคิดถึง
อยู่ที่ไหน? แห่งหนใดใครคนหนึ่ง
เฝ้าคะนึง...คอยพร่ำเพ้อ...เสมอมา...
เที่ยวเพลินไปถึงแคว้นดินแดนไหน ?
รับรู้ไหม? ใจหนึ่งดวง...คอยห่วงหา
แอบน้อยใจ...ในบางคราวร้าววิญญา
กราวน้ำตา...เพราะหวง...และห่วงใย...
ฝากบอกเธอ...ยังคงมั่น...มิผันแปร
คอยรักแท้...ปลอบขวัญ...มิหวั่นไหว
แม้นต้องรอ...อีกเนิ่นนานสักปานใด
พร้อมเก็บใจ...รักเดียว...เกี่ยวรักคืน...