2 เมษายน 2551 08:48 น.

นัยจินตนาการ

มองไม่เห็นสิ่งใด...ในอนาคต
ไม่สวยสด...มืดมิด...ชีวิตคว้าง
สัมพันธ์เราที่เป็นอยู่ดูเบาบาง
รอเลือนลางเลื่อนลับกับคืนวัน...

เหมือนวาดภาพรักไว้ในอากาศ
เป็นเพียงธาตุเรรวนช่างผวนผัน
มันเปล่าดายเลื่อนลอยคอยคืนวัน
คล้ายความฝันไม่กล้าไขว่คว้ามา...

ทนข่มเหงาโดดเดี่ยวเปล่าเปลี่ยวจิต
สร้างนิมิตเป็นภาพวาด...ปรารถนา
เพียงฝันถึงเรื่องราวรัก...เราสักครา
เท่านี้หนาใจเกษมแสนเปรมปรีดิ์...

เพราะเลื่อนลอยไร้ทิศเกินคิดวาด
มิบังอาจ...ในสำนึก...ส่วนลึกนี้
ความสัมพันธ์เป็นเช่นไร?...ใจรู้ดี
เหมือนริบหรี่สิ้นแสงอ่อนแรงลง...

ทำได้เพียงเก็บภาพเคยวาดหวัง
เรื่องความรักหนหลัง...ยังยืนยง
แม้ทุกอย่างไม่เป็นเช่นประสงค์
ก็ต้องปลงปล่อยวาสนานำพาไป...

เพียงหลงไปถวิลในจินตนาการ
เป็นรอยต่างหว่างม่าน...กาลสมัย
ที่รอคอยใครคนหนึ่ง...ซึ่งอยู่ไกล
แม้นไม่อาจรู้เมื่อใด "ได้พบพาน"

2061

love

comment

31 มีนาคม 2551 10:10 น.

เพราะอะไร?

แมงกุ๊ดจี่

ชีวิตรักเจ็บช้ำระกำหนัก
หยุดชะงักลงหว่างกลางวิถี
อนาคตจบสิ้น...ไร้ชิ้นดี
ในวันนี้...ชีวิตไร้ทิศทาง...

ก่อนร่วมวาดเส้นทางสร้างชีวิต
ร่วมลิขิต...สู้ทนในหนทาง
กุมมือกันกระซับร่วมจับวาง
เคียงไม่ห่าง...ร่วมสู้....คู่กันมา...

แล้ววันนี้หัวใจสลายแหลก
พบทางแยกในห้วงช่วงเวลา
เพราะว่ามีอุปสรรคเกินรักษา
เรื่องราวที่ทรงคุณค่าว่ารักกัน...

เหลือเพียงแค่ความทรงจำมาย้ำเตือน
อดีตรักเหมือนเป็นเช่นภาพฝัน
เคยพรอดพร่ำรักมั่นเป็นนิรันดร์
ปัจจุปัน...ลางเลือนเหมือนไม่มี...

กาลเวลาพรากเธอไปกับใครอื่น
ความขมขื่นฝังลึก...รู้สึกนี้
ความเจ็บปวดแผ่ซ่านราญฤดี
อยากจะหนี...หลีกหลบไม่พบใคร...

มันอับอายขายหน้าคุณค่าหญิง
ถูกแย่งชิงพ่ายแพ้...เกินแก้ไข
เพราะเป็นชายคนนั้นเธอปันใจ
ไม่เหลือใด...ในชีวิตให้คิดตรอง...

Ps. คุณแต่งงานอยู่กินกับสามีมาหลายปี คุณและเขารักกันมาก
แต่แล้ววันหนึ่ง...เค้าก็มาสารภาพว่า "เขารักผู้ชายคนหนึ่ง"
ซึ่งเป็นเรื่องใหม่ ความรู้สึกใหม่ที่เขาค้นพบเมื่อได้เจอกับผู้ชายคนนั้น
ความรัก ความทรงจำที่ดี - ดี ที่ผ่านมาไม่มีค่าเหลืออีกเล้วไม่เหลือแล้ว
และแล้วหัวใจใครจะทน มันคงแหลกสลายลงอยู่ตรงนั้น...

แค่รับฟังเรื่องราวความรักของผู้หญิงคนหนึ่ง
กลับถูกดึงจมดิ่งลงไปในห้วงแห่งน้ำตา"ฟ้าจะสดใสเมื่อฝนซา"