21 ธันวาคม 2551 15:26 น.
แมงกุ๊ดจี่
อยากจะฝากสายลมเป็นคมคำ
เป็นลำนำส่งไปใจคิดถึง
อยู่ที่ไหน?แห่งใดใจคำนึง
ยังตราตรึงอยู่ในหัวใจกัน...
จะกี่วันผันผ่านกาลแปรเปลี่ยน
โลกหมุนเวียนอย่างไรไม่แปรผัน
หัวใจหนึ่งยังมั่นคงประสงค์มั่น
รอคอยวัน...เพื่อรับประทับรอย...
หนึ่งสัญญาเคยฝากอยากเตือนย้ำ
จดจารคำให้หนึ่งคนอดทนคอย
หรือลมปากนั้นเหมือนจะเลื่อนลอย
เพียงหนึ่งคำ หรือด้อยน้อยราคา...
ยังรอคอยด้วยใจหัวใจภักดิ์
ผูกสมัครรักมั่นคำสัญญา
ถึงอยู่ไหนอยู่ไกลใจห่วงหา
เสมอมา...คอยห่วงดุจดวงใจ
17 ธันวาคม 2551 20:33 น.
แมงกุ๊ดจี่
"ขออวยพรจงไปดีมีความสุข
อย่าทนทุกข์เคว้งคว้างเหมือนอย่างฉัน
ให้ครองคู่อยู่ร่มเย็นเป็นนิรันดร์
ก้าวสู่ประตูสวรรค์วันวิวาห์"
ความเจ็บปวดที่เคยล่วงเลยนั้น
เป็นเพราะฉันโง่เขลาเบาปัญญา
มองคนผิด คิดเผลอ เสมอมา
ก็สมควรเจ็บปวดปร่าสาสมดี...
ไม่ต้องห่วงว่าเป็นกรรมกระทำไว้
ชีวิตล้มเหลวปล่อยไปในวิถี
ให้เหลวแหลก เลวทราม ไร้ความดี
อย่าได้มี แสงสว่าง อย่างใครใคร...
ปล่อยชีพฉันจมดิ่งสิ่งโสมม
ปล่อยขื่นขมหม่นหมองไร้ผ่องใส
ปล่อยคนโง่ "รับกรรม" เจ็บช้ำใจ
ทุกข์ระทมเท่าใดใคร่รับเอา...
อย่าหันหลังมาถามถึงความทุกข์
ฉันยังสุข กับโลก อันโศกเหงา
ฉันยังอยู่คู่ครองความหมองเศร้า
ฉันยังเฝ้า "รำลึก" นึกโศกตรอม...
12 ธันวาคม 2551 21:50 น.
แมงกุ๊ดจี่
"สายลมหนาว"พัดพลิ้วไล้ผิวกาย
พอได้คลายจากเจ็บที่เหน็บหนาว
"สายลมหนาว"ได้คล้อยลืมรอยร้าว
เมื่อครั้งคราวความเจ็บเคยเหน็บมา...
หนาวอกช้ำย้ำรอยคล้อยรู้สึก
หนาวเจ็บลึกอ่อนโรยระโหยหา
หนาวบาดลึกร้าวลงตรงวิญญา
หนาวทุกคราเจ็บเศร้าเหงาหทัย...
สายลมพัดหนาวเหน็บเจ็บยิ่งกว่า
ลืมเลือนว่า...รู้สึก"เจ็บ" เจ็บเท่าใด
"สายลมหนาว"แทรกผ่านสู่ม่านใจ
บาดลึกในเกินกว่าคำว่า "ทรมาน"
อยากขอบคุณฤดูกาล"สายลมหนาว"
ผ่อนเจ็บร้าว...คืนวัน...ก่อนผันผ่าน
ละมุนใจ ละไมถ้อย คล้อยวันวาน
"ฤดูกาล" แสนอบอุ่น ละมุนละไม...
+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +
Ps. อยากเขียนให้ละมุน แต่จ๊ากไม่ละมุน ละไม เอาซะเลย
เอาเป็นว่าให้มันชุลมุน เข้าไว้เนาะ
27 พฤศจิกายน 2551 17:05 น.
แมงกุ๊ดจี่
รถสปอร์ตจอดให้นั่งถึงรังสิต
ได้รับสิทธิ์คนพิเศษคือเหตุผล
เพื่อมารับน้องสาวลาวสกล
ชายเมืองนนท์ยอมละภาระมา...
วันพิเศษคนพิเศษคือเหตุผล
ชายเมืองนนท์ย้ำมั่นคำสัญญา
วันพิเศษแสนพิเศษมากคุณค่า
นัดเวลา...มาคบเพื่อพบกัน...
คือของขวัญล้ำค่ามหาศาล
คือรักหวานสองใจร่วมใฝ่ฝัน
คือรู้สึกลึกล้ำหว่างสัมพันธ์
คือคืนวันร่วมสร้างระหว่างเรา...
ได้รับมอบของขวัญอันวิเศษ
สุดพิเศษรู้สึกใหม่จากใจเขา
ให้สิ่งของสื่อแทนใจไว้เป็นเงา
หวังรักเราเบ่งบานทั่วลานใจ...
อยากขอบคุณทุกอย่างวันผ่านมา
ในทุกคราคอยถามยามอ่อนไหว
คอยปลอบโยนทุกครั้งระวังภัย
สุดซาบซึ้งเยื่อใยมอบไมตรี...
ยังคงเป็นคนพิเศษไร้เหตุผล
ยังมากล้นความหมายในใจนี้
ยังไร้ใครมาแทน "คนแสนดี"
ยังคงมี "รักแท้" เพียงแค่คุณ...
9 พฤศจิกายน 2551 17:54 น.
แมงกุ๊ดจี่
ภาพเหตุการณ์วันก่อนยังย้อนผ่าน
ทุกเหตุการณ์ยังจำ...ย้ำเสมอ
ทุกรอยภาพหลับตาก็พาเจอ
ทุกครั้งเผลอ...คิดถึงติดตึงตา...
บรรยากาศรอยเศร้าเป็นเงาอยู่
จิตรับรู้...ความเจ็บยิ่งเหน็บชา
ยังคุ้นชินเหตุการณ์วันผ่านมา
แม้นรู้ว่า...ไม่ควรทบทวนมัน...
เสียงดนตรีบรรเลงบทเพลงเศร้า
แต่ใจเรา...เย็นเฉียบและเงียบงัน
พบเพียงแค่ความว่างบนทางฝัน
ไร้คืนวัน...สดใส..ในชีวิน...
ยังฟังเสียงดนตรีที่เล่นอยู่
ยอมรับรู้...ว่าหวังได้พังสิ้น
มันวางเปล่าเกินกว่าจะชาชิน
ยังหลั่งริน...ไหลมาน้ำตาเอ๋ย....
Calendar
Lovers
42 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
หน้าส่วนตัว
1075
