7 กรกฎาคม 2552 20:13 น.
แมงกุ๊ดจี่
ประสบการณ์อ่อนด้อย...........ความรัก
คราผ่านมาทายทัก................เกี่ยวข้อง
ขอวอนอย่าคิดหัก..................อกนี่ เลยนา
หวาดหวั่นหัวใจน้อง..............ร่ำไห้อกตรม
สาวบ้านนอกบ่สู้.....................คนหลอก
ทุกอย่างจึงเผยบอก...............พี่ไว้
ถ้อยน้องบ่กลิ้งกลอก..............กลบเกลื่อน
ความซื่อถือมอบให้................เพื่อพ้นคำลวง....
เกินใจคิดอ่านได้..................คมคน
เพราะอ่อนหัดเสียจน............ช่วยได้
จึงถอยห่างทางหม่น...............บอกกล่าว ไว้แล
หลบเล่ห์ลวงหลอกไซร้..........อย่าได้คบหา
รักบ่จริงอย่าให้.....................คิดหวง
หากว่าใจหลายดวง...............ร่วมใช้
คำเคยกล่าวทั้งปวง...............ขออย่า เอ่ยนา
เตือนพี่เก็บคืนไว้.................แน่แท้เพียงเขา...
อธิษฐานมิพบพ้อง..................แล้วคน
วันผ่านเก็บใจหม่น................อยู่ห้อง
เลิกแล้วบ่คิดวน.....................เพ้อพร่ำ
เดินต่อไปทุกข์คล้อง...............ค่ำเช้าเดียวดาย...
ปล.มาหัดโคลงเคลง...กะเขาบ้าง...
เครดิตภาพ : http://i14.tinypic.com
เครดิตเสียง : www.likemax.com
3 กรกฎาคม 2552 14:24 น.
แมงกุ๊ดจี่
นิ่งทบทวนหวนคืนต้องขื่นขม
รักมิสม...ดังหวาดปรารถนา
เขาคนนั้น...มิเคยเห็นเลยคุณค่า
ถึงเวลา...ต้องยอมน้อมรับไว้...
คอยทุ่มเทมอบไปในทุกถ้อย
ใยเกิดรอยร้าวรานเกินขานไข
มิรับรู้ ตอบรับ สับสนใจ
เกินทนไหว...ไม่พร่ำหลั่งน้ำตา...
หัวใจหนึ่งคนไหนใครจะทน
ทุกข์หมองหม่นเกินกั้นหวั่นผวา
ทุกสิ่งสร้าง ประสานวันผ่านมา
ไม่เหลือค่า...เคยหวง เคยห่วงกัน...
เผยไปหมดรู้สึกส่วนลึกนี้
แหลกไม่เหลือดี...ศักดิ์ศรีนั้น
ถูกเหยียบย้ำทำลายหัวใจกัน
กลายเป็นฉันตัวตลก...อกช้ำตรม...
29 มิถุนายน 2552 21:57 น.
แมงกุ๊ดจี่
เธอให้ลืมถ้อยหวานเคยจารจด
รอยคำเคยสวยสดหมดความหมาย
เหมือนทุกอย่างไม่ซึ้งถึงใจชาย
ปล่อยเลือนหายพ้นผ่านเพรงกาลไป...
คือเรื่องจริงรู้สึกส่วนลึกนี้
หว่างวิถีค้นฝันมิหวั่นไหว
คล้ายได้เจอแล้วฝันเธอนั่นไง
ร่วมหทัยเก็บรักหอมก้าวพร้อมกัน...
ขอเพียงแค่หนึ่งเดียวมาเกี่ยวก้อย
เก็บสายสร้อย...แห่งรักมาถักฝัน
สื่อสายใย ผ่านเวลา มาผูกพัน
เพียงหนึ่งนั้น ปองอยู่ เธอรู้ดี...
โปรดอย่าปล่อยไว้หลังกับหวังแล้ง
คนอ่อนแรง...ฤาข้ามผ่านด่านวิถี
เจ็บปวดร้าว ขมพร่า วอนปราณี
อย่าหลบลี้ ทิ้งร้างเหินห่างไกล...
"หากว่าเธอปล่อยฉันไว้.. เพียงลำพัง
คนสิ้นหวัง จะไปได้ซักแค่ไหน
คนที่ปวดรวดร้าว กับการไม่เหลือใคร
ไม่นานก็คงสิ้นใจ..ไปโดยลำพัง"
27 มิถุนายน 2552 17:37 น.
แมงกุ๊ดจี่
เสียงฟ้าฝนกระหน่ำยิ่งย้ำเหงา
คิดถึงเขา...ใครหนึ่ง...ซึ่งห่วงหา
อุปสรรคหนักเพียงใดใจอย่าล้า
หากเมื่อใด...ฝนซา...ฟ้าสดใส...
ค่ำคืนนี้เสียงฝนพร่ำกระหน่ำหนัก
เจ็บปวดนักคอยเศร้าเหงาหวั่นไหว
ทอดอารมณ์ อาวรณ์ พาลอ่อนใจ
เพ้อห่วงไป...ยามท้อ...กลัวพ้อกัน...
หว่างวิถีคงตรากตรำแสนลำบาก
จึงคอยฝาก...แรงใจอย่าไหวหวั่น
หัวใจเดิม รู้สึกเดิม เพิ่มคงมั่น
หวังกำนัล...มอบเสนอ...เธอคนดี...
หากก้าวไปเกิดท้อวอนขอไว้
อย่าหวั่นใด...อาจมีบ้างหว่างวิถี
โปรดอดทนเข้มแข็งแรงใจมี
บางใครที่ห่วงหาโปรดอย่าเหงา...
หากวันใดอ่อนล้าจนพร่าขม
หว่างทางล้มทุกข์โหมมาโรมเร้า
อยากขอเพียงสักนิดคิดถึงเรา
ยามใดเหงา...ผ่อนคลายระบายมา...
อยากบอกว่า ยังคิดถึง ตราตรึงจิต
หว่างชีวิต ที่เป็นไป ใจห่วงหา
อยากรับรู้ ความเป็นไป ในทุกครา
วันเจ็บเศร้าโปรดรู้หนาว่า"ห่วงใย"
ค่ำคืนนี้เสียงฝนพร่ำกระหน่ำหนัก
เจ็บปวดนักคอยเศร้าเหงาหวั่นไหว
ทอดอารมณ์ อาวรณ์ พาลอ่อนใจ
วอนคนไกล...หากท้อ...อย่าพ้อกัน...
ปล.
เหงาก็โทรมาระบายให้ฟังได้ทุกเรื่องราว....
หรือมีทุกข์อยู่ก็ให้ส่งข่าว
เผื่อจะคลายเหงาในยามที่ไกล
อดทนหน่อยนะขอให้ทำงานด้วยความตั้งใจ....
จะส่งความคิดถึงไปให้คืนนี้จะได้หลับนอนฝันดี....
25 มิถุนายน 2552 20:09 น.
แมงกุ๊ดจี่
เสียงจากหาดทรายแก้วแว่วตามสาย
ส่งทักทาย...น้องสาวลาวสกล
เสียงเจี้ยวจ้าวสับสนอลวน
ใจฉงน...มีเสียงทุ้มหนุ่มที่ไหน? คริ ๆ
ฟังจากเสียงโทรชัดไม่ขัดเขิน
ฟังแล้วเพลินสนุกสุขสดใส
ริมหาดทรายทะเลเห่กล่อมไกล
น้องอดใจ...ไม่ไหว...ไม่อิจฉา...ฮ่า ๆ
เคยนัดหมายกันไว้แสนไกลลิบ
จะทัวร์ทริปหาดทรายขาวแสนพราวตา
ถึงกำหนดกลับคลาดหมดวาสนา
ร่วมเฮฮา...ร่วมทริปหยิบไมตรี...
เสียดายนักหาดทรายแก้วที่แวววาว
อาจสักคราวกรรมมาหนุนบุญคงมี
ร่วมสังสรรค์ยกขึ้นลงแก้วก๊งรี
รอหายดี...ก่อนเด้อ...แล้วเจอกัน....อิอิ