ฟังเสียงฝน...โปรยปรายใจหายนักนึกถึงรักครั้งเก่าดุจเงาหลอนด้วยเหตุใด...ทุกครายังอาวรณ์คอยปั่นทอนถาโถมรุมโรมรัน...เสียงแรงลมกระหน่ำยิ่งช้ำหนักได้ประจักษ์สดับอยู่กับขวัญคนใจร้ายเขาลวงติดบ่วงทัณฑ์ของกำนัลคือ "น้ำตา" เจ็บกว่าใด...วอนสายฝนสายลมมาพรมพัดช่วยขจัดความทุกข์ผ่านพ้นไปฟ้าหลังฝนขอลิขิตชีวิตใหม่อยากลืมใคร...บางคนในหนหลัง...ฟังเสียงฝนอารมณ์ร้าวขมขื่นนึกหวนคืน...มิเคยพบสบสมหวังถูกทำร้ายลวงหลอกไปทุกครั้งปลุกชิงชัง...ฝังลึกรู้สึกตน....ปล.๑ : ไม่มีอะไร? ก็แค่ฝนตก...#กบมันร้อง ปล.๒ : คนซิคนลวงล่อคนซิเจ็บกว่า...#ว่าม๊ะ ปล.๓ : เจอะคนใจร้าย ใจดำก็มีแต่ช้ำ #รับกรรมปล.๔ : จะจำเอาไว้กับใจว่าใจเธอร้าย #กว่าใคร... ปล.๕ : ได้โปรดเถิดฟ้าปรานี ข้าเจ็บครานี้ #ไม่มีดีปล.๖ : ถูกคนใจร้ายย่ำยี #เจ็บปวดเหลือที่ ปล.๗ : ข้าวอนให้ลมกับฟ้า จงพาให้ฝนตกมา #ให้หยาดฝนลบคราบน้ำตา..อิอิ ว่าจะให้จบเพลงซะเลย 5555
เป็นเหมือนกันบ้างไหมถามใจเธอมีไหมเออ...แอบเหงาปนเศร้าจิตมีเดียวดายบ้างไหมในชีวิตมีบ้างไหมแอบคิดถึงอีกหนึ่งใคร?เธอเคยเห็นรักบ้างไหมถามใจเธอมีไหมเออ...ความรักทักหวั่นไหวหรือได้พบช่วงมีค่าเวลาใดเป็นเช่นไร...วันนั้นบอกฉันที...เธอจะเคยเป็นเหมือนกันกับฉันไหมคิดเพ้อไปกับวันวานผ่านวิถีครั้งหนึ่งนั้นได้พบรักที่แสนดีอยู่ตรงนี้...ที่กลางระหว่างเราเธอจะเป็นเหมือนกันกับฉันไหมถึงอย่างไร...ยังคอยอย่างหงอยเหงาคิดเพ้อไปว่าความรักจะทักเราอาจไม่เศร้าเหมือนวันวานที่ผ่านมา...ปล.๑ : เมื่อถูกบอกเลิกควรเศร้าพอเป็นพิธี ปล.๒ : จากนี้ก็ไม่ต้องเกรงใจใครอยากทำอะไรก็ทำไปเถอะ ปล.๓ : คนไม่จริงใจไม่มีค่าพอให้จดจำ อิอิ...
ปล.๑ : ถ้าไม่ได้รู้สึกก็อย่าพูดมันออกมา ปล.๒ : อย่าล้อเล่นกับความรู้สึกของคนไม่มีใครทานทนต่อความดี ปล.๓ : ไม่มีใครอยากมีบาดแผลเจ็บแล้วไม่หาย เพราะมันได้เกิดขึ้นแล้ว.
กลอนดิฉันหาย รบกวนผู้ดูแลระบบ ตรวจสอบให้ด้วยค่ะ หรือว่าดิฉันทำผิดกติกา หรือว่ามีข้อมูลที่พาดพิงหรือละเมิดสิทธิ์ หรือผิด พรบ.ความผิดทางคอมพิวเตอร์ฯ พ.ศ.2550 มาตราใด หมวดใด ขอรบกวนแจ้งด้วย ทำไม ลบกลอน "คลาดคลา" งง มากเลยค่ะ
๑.พนมกรอธิษฐานบนบานกล่าว เมื่อถึงคราวล่วงลับ...ดับสังขาร หมดชาติภพ....จบลงในสงสาร สิ้นสัญญาณจบแล้วจงแคล้วกัน... แม้นเกิดใหม่ขอต่างระหว่างภพ อย่าพานพบรอยบุญช่วยหนุนกั้น ขอกุศล...เคยสร้างในปางบรรพ์ "อย่ามีวัน" ร่วมชาติ" "วาสนา"... จักขอมั่นเช่นจิต "อธิษฐาน" มิพบพาน...จงคลาดด้วยปรารถนา เกิดกี่กาลกี่กัปล์เลือนลับลา อย่าร่วมฟ้าร่วมยืนดินผืนเดียว... ขอจงห่างแสนไกลไปสุดหล้า สิ้นเสน่หามิปองไปข้องเกี่ยว นับแต่นี้จบกันหยุดขันเกลียว แม้เพียงเสี้ยวอย่ากรายสิ้นสายใย... ๒.น้องจักขอชดใช้ในชาตินี้ ขออย่ามี...ค้างคาสัญญาใด หมดชาติภพปัจจุบันสิ้นกันไป เกิดชาติใหม่คลาดแคล้วให้แล้วกัน จักระลึกคุณความดีเคยมีให้ ตราตรึงใจตราบกาลที่ผ่านผัน ในภพนี้...ภพเดียวข้องเกี่ยวกัน ตราบถึงวันชีพวายสิ้นสายปราณ... โปรดรู้ไว้มิโทษหรือโกรธขึง ทุกคำนึง...จำมั่นเรื่องวันวาร ที่การุณโอบเอื้อคอยเจือจาน พาพ้นผ่านความทุกข์ที่ทุกข์ทน.... ๓.พนมกรกราบลงหน้าองค์พระ ตั้งสัจจะ...น้อมนำทำกุศล ขออธิษฐานต่อหน้าทั่วสากล ได้โปรดดล...เป็นจริงทุกสิ่งเอย.... ปล.๑ : ไม่สำคัญหรอกว่าเหตุผลคืออะไร เพราะยังไงก็ต้องจบอยู่ดี ปล.๒ : บอกแล้ว "เอาเลย ทำเลย อะไรที่เป็นความสุข เป็นความถูกต้อง" น้องยินดี ปล.๓ : ขอบคุณที่ให้ชีวิตใหม่ ที่ให้โอกาส ให้ทางเดินที่สง่างาม มีศักดิ์ศรี มีคุณค่า ปล.๔ : น้ำตาที่ไหลนั่นเป็นเพราะความผูกพัน แต่น้องรู้สึกดีและทำดีแล้วแต่อาจจะไม่ดีทีสุด ปล.๕ : น้องแมงเม้นกลอนไม่ได้ ดิสฯ ไมหมุนไม่หยุดเบย ล็อคอินไม่ได้ อะไร อะไร ก็ไม่ได้เซ็งเบย.(เลยต้องมาเขียนกลอน)