5 มิถุนายน 2545 00:06 น.
แพรวา
ลองสะกดคำว่า เหงา
เสียงน้ำตา ก็รุมเร้า ที่ปลาย ฝัน
ลองสะกด คำว่า เงียบงัน
ก็ยิ่งรู้สึก ว่าคุณค่าของตัวเองนั้นไม่มี
เพราะหัวใจ ยังคง ว่างเปล่า
ต่อให้สะกดคำว่า ดวงดาว ตอนนี้
ชีวิตที่ไร้ค่า ไม่อาจเปลี่ยนคำจำกัดความได้อยู่ดี
คงเพราะชีวิตที่มี มันสะกดได้แค่คำนี้ ฉันไม่มีใคร
3 มิถุนายน 2545 23:38 น.
แพรวา
หากความรัก ต้องมีเหตุผลน้ำหน้า
ฉันก็คงไม่กล้าดึงเธอให้กลับมาเพื่อรักฉัน
ต้องอดทนกับเวลา..เพื่อแลกมาซึ่งคนไม่รักกัน
แล้วจะได้อะไรจากมัน นอกจากความไหวหวั่นในดวงตา
แต่เพราะความรัก ไม่เคยมีเหตุผลอะไร
ฉันจึงขอให้เรี่ยวแรงสุดท้ายรั้งหัวใจของคนที่มีค่า
รั้ง เพราะว่า รัก ไม่ได้รั้ง เพราะทิฐิ ต่างๆ นา ๆ
ยอมลดศักดิ์ศรีบางเวลา ..
.. แลกกับการได้เธอคืนมา..ฉันยอม
หน้าส่วนตัว
1207
