17 กรกฎาคม 2545 23:42 น.
แพรวา
เป็นคนหยิ่ง.. แต่จริง ๆ ใจอ่อน
ท่าทางทรนงเป็นเพียงเปลือกนอกของความรอนไหว
ไม่ได้ต้องการให้ใครเข้ามาแต่ก็ไม่จำเป็นว่าต้องแสดงตัวตนออกไป
จึงเลือกที่จะสร้างกำแพงใจ ที่สร้างภาพว่าแน่นหนา ไว้เพื่อลวงตา
อย่านึกว่าฉันเข้มแข็ง .. แล้วแสดงอาการเลวร้าย
เมื่อบทเรียนจากชีวิตมากมายสอนให้รู้ว่า
เปลือกนอกจำเป็นต้องมี เพื่อปกป้องสิทธิของหยดน้ำตา
เพราะความอ่อนแอที่เคยมีมา .. ให้ได้เป็นเพียงคนไร้ค่าเท่านั้นเอง.
15 กรกฎาคม 2545 15:04 น.
แพรวา
หลับตาสิ..ที่รัก
ผู้ชายคนเดิม
-----------------------------------------------------------------------------------
หลับตา..เพื่อนึกฝัน
ว่าฉันมีเธอข้าง-ข้าง
ช่วยต่อเติมสายใยบาง-บาง
และลบรอยช่องว่าง..ระหว่างเรา
หลับตา..เพื่อนึกถึง
เรื่องราวซึ้ง-ซึ้ง..ก่อนเก่า
เป็นทางเดียว..ที่จะทำให้เรา
ต่างไม่รู้สึกเหงา..จนเกินไป
หลับตา..เพื่อนึกย้อน
ยืนยันว่าอาทร..ไม่อ่อนไหว
คิดถึง..เพราะคิดถึงอีกใจ
ตะโกนข้ามฟ้าได้ยินไหม..ได้ยินรึเปล่า
หลับตาสิ..หลับตา
ในเวลาที่ต่างก็..รู้สึกเหงา
ฉันเก็บเธอ..ไว้ตรง ความเป็นเรา
แม้ในความจริงจะไม่เห็นแม้เงา..ก็ตาม
หลับตาสิ..ที่รัก
แล้วพักทุกความเป็นไป..ที่ไหวหวาม
อย่าหวั่นเลยนะ..เพราะฉันจะพยายาม
ส่งใจผ่านผืนฟ้าข้าม..ให้ยิ่งรู้สึกใกล้กัน
..และกล่อมเธอให้..ฝันดี....
^__^
---------------------------------------
O N L Y H E A R T...
...D E S E R V E H E A R T .
-----------------------------------------------------------------------------------
อาจไกลเกินไปหา
ด้วยเวลา ที่เลยล่วง
ความรัก ยังถามทวง
ความเป็นห่วง ยัง ผูกใย
ความฝันยังเหมือนเก่า
ความเป็นเราเหมือนเดิมไหม
ตอนนี้..เธอ คิดถึงใคร.
ยืนยันว่า ใจ...คิดถึงเธอ
13 กรกฎาคม 2545 22:03 น.
แพรวา
ฉันไม่เข้าใจ .. ผู้ชายคนเดิม
..เวิ้งฟ้าช่างเหน็บหนาว
เกรงว่า..ดวงดาวจะสั่นไหว
แค่ฉันมองจากหน้าต่าง..ตรงพื้นดินไกล
ยังรู้สึกเหน็บที่ใจ..อีกหนาวกายเช่นกัน
..หรือเพราะรู้สึกว่าโดดเดี่ยว
อยู่ในโลกส่วนตัวคนเดียว..กระนั้น
จึงมองอะไร-อะไร..ด้วยใจหวั่น
อยากลบลืมมัน..แต่กลับยากเย็น
..เมื่อไหร่..แล้วมันเมื่อไหร่
ฉันเฝ้าถามความเป็นไป..ในความซ่อนเร้น
ไม่มีเขา..ไม่มีใคร.. ทำไมเหมือนโลก เฉยชาเป็น
ห้องที่เคยอบอุ่นของฉัน..ก็ยิ่งเยือกเย็น - เกินพรรณา
............. ฉันไม่เข้าใจ ....................
------------------------------------------------------------------------------------
สายตา คง สื่อมาว่า เหงา
เธอรู้หรือเปล่า ฉันเองก็ปวดร้าว ไม่ต่าง
ลมกรรโชก พัดความโศก ให้โบกกาง
อย่างแววตา ที่ไร้ร้าง คนเคียงใจ
ดวงดาวกำลังจะร่วงหมดฟ้า
รู้สึกเหมือนว่า มีใครกำลัง อ่อนล้า..อ่อนไหว
เป็นเธอหรือเปล่า.. ผู้ชายขี้เหงา คนไกล
นาทีที่เธอทุกข์ใจ.... ขอบฟ้าจึงถูกระบาย ด้วยสีเทา...
11 กรกฎาคม 2545 21:31 น.
แพรวา
อยากให้เธอยิ้ม หากหัวใจอ่อนไหว
อยากให้เธอร้องไห้ หากคราวใดที่ใจล้า
อยากให้เธอหัวเราะ ถ้าความตลกมันทาบทา
ทั้งหมดที่พูดมา .. เพียงอยากให้รู้สึกว่า โลกเป็นของเธอ
อะไรจะเป็น ก็ ปล่อยให้มันเป็นไป
ไม่ว่านาทีนี้จะกำชัย หรือ น้ำตาล้นเอ่อ
ปล่อยให้โลกหมุนไป อย่ากีดกั้นสิ่งใดเลยนะเออ
แล้วลมหายใจที่เป็นของเธอ .. จะมีความสุขอยู่เสมอ
.. แบบที่เธอต้องการ ...
11 กรกฎาคม 2545 21:18 น.
แพรวา
ถูกถามว่า จะมีแฟนเมื่อไหร่
อยู่คนเดียวเวลาทุกข์ใจ แล้วใครจะปลอบขวัญ
ไม่ตอบอะไร เหมือนไม่ใส่ใจ จะคิดถึงมัน
ทำหน้านิ่ง แล้วก็พูดว่า ฉันสบายดี
บอกลาคนถาม ด้วยรอยยิ้มสดใส
แต่เขาจะรู้ไหม ว่า มันสะกิดใจดวงนี้
คำว่าแฟน ของฉัน ความหมายมันมากมี
เพระถ้าได้แบบ รักไม่ดี... การอยู่คนเดียวแบบนี้.. ปลอดภัย