17 ตุลาคม 2552 18:46 น.
แพรพี
ฉันไม่ใช่พ่อค้าข้างถนน
ฉันคือคนธุรกิจไม่ขายฝัน
ฉันชวนคุณพ้นความจนมาร่วมกัน
สนุกมันส์แนะนำแผนอันซื่อตรง
ฉันเป็นผู้ให้โอกาสไม่วาดฝัน
ฉันมุ่งมั่นฟันเงินล้านงานประสงค์
เพื่อนเก่านานครูเพื่อนบ้านท่านนั้นจง
มาร่วมลงทุนธุรกิจเจริญ
เห็นนั่นไหมเห็นนี่ไหมเขาสบาย
โอ้สหายมีเงินทองคนสรรเสริญ
เป็นมรดกตกลูกหลานสบายเพลิน
จงร่วมเดินเป็นหุ้นส่วนให้ร่ำรวย
โทรทู่ซี้จี้ตามถามความเก่า
นี่พวกเจ้าอย่าโง่งมงานฉาบฉวย
จงมาร่วมงานขายตรงจะร่ำรวย
ฉันนี่ด้วยลาออกงานมาเพลิดเพลิน
อิสระของคุณและครอบครัว
คนใกล้ตัวดึงมาอย่าขวยเขิน
สมัครก่อนค่อยหัดทำค่อยดำเนิน
จะมีเงินหมื่นแสนแค่นอนรอ
ฉันปิดยอดเห็นเงินพันคืนตอบแทน
ฉันรูดซื้อของเป็นแสนเก็บไว้หอ
จะไปปล่อยให้ดาวน์ไลน์ไม่รั้งรอ
ปีนี้หนอตำแหน่งต้องอยู่ในมือ
โทรหาเพื่อนร่วมธุรกิจปิดเครื่องอยู่
โทรหาครูครูก็ปิดมือถือ
หาเพื่อนเก่าเพื่อนเบือนหน้าอย่าหารือ
จึงหิ้วถือสินค้าหาญาติตัว
ญาติไม่เอาไม่มีเงินซื้อของด้วย
เธอจงช่วยไปขายทางข้างหน้า
เริ่มเครียดหนักหมักหมมจมโรคา
หมดปัญญาน้ำตาร่วงหมดทางไป
เตือนจ่ายหนี้บัตรอีออนมาที่หอ
มือถือรอชำระอย่าแฉไฉ
อีกค่าหอค่าน้ำและค่าไฟ
ไม่เป็นไรแบกหน้าหาอัพไลน์
ช่วยไม่ได้คุณทำผิดธุรกิจแผน
จะโลดแล่นธุรกิจอันสดใส
ต้องอบรมให้ดีให้เข้าใจ
ไม่เป็นไรมาอบรมกับพวกเรา
ฉันชื้นใจจึงอบรมอย่างมุ่งมั่น
ฉันไม่ฝันฉันไม่ขายไม่โง่เขลา
ขายสมบัติชิ้นสุดท้ายเพื่อสู้เอา
ไม่ต้องเดาฉันต้องหรวยรวยร่วยร้วยยย
29 กันยายน 2552 02:32 น.
แพรพี
นั่งฟังข่าวเศร้าใจโลกใบนี้
ทำไมมีเรื่องเศร้าใจไม่จบสิ้น
คนรักกันฆ่ากันตายเคยได้ยิน
ข่มขืนสิ้นเด็กน้อยคนพิการ
ฆ่ากันตายชิงทรัพย์เพียงกำมือ
ชิงมือถือปาหินน่าสงสาร
ขโมยของถูกจับได้โดนประจาน
คนตกงานโดดตึกตายวายชีวี
พ่อขืนลูกครูขืนศิษย์ผิดครรลอง
พุทธศาสน์เสื่อมฉาวข่าวบัดสี
น้ำท่วมเมืองพายุพลิกธรณี
พืชผลมีก็สิ้นจมกับเภทภัย
เศรษฐกิจการศึกษาสาธารณสุข
ล้วนปัญหารุมรุกสุดแก้ไข
ชาติพินาศขาดปรองดองต้องพบภัย
ข่าวภาคใต้คนเบาะแว้งแบ่งแผ่นดิน
แย่งผืนแผ่นแดนวิหารอีสานอีก
แบ่งสองซีกการเมืองเหลืองทักษิณ
นักการเมืองแย่งตำแหน่งแบ่งกันกิน
ข่าวทั้งสิ้นล้วนทำลายจิตใจคน
อาราธนาคุณพระโปรดเมตตา
ปัดเป่าพาข่าวร้ายข่าวอกุศล
เลือนหายไปลดลงไปคลายร้อนรน
ลดเหลี่ยมกลลูบลบบาปที่อาบเมือง
27 กันยายน 2552 01:51 น.
แพรพี
แอบปลื้มใจเพื่อนหนุ่มข้างห้องซ้อม
คอยด้อมด้อมมองมองนานนักหนา
ฉันสาวดนตรีไทยโสดนานมา
อยากคุยแต่ไม่กล้าเพราะเขินอาย
เธออยู่วงโยโรงเรียนดูโดดเด่น
ฉันก็เห็นคนรุมล้อมอยู่หลากหลาย
เธอก้ไปกับพวกเพื่อนผู้ชาย
ฉันก้มัวแต่อายแอบหน้าเอียง
วันนี้ขึ้นรถเมล์เรียนตามเคย
คนแน่นเลยเบียดเสียดยืนแอบเฉียง
เหลือบไปเห็นหนุ่มคลาริเนตอยู่เคียง
ใจเต้นเสียงดังตึกตึกเหงื่อไหลริน
เธอทักทายบอกว่าคุ้นหน้าฉัน
เคยเห็นกันจำไม่ผิดเธอชื่อหลิน
เราชื่ออาทอยู่ห้องข้างคงได้ยิน
เสียงเป่าปิ๊นแป๊นทุกวันเราเป่าเอง
พยักหน้าไม่กล้าพูดไม่กล้ามอง
ไม่กล้าจ้องได้แต่ยิ้มใจโหวงเหวง
กล้ากล้าหน่อยอยากมีใจนักเลง
อยากจะเก่งพุ่งคุยลุยคบกัน
อาทไปแล้วเดินเข้าแถววงโยโก้
ฉันเดินโซเข้าแถวใจดูเฟื่องฝัน
ต่อไปนี้เป็นอย่างไรก็เป็นกัน
หลินจะโชว์ความมั่นรุกเข้าไป
ผ่านไปสองสามเดือนเลื่อนลอยผ่าน
อาทมาบ้านหลินโชว์หน้าใส
สวัสดีพ่อแม่ดูจริงใจ
ชวนหลินไปดูหนังนะครับจะดูแล
หลังจากนั้น
สาวระนาดทุ้มอมยิ้มแต่งตัวสวย
มีอาทช่วยให้พ้นจากความเหงา
ตีไปยิ้มไปในใจเรา
อาทเก๊กเป่าไปเก็บหลินไว้ ในห้วงคำนึง
12 กันยายน 2552 15:58 น.
แพรพี
มีเงินก็ให้เพื่อนยืมยามเดือดร้อน
บอกว่ามีก่อนค่อยใช้ไม่เสียหาย
ยืมไปใช้ก็ไม่ได้เยอะมากมาย
พันสองพันให้กันได้ยามจำเป็น
ไม่อยากทวงเห็นเพื่อนกันในวันนี้
แต่ผ่านไปเกือบครึ่งปีเริ่มไม่เห็น
ยามยืมง่ายยามจ่ายหนีเริ่มรำเค็ญ
เริ่มรู้สึกเป็นเดือดเป็นร้อนใจ
ทั้งโทรถามตามจี้นี่เพื่อนจ๋า
ฉันรอมาหลายวันฉันสงสัย
เอาเงินคืนมาเถอะโปรดเห็นใจ
ฉันก็ต้องเอามาใช้เลี้ยงชีวิน
เพื่อนไม่จ่ายคราวนี้ต้องขาดกัน
มิตรภาพฉันกับเธอต้องหมดสิ้น
Lend money, lose friends คงเคยได้ยิน
อย่ามาปลิ้นปล้อนตลบแตลง
เอาไปเลยเงินฉันไม่ต้องคืน
ไม่ต้องยื่นคำตอแ-ลแต่ขอแช่ง
เกิดชาติหน้าจะตามทวงจนสุดแรง
เลิกขัดแย้งหยุดพูดจาคงรู้อาย
8 กันยายน 2552 21:59 น.
แพรพี
ฉันเห็นคนหลากหลายในชีวิต
บางคนคิดแล้วทำจนเกิดผล
เก่งเอาหน้าพูดอวดอวยก็หลายคน
ฉันสังเกตจนรู้ใครเป็นใคร
คนเบื้องหลังนั่งไม่ได้งานไม่เดิน
มัวเพลิดเพลินงานไม่เสร็จคงไม่ไหว
คนเอาหน้างานเชื่องช้าช่างปะไร
ปากมีไว้แก้ตัวไปให้ดูดี
ฟ้ามีตาคงรู้ว่าใครคนจริง
คนอยู่นิ่งคอยเอาหน้าคนหน่ายหนี
คนเบื้องหลังก้มหน้าทำงานเสร็จดี
เปี่ยมศักดิ์ศรีคนชื่นชมนิยมนาน