16 ธันวาคม 2546 16:14 น.
แนทตี้..
ผลิกล้า กิ่งก้าน ผ่านตามวัย
จากต้นเล็ก เด็กใส แตกใบกล้า
จวบวันคืน หมุนเวียน เปลี่ยนเวลา
หยั่งรากหล้า ณ ลานใจ ได้เติบโต
พ่อถนอม กล่อมเกลี้ยง หล่อเลี้ยงรัก
เฝ้าฟูมฟัก ปลูกจิต ใฝ่ศึกษา
แม้นเติบใหญ่ ก้าวเท้าสู่ พสุธา
สองแววตา ยังเฝ้าดู รู้ห่วงใย
ยึดเป็นหลัก เหล่าปักษา ได้อาศัย
ประกันภัย คุ้มครอง ป้องทุกหน
แม้ก้าวย่าง อยู่แห่งใด ในสกล
ยังอุ่นล้น มั่นใจ ไม่หวั่นกลัว
ปฏิญาณ ภายในใจ ให้แด่พ่อ
ขอเติบโต เป็นไม้ดี มิสูญค่า
ทดแทนพระ คุณท่าน ที่ผ่านมา
เป็นแก้วกล้า แก้วใจ ไปชั่วกาลฯ
16 ธันวาคม 2546 12:02 น.
แนทตี้..
ลมหนาวมา ย้ำเยือน เตือนว่าหนาว
สิ้นรอยเก่า ลืมเพื่อน เธอเลือนฉัน
ฤาสิ้นแล้ว สายใย ไหนผูกพัน
เพียงไม่นาน เธอผ่านไป ในฤดู
ได้แต่นั่ง บรรเลง บทเพลงแผ่ว
หวังคีย์แว่ว ถึงเธอ เพ้อคิดถึง
กลั่นคำร้อง ออกจากใจ ให้คำนึง
บทเพลงซึ่ง บทหนึ่ง ส่งถึงเธอฯ
11 ธันวาคม 2546 12:00 น.
แนทตี้..
ค่ำคืนพระจันทร์งามเด่น ราตรีเยือกเย็น
เฉกเห็นเช่นแววตาเธอ
ยิ้มทักหมู่ดาวเหงาเก้อ ยามใดใจเผลอ
ตาเหม่อมองฟ้าแสนไกล
เธอรู้บ้างไหมว่าใคร คร่ำครวญหวนไห้
อ้อนวอนใจเธอกลับมา
สัญญาต่อไปนี้หนา จะแปลงตนใหม่
ไม่เอาแต่ใจเช่นเดิม
จะเฝ้าถนอมออมรัก มอบให้ใจภักดิ์
ตะหนักรักเธอผู้เดียว
ค่ำคืนพระจันทร์งามเด่น ฤทัยเยียบเย็น
ไม่เห็นแม้เงาเฝ้ารอ
เขาคงเบื่อเราแล้วหนอ จึงขอลาไกล
สิ้นไร้เยื่อใยไมตรี
ภายในฤทัยหม่นหมอง น้ำตาเจิ่งนอง
ร่ำร้องอุทธรณ์วอนเธอ
สัตยาน้ำตาล้นเอ่อ อย่าเผลอลืมวัน
ที่เดิมใต้จันทร์ฉันคอยฯ
8 ธันวาคม 2546 13:59 น.
แนทตี้..
สงบเงียบ เรียบหวาน ปานนางฟ้า
ดั่งจุติ ลงมา จากแดนสรวง
โสตเสนาะ ไพเราะ จับทรวง
ไร้คำ ทักท้วง ดาวดวงใด
ล้วนมธุรส พรรณนา ว่าไว้
แว่วแผ่ว เพียงกระซิบ สนิทใจ
ดั่งทิพย์ใส ชโลมอาบ ซาบทรวง
ถ้อยคำ ลมท้วง ว่าลวงหลอก
พลิ้วละลอก คลื่นหวาน มาผ่านหู
ไม่เฉลียว ใจไถล ไตร่ตรองดู
เดินหลงอยู่ ป่ารกชัฏ จิตรางเลือน
ต้องน้ำตา เคล้าเกลือ เบื่อกับข้าว
เมื่อถึงคราว เธอห่างหาย ใจหักเห
มีนางฟ้า องค์ใหม่ มาไกวเปล
เปรี้ยวกิ๊บเก๋ วาบหวาน ชวนหวั่นใจ
คือ นางฟ้า วณิพก ตกสวรรค์
แสร้งยิ้มหวาน หน้าชื่น แต่ขื่นขม
อยากแปลงกาย เสกคาถา ว่าเวทย์มนต์
ลงโทษทัณฑ์ เธอนั้น ให้สาใจฯ
....................
.............................
...................................
*********โอมเพี้ยงง***************
หน้าส่วนตัว
7601
