..."รอยรัก"...

แทนคุณแทนไท

เธออยู่ ณ หนใดในโลกนี้
ความคิดถึง ยังมีอยู่ใช่ไหม
จำบางคน ได้บ้างหรืออย่างไร
ขณะนี้ บางใจ คิดถึงเธอ

อายุสิบหกปีที่รู้จัก
เธอสอนให้รู้รัก สลักเสมอ
ทั้งความ ชื่น ทั้ง ขื่น ช้ำร่ำละเมอ
ก่อนเราเจอคนที่ต่างดีงาม

ข่าวว่าเธอวันนี้เป็นคุณแม่
สมบูรณ์แท้ สุขล้ำไร้คำถาม
พบแล้วซึ่งโลกที่เคยนิยาม
นั่นคือความ รักแท้ ฉันแน่ใจ

ฉันก็พบเธอคนหนึ่งซึ่งประจักษ์
ทำให้เชื่อว่ารัก จักผลิใหม่
รอยหม่นมัวได้หายกระจายไกล
แอบยิ้มกับเยาว์วัยที่ล่วงเลย

 ฉันอยู่นี่ขณะที่เธออยู่ไหน
มิสำคัญอะไรใช่ไหมเอ่ย
นั่นคือวันเวลาที่ลับเลย
เมื่อเราเริ่มคุ้นเคย กับความจริง

แล้วเราต่างก็มีคู่ชีวิต
แปลกจากเคยนึกคิดในทุกสิ่ง
นางฟ้า ของฉันก็เพราพริ้ง
เป็นเจ้าหญิง ยิ่งกว่าในนิยาย

ฉันกับเธอ ยังคิดถึงกันอยู่ไหม
เรามิควรถามไถ่ให้เสียหาย
ภรรยา ฉันคิดถึง เขามากมาย
และคงคล้าย เธอคิด ถึง สามี

ถึงรักเราไม่ใช่รักคู่ชีวิต
งดงามแค่ความนึกคิดอันริบหรี่
เป็นรักแท้ รักหนึ่งซึ่งเคยมี
ต่างจากรักวันนี้ที่เราเป็น

เก็บเอาส่วนรู้สึกลึกลึกไว้
ซาบซึ้งกับความหมายที่ได้เห็น
ผ่านไปหลาย ร้อนหนาว ทุกเช้าเย็น
คอยตอกย้ำทุกประเด็น ให้เข้าใจ

เราอยู่ ณ หนใดในโลกนี้
ความคิดถึง ยังมีอยู่ที่ไหน
ความทรงจำจะเลือนหาย กระจายไกล
เป็นความ โชคร้ายที่แสนดี 

แทนคุณแทนไท / พระจันทร์ที่ ๒๔ พฤษภาค์ ๕๓