28 กุมภาพันธ์ 2550 13:07 น.
แทนคุณแทนไท
ไหนหละที่สัญญา
เหลือเพียงคน สิ้นท่า น่าบัดสี
เคยยกให้ทั้งใจ เท่าที่มี
ไหนหละส่วน ดีดี ให้จดจำ
ไม่เหลือ มีหรอก คำสัญญา
เหลือแต่ความปวดปร่า ช่างน่าขำ
โทษอะไร นอกจาก ระบอนตำ
คุณสุขสำเร็จหมาย ดั่งใจแล้ว
ผมเกลียด...คำสัญญา
บันใดดา ประสามี ฤดีแว่ว
ตะปัดสัตย์ ชัดช้ำย้ำมานแนว
ขอคลาดแคล้ว ต่อกัน ในชาตินี้
ไหนหละคำสัญญา
ยิ่งทวงหา นิจจาใจ หทัยปรี่
เป็นธารโศก วิโยกหลั่ง ทั้งดาลดี
จนบัดนี้ มิมีเห็น ให้เป็นหวัง
แค่คิดถึงคำสัญญา
ทั้งสองของ ปรารถนา ก็บ่าหลั่ง
ร้องไห้ไป มิไม่ จะใครฟัง
นึกเชือนชัง ยิ่งนัก คำสัญญา...
แทนคุณแทนไท / พระอังคารที่ ๒๘ แห่งความรัก ๕๐