3 ตุลาคม 2550 12:55 น.
แทนคุณแทนไท
...ถ้า จะรักฉัน...
ขอความคิดถึงนั้น ไว้ฝันถึง
ไว้แอบเก็บ เดือนพราวดาวดึงส์
มีความรัก ซึ้งซึ้ง ซึ่งพอดี
มีขอบข่าย ขอบเขต เจตนา
สมคุณค่า คุณธรรมล้ำศักดิ์ศรี
เว้น ความเสื่อมเยื่อใยใจอารี
สัมผัสรู้สึกที่มี ด้วยหัวใจ
ให้ดอกไม้ได้บานเหมือนวานเช้า
ฟังเรื่องเล่าจากสายลมที่พรมไหว
สุขผ่านม่านรัตติกาลที่จารใจ
อุ่นผ่านนัยน์ความงามและความดี
...ถ้า ฉันรักเธอ...
จะมิเผลอทำลาย ขายศักดิ์ศรี
โลกของฉัน ความรัก อาจเสรี
แต่อยู่ใน ความพอดีที่พองาม
...ความคิดถึง...
อาจเต็มความครุ่นคำนึงซึ่งยากห้าม
ก็ทำได้ แต่พร่ำพรอดออดอ้อนความ
ไม่ลุกลาม ให้เกินห้ามความคะนึง
...ถ้าจะรักฉัน...
โปรดแค่คิดถึงนั้น ไว้ฝันถึง
ไว้แอบเก็บ เดือนพราวดาวดึงส์
มีความรัก ซึ้งซึ้ง ซึ่งพอดี
....................................
พระพุธที่ ๓ ตุลาค์ ๕๐ / แทนคุณแทนไท
21 กันยายน 2550 11:10 น.
แทนคุณแทนไท
" นาฬิกาตาย ยังบอกเวลาถูก 2 ครั้ง ต่อวัน "
" Mail สำรอง ของคนสำราญ เมื่อไม่ต้องการก็ลบทิ้งไป "
" เหงา เหงา คนรักมั่ยมีอย่างเขา ชีวิตนี้มีแต่เหงา อิจฉาคนอื่น ที่เขาได้รักคราย "
" ให้รักแก่ท่าน รักนั้นถึงตัว "
" จะหาคนดี โดยส่วนเดียว อย่ามัวเที่ยว ค้นหาสหายเอ๋ย เหมือนเดินเที่ยวหาหนาดเต่า ตายเปล่าเลย ฝึกให้เคย มองแต่ดี มีคุณจริง "
" เก่งคับ ใช้เวอร์ชั่นเก่ามองไม่เห็นหน้า บอกชื่อด้วย "
" คนเงียบฯ "
" คนไม่เข้าตา "
" คนสารเลว "
" ความรักก้อเหมือนปลา แหวกว่ายไปมาอยู่ไหวๆ "
" ครายๆก็บอกว่าเรากวน ก็บอกแล้วว่า รักล้วนๆแต่กวนนะ"
"นิสัยดี แต่ปัจจัยต่ำ ง่ายๆก็จนนี่หว่า "
" ความคิด+ทัศนคติ+ลงมือทำ=ผลลัพธ์ "
" แปลก กับ ไม่เหมือนใคร...ต่างกันเปล่า..."
" มีนิ้วโป้ง แล้วคงต้องมีนิ้วก้อย คู่กันเนอะ "
" ไม่หล่อน๊ะ แต่มองไม่เบื่อ เท่านั้นเอง "
" รักแท้คือแม่ข้า รองลงมาคือแม่โขง และโลงผุ "
" รักเราไม่ใช่ทิชชู่ที่ใช้แล้วทิ้งขว้าง "
" สาดดด แฟลชพังอีกแล้ว "
" รักแท้ ไม่มีใน Msn "
" เมื่อรักมันเหนื่อยมากไป เทอก็ทำตามหัวใจเลยใช่มั๊ย "
" 1 ปีมี 365, 366 วัน 1 วันมี 24 ชม. 1 ชม.มี 60 นาที 1 นาทีมี 60 วินาที "
" 1 นาทีที่แสนนาน 1 ข้อความที่มอบให้ 1 รอยยิ้มที่ส่งไป 1 คนนี้ไงที่คิดถึงเธอ "
" ถามตัวเอง..วันนี้ทำเพื่อใคร....? "
" จะใกล้..จะไกล..ไม่สำคัญ..ขอน้ำใจ..เต็มถึงเท่านั้นพอ.."
" ไม่ได้จีบเป็นแฟน ขอแค่เป็นคนหนึ่งที่เรียกว่ากิ๊ก "
" น่ารักจัง..ชื่อไรอะ..? "
" เธอทำให้ฉัน...นึกถึงตอน 40 "
" ถ้าไม่คุยแล้วจะออนเอ็มทำไม "
" ทำวันนี้ให้ดีที่สุด แล้วชีวิตคุณจะไม่ธรรมดา "
" ตามหารักแท้ "
" เปลี่ยนได้ไหม ให้เธอเป็นคนถูกทิ้ง "
" เหงา ตัวเท่าหมู่บ้าน "
" เคล็ดลับหน้าใส ล้างหน้าด้วยน้ำมะพร้าว ปะแป้งให้ขาว แล้วนอนอมตังค์ "
" เหวย เหวย เข้าได้ล่ะเว้ย "
"ทั้งที่เรียนตั้งใจยังไร้ผล เกรดคงหล่นเพราะมัวคิดคณิตศาสตร์ คนจะดีจะเลวดังมุ่งมาด ใช่เป็นปราชญ์วิชานี้วิชาเดียว"
"ปัญหาใจไม่เคยมี"
"น้องรักเอก เสกรักแอน.. แทน..รักแม่..?.."
" ความจริงใจไม่เคยมี "
"พี่เคยฝันอยากเป็นจิตรกร..แต่เป็นไม่ได้ เพราะถนัดแต่ ควักหัวใจ จึงเป็นได้แค่ ฆาตกร..
เศษแก้วยังมีคม..เศษอารมณ์ยังบาดใจ..เศษเหล็กยังขายได้...เศษหัวใจใครจะเอา.."
ขอได้รับความขอบคุณ จากหัวเอ็มทุกหัว
12 กันยายน 2550 14:07 น.
แทนคุณแทนไท
ปลายขอบฟ้าสิ้นสุดลงที่ตรงไหน
เราก็ยังคงใกล้ อยู่เสมอ
ฟ้ากว้างใหญ่ หัวใจยังได้เจอ
อย่ามัวทุกข์ละเมอ ไปวันวัน
เก็บทุกส่วนสวยงามยามได้คิด
มาสร้างสิทธิ์ งดงามในยามฝัน
เอาความปรารถนา มาใกล้กัน
แม้สัมพันธ์ ดูแล้วช่างแผ่วบาง
ใครมีใคร หรือใครไม่มีใคร
ก็อย่าให้ ใจสองเราต้องไกลห่าง
ถึงเห็นเพียงเยื่อไย ที่เลือนลาง
ก็ขอไว้ เติมสร้าง กำลังใจ
เราต่างสุขทุกข์ปนระคนโศก
บ้างอยากหยุดดึงโลกเขามาใกล้
สูดกลิ่นหอมของปรารถนาใจ
สัมผัสกันใกล้ใกล้ เมื่ออ่อนแอ
ใครว่าเป็น เช่นหวังที่ฝังฝัน
ในโลกอันเงียบงันของผู้แพ้
ระริกไหว เต้นซ่านทั้งดานแด
ใช่มีแต่ ความหวัง อันมิดมน
ตาคู่ช้ำซ้ำแววแล้งที่แห้งผาก
การจากพรากอาจยากฝืนไม่ขื่นขม
แต่เรายังใกล้กันในอารมณ์
ที่จะคอยซับระทม ให้แก่กัน
........................................
พระพุธที่ ๑๒ กันยาย์ ๕๐
ด้วยห่างไกลและห่วงใย / แทนคุณแทนไท
7 กันยายน 2550 14:03 น.
แทนคุณแทนไท
อาจจะทำพรุ่งนี้ได้ดีกว่า
ฉันสัญญา ศรัทธา อย่าเสียหวัง
วันพลาดพ่าย อาจไร้ใครจะฟัง
แต่เธอยัง มีฉัน ตรงนั้นไง
ฉันอาจไกลเธอบ้าง บางขณะ
กับระยะทางห่างอย่าร้างไหว
เรานะใกล้กันแค่ลมหายใจ
ความคิดถึงเราไงส่งให้กัน
ถึงเราสองมองกันมันไม่เห็น
ก็จะเป็นเช่นใจที่ใฝ่ฝัน
หวังเกลียวกลมเพื่อสมปองครองสัมพันธ์
เราจะยัง รักกัน จนวันวาย
ฉันจะทำพรุ่งนี้ให้ดีกว่า
รู้เถิดว่าเธอนี้มีความหมาย
ถึงอยู่ในโลกกว้างอย่างร้างดาย
ฉันก็จักกันกาย หมายรอเธอ
ถึงเจอใครไหววูปด้วยรูปลักษณ์
ขอยึดรักสรณะมิผละเผลอ
แค่หญิงดีที่พลีพจรสบำเรอ
ฉันรักเธอแค่ไหน ใครจะรู้
เราจะอยู่เพื่อพรุ่งนี้ที่ดีกว่า
ใช่ภาษาแค่เพราะเสนาะหู
ใช้หัวใจเธอพินิจพิจารณ์ดู
ฉันพรั่งพรู ทั้งหมดนี้มีเลศใด
บทส่งใจ...
แค่หวังว่า วันหนึ่งคำว่าเพราะเราไกลกันจนเกินจะรอ จะเป็นแค่ประโยคขำๆ ที่ใครจะนำมาอ้างถึง
อยากให้มีรักแท้ ที่แม้ไกลแค่ไหน ก็รอกันจัง
ชิงชังความ "เหงา" ที่ทำลายความรัก
รังเกียจความ "กลัว" ที่ไม่กล้ารอคนที่รัก
อยากให้ทุกรักที่ไกลกัน มอบกำลังใจให้กัน ให้มะเร็งร้ายที่เรียกว่า เหงา ตายซะที
ตายเพราะ เรากล้า ที่จะรอกัน ตลอดไป และนิรันดร
ปล...ชาตินี้สายเสียแล้ว คงต้องหวังว่าจะโชคดีในชาติหน้า
พระพุธที่ ๐๗ กันยาย์ ๕๐ / แทนคุณแทนไท
5 กันยายน 2550 09:48 น.
แทนคุณแทนไท
คงสักวัน...
เพียงเท่านี้พี่อดรนทนได้ดอก
ถึงต้องกรอกโอสถหยดรักษา
เผื่อที่เจ็บเข้าเนื้อเถือชีวา
ไม่ถึงคราต้องอำลา พิราลัย
ขอเธออย่ากังวลเลยคนดี
คงจะมีสักวันที่พี่ลืมได้
อาจช้าหน่อยกว่ารอยแผลที่แดนัย
น้องจะได้เห็นวันนั้นแน่นอน
คงไม่ปล่อยให้ชิวิตที่ผิดพ่าย
ทลาญลายเพราะรักลามาหลอกหลอน
เมื่อโลกนั้นมันเป็นเช่นละคร
ปราชญ์ยังเคยเอ่ยกลอนสอนความจำ
อันนิยาม ความรัก- ใช่ศักดิ์สิทธิ์
ควรบูชิตเช่นชีพรีบถลำ
เป็นเศษเดียวเสี้ยวหนึ่งซึ่งประจำ
มิได้กำชีวิตชนิดนาย
ว่าอดข้าวจึงถึงฆาตนิราสโลก
ควรก็แค่เศร้าโศกเพราะรักหน่าย
มันไม่ควรถึงคราวชีวาวาย
ให้คนหมิ่นศักดิ์ชาย น่าอายนัก
เพียงเท่านี้พี่อดรนทนได้อยู่
ขอพธูปล่อยพี่พ้นคนอกหัก
คงสักวันมันคงไม่ไกลนัก
พี่คงผลักเธอพ้นเป็นคนลืม
พระพุธที่ ๐๕ กันยายน ๕๐ / แทนคุณแทนไท
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
1336
