22 เมษายน 2551 10:26 น.
แทนคุณแทนไท
๑...
เธอคือความรักแท้ในยามยาก
มิใช่สุขเพื่อจาก "มากกว่านั้น"
เธอคือทิพย์โอสถรส อนันต์
คือผู้ปลอบปลุกปัน ทรมา
๒...
ฉันรักเธอมากกว่าเมื่อแรกเห็น
แหละจักเป็นเช่นนั้นทุกวันหน้า
พบครั้งแรก เพียงผิดแผกในแววตา
วันนี้เธองดงามกว่าผกาบาน
๓...
หนึ่งน้ำใจหยดใสละไมทิพย์
เธอนิมิตจากนัยอุ่นละมุนหวาน
ดั่งบรรดาความดีบันดลดาล
ฉันจึ่งมีวังวิมาน ตระการใจ
...๔...
ฉันอยากเขียนกลอนกานท์ให้หวานซึ้ง
เพียงเท่าเสี้ยวส่วนหนึ่งคะนึงใกล้
แด่ความรักที่ทับท้นล้นห้องใจ
ว่าฉันมีวันนี้ได้ เพราะมีเธอ
...๕...
ถ้าจะมีคำใดแทนใจหมด
คงหยิบเขียนถ้อยพจน์ รสเสนอ
กำนัลมอบตอบถามความละเมอ
บรรณาการแด่เธอ ผู้แสนดี
...๖...
เธอจึ่งเหมือนเทพธิดาจากฟ้าฟาก
นางฟ้าของคนยากลำบากที่-
ลดเอาความรู้สึกซึ่งแปลกมี
มาเป็นความรู้สึกดีที่มากมาย
...๗...
ฉันพบแล้วความรักที่เรียกหา
วาสนาฟากฟ้า ที่หล่นหาย
ความรู้สุขทุกข์ระทกที่ตกตาย
เธอมารินมารายเต็มห้องใจ
...๘...
โลกแห่งความลำบากที่ยากแค้น
เปลี่ยนมาเป็นดงแดน แสนสวยใส
ธรรมชาติน่าพิล้ำพิเลิศพิไล
อาณาจักรแห่งใจ สดใสจินต์
...๙...
ฉันรักเธอ รักแท้แม้ยามยาก
ลืมทุกความลำบากเหนื่อยยากสิ้น
คือถ้อยซึ่งรำพึง ให้ได้ยิน
ฉันแอบรินน้ำตาซึ้งรำพึงใจ
.........
พระอังคารที่ ๒๑ เมษายน ๕๑ / แทนคุณแทนไท
24 กุมภาพันธ์ 2551 15:57 น.
แทนคุณแทนไท
...๑...
ดีใจ มีใครเป็นที่รัก
ลืมเหงาเร้ารู้จัก ความรักเอ๋ย
จากที่ไม่มี และไม่เคย
ได้มาเอ่ย มาอ้าง อย่างยินดี
๒...
มีใครดีกว่า ไม่มีใคร
ยิ่งใจ มีใจ ยิ่งไหวถี่
เคยแต่ได้ยิน บทกวี
มารู้สึกดีดีเมื่อมีใคร
...๓...
มีใจมีใครเป็นที่รัก
มารู้ใจรู้จักรู้หวั่นไหว
รู้ที่ไม่เคยจะเข้าใจ
มารู้จักรู้ใจเมื่อใครคุม
...๔...
ไม่มีใคร หัวใจไม่เป็นไร
แต่ไม่มีบางใครใจร้อนรุ่ม
ยิ่งกว่า เงาเหงาเคยเร้ารุม
เกี่ยวกุม ไปทั่วทั้งหัวใจ
พระอาทิตย์ที่ ๒๔ กุมภาพันธ์ ๕๐ / แทนคุณแทนไท
10 กุมภาพันธ์ 2551 20:44 น.
แทนคุณแทนไท
นิจจาใจ
ก้องหทัยไยหยันบั่นศักดิ์ศรี
ทุกความงด ความงาม ความเคยมี
ท้นฤดีแหลกยับดับลงพลัน
เธอประณามหยามเหยียดเกียรติยศ
ใช้คมพจน์หยามหยาบวาบคำหยัน
แววตาเดียดฉ์เสียดสีทุกวี่วัน
คอยลงทัณฑ์ ฉันไว้ไร้ปรานี
ทุกทางที่ก้าวย่างช่างร้างมิตร
หนาวเหน็บจิตพิษพ่ายยากหน่ายหนี
มีแต่โศกวิโยคเศร้า เล่าไพรี
ที่ราวีรานรุก ทุกก้าวเดิน
พลั้งพินาศพลาดหวังทั้งยังรัก
เพราะพ่ายแพ้แก่ศักดิ์ สรรเสริญ
ท้ายสุดใจเจ็บช้ำซ้ำยับเยิน
ยากเผชิญเกินเก็บที่เหน็บทรวง
น้อยใจ....
ทั้งที่หอบมอบหทัยให้ไม่หวง
ยังคงเปล่าคุณค่าประดาปวง
มาเล่ห์ลวงได้หนานิจจาใจ
.......................................
แทนคุณแทนไท / พระอาทิตย์ที่ ๑๐ กุมภาพ์แห่งรัก ๒๕๕๑
9 กุมภาพันธ์ 2551 14:33 น.
แทนคุณแทนไท
แด่... เธอ "ที่รัก"จักไม่พยายาม...
รักยากห้ามความรู้สึกลึกลึกได้...
อย่าใช้ เหตุผล มากกว่าหัวใจ...
รักไม่ได้ อยู่ได้เพราะสิ่งนั้น...
อย่าคิดว่า...
ท่ามกลางกาลเวลาที่เปลี่ยนผัน...
อาจหยุดโลกที่หมุนเวียนเปลี่ยนคืนวัน...
เราไม่ได้รักกันเพียงวันนี้...
เถิดยอดรัก...
ถึงด่วนปักใจพลีฤดีปลี่...
ถึงไหวหวั่นสั่นซ่านทั้งมานมี...
ก็ยังดี กว่าไม่รู้สึกอะไร....
แรกพบ...
ก็อยากพบ อยากพบ พบกันใหม่...
อย่าให้เป็นแค่ลมที่พรมนัย...
ฉันอยากเป็น อะไร มากกว่านั้น...
ฝากรัก...
มากกว่ารัก ภักดี ฤดีมั่น...
มากกว่ากัน ปรารถนา ให้กายกัน...
ฉันอยากเป็น กว่านั้น จะได้ไหม...
จักไม่พยายาม...
รักยากห้ามความรู้สึกลึกลึกได้...
จักไม่ใช้ เหตุผล มากกว่าหัวใจ...
รักไม่ได้ อยู่ได้เพราะสิ่งนั้น...
.................................................
แทนคุณแทนไท / แด่เดือนแห่งรัก ๒๕๕๑
6 ธันวาคม 2550 14:22 น.
แทนคุณแทนไท
เขาคือ.
๑...
เขาคือผู้ให้กำเนิดเกิดก่อเกื้อ
ให้มีเลือดมีเนื้อสืบเชื้อสาย
คือแบบอย่างทางถูกของลูกชาย
คือพระผู้ทอดถ่ายความดีงาม
๒...
เขาคือเบ้าแบบอย่างทางชีวิต
ผู้พิชิตบั่นบากทุกขวากหนาม
ดุจแสงทองส่องโลกก่อนโศกลาม
คือนิยาม เมื่อหนามหนั่น บั่นศรัทธา
๓...
เขาคือแผ่น แดนฟ้านภากาศ
ผู้สามารถห่มหุ้มคลุมผืนหล้า
พระผู้เสกสายฝนหล่นพฺสุธา
สู้อาณาจักรกว้างว้างเวิ้งใจ
๔...
เขาคือแสงแห่งฟ้าเวลาเช้า
ยามอรุณอุ่นผ่าวหนาวแค่ไหน
โศกพลันคลายหายเศร้าในทันใด
ด้วยพระผู้ชี้ให้เข้าใจทาง
๕...
เขาคือผู้เมตตาคราพลาดผิด
คือเทพผู้ควรบูชิตเป็นแบบอย่าง
คือผู้ปลุกศรัทธาอันเลาลาง
ในระหว่างวันทุกข์ที่รุกนัย
๖...
เขาคือร่มไม้ใหญ่ให้แอบอิง
คือผู้คุ้มภัยทุกสิ่งที่กรายใกล้
วันโลกร้างห่างหวังจากใครใคร
มีเขาให้อุ่นไอไม่ให้กลัว
๗...
เขาคือผู้สอนธรรมคำพุทธะ
ให้ เลิก ละ ทุกสิ่ง ที่กลิ้งกลั้ว
อบายใดอย่าให้มาใกล้ตัว
พระผู้สอนให้รู้ชั่วในหัวใจ
๘...
เขาคือเขาขุนใหญ่อันไกลโพ้น
ซ่อนสัมผัสอันอ่อนโยนอ่อนโอนไหว
ปิดคะนึงอันลึกซึ้งถึงบึ้งใจ
เผยแต่แน่นหนักในหัวใจชาย
๙...
เขาอาจเป็นใครไหนของใครอื่น
แต่เป็นหลายสิบหมื่นล้านความหมาย
คือพระผู้มีแต่ให้ไม่เคยคลาย
เรามีวันนี้ได้เพราะ เขามี
๑๐...
เขาคือ พระผู้ เสียสละ
ผู้ยึดถือพันธะแห่งหน้าที่
ผู้ตั้งมั่นในธรรมและความดี
พระผู้มีแต่ให้ไม่เคยขอ
๑๑...
เขาคือใครในใจเล่าเราก็รู้
มิอาจกู่ก้องหมด ทดคำพ่อ
น้ำในตา แต่ละหยดที่รดออ
อยากบอกพ่อ ว่าลูกรัก และคิดถึง
บทส่งใจ...
สำหรับผมถ้าใครถามว่าเมื่อนึกถึงพ่อนึกถึงสิ่งใด
มีมากครับที่ให้นึกเปรียบถึงท่าน
แต่ไม่ว่าจะเปรียบท่านเป็นอะไรก็ตาม
ก็คงไม่สามารถทดแทนได้หมดที่ระลึกถึงในพระคุณ
บางอารมณ์อาจตรงกับนิยามของใครๆ
หรือบางทีก็ผิดเพี้ยนไปจากบางพ่อแหละบางลูกที่ได้สัมผัสกัน
แต่เหล่านั้น เป็นเพียงสิ่งที่พ่อทำแล้วลูกๆอย่างเราๆรู้สึก
ซึ่งต้องยอมรับครับว่า
ยังมีอีกหลายอย่างที่ท่านทำ แล้วเราไม่อาจรับรู้ได้
พรุ่งนี้จะเป็นวันที่ใครๆในแผ่นดินนี้
สมมุติว่าคือ วันที่ระลึกถึงพ่อ
ด้วยหัวใจแหละปัญญาอันน้อยนิดที่พอจะระลึกคุณท่านได้
จึงเขียนกลอนสำหรับพ่อครับ...
แทนคุณแทนไท
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
3722
